Anlatamayacak kadar elim ayağım titriyor ama içimi buraya dökücem...
Dün eşimin telefonu çaldı amiri aramış iş yerinden demiş ki pazara gidicem yarın sende gel birşeyler alırsın. Kaç gündür karantina ilan ettiğim evde onca insan içine gitmeyeceksin herhalde dedim. Yok yok gitmem dedi. Dün bizim aşağı kadar sebzeci de geldi yok dedi inmeyeyim şimdi insanlar toplanmıştır küçük çocuğumuz var dedi. Adama da yarın konuşuruz duruma göre demiş, bende sanıyorum adamı kırmadan gelemiyorum diyecek. Neyse sabah oldu işte saat 11 gibi falan ben ekmek alayım birşeyler alayım marketten de geleyim hemen dedi. Bende kahvaltı hazırlıyorum, 10 dk geçti aradı. Sinirlerin nasıl diyo iyi diyorum bende ekmek kalmadı herhalde diye düşünürken, X abi aradı beni birazdan alacak pazara gidiyorum o yöne doğru 1 saate dönerim. Hani yok gitmem demiştin hani çocuk var diye düşünceli davranacaktın üstelik kahvaltı bile yapmadık dedim sinirlendim köpürdüm bir sürü laf saydım. 20 dk içinde eve gel yoksa kapıyı açmam dedim. Tamam dedi ama 15 dk geçti dayanamadım tekrar aradım. Belki 5-6 kez aradım açmadı. Mesaj yazdım cevap yok. Sonra birden açıldı telefon. Yürüme sesleri pazarcıların bağrışları insanların fiyat sormaları hersey duyuluyor 15 dk da öyle açık kaldı telefon sonra kapandı. Tekrar aradım kapalı. Aradan tam 1 saat geçtikten sonra ne pazarı girmedim ki pazara ben diye bana market torbalarının fotoğrafını çekmiş. Numaradan dedim ki ama ben gördüm X abinin arabasıyla geldin. Görmedim. Evet dedi bıraktı beni kapıya kadar dedi bu demde kapıya kadar gelmiş açmadım. Yemin ettim ben sana kapıyı açmam dedim dinlemedin dedim. Bana kapıyı açmıyorum diye bi sürü laf söyledi. Hata ettim demek bile gelmedi aklına. Bende o öyle laflar ettikçe daha da sinirlendim ve açmadım kapıyı. Aldıklarını kapının önüne bırakıp gitti. Otelde kalırmış. Git dedim. Dinlemedi baştan beni. Git gez sokağa çıkma yasağı olana kadar gelme eve dedim. Bilmiyorum çok sinirliyim, eve alsaydım bu olanlar yine tekrarlanacaktı. Ve o kadar karantina emeklerim boşa gitti ona mı üzüleyim yoksa adamın beni hiçe saymasına mı... Kafam allak bullak. Yasak olmasa çeker giderim bi yerlere. Sıkışıp kaldım böyle. Bir özür bile dilemedi onun yerine kapıyı açmadım diye hakaretler savurdu. Ama benimde adanalı damarım tuttu elbet bu lafların hesabını sorarım!
