öfke kontrol problemi- Boşanmalı mıyım ?

ReckLessFrog

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
18 Mart 2016
16
11
38
Merhabalar, yaklaşık 3 yıldır üyeyim. İlk kez danışma fırsatım oluyor. Yaklaşık 1 yıllık evliyim. Eşim nedensiz yere sinir krizleri geçiriyor. Örneğin napıyosun dediğimde müşteriye bişey götürdüm diyor ben de bişey ?? ( insan merak eder ben yargılamak için sormuyorum)diyorum sırf bunun için bile bana hakaretler, küfürler bazen de olay büyüyor tartaklıyor . Bende aynı dönemden geçtim ona saldırdım, küfürler ettim ama guatr ve şeker hastalığım çıktı, tedavi oluyorum sinirimi ve öfkemi kontrol altına aldım artık ağzımdan s..l..k kelimesi bile çıkmaz . Kendisine doktora gitmesini söylediğimde tamam diyor ama geçiştiriyor. Aylardır sürekli kavga gürültü şeklinde yaşıyoruz. ilk yıl böyle olur diyorlar ama ben artık yoruldum. Ya kendimden vazgeçeceğim ya ondan. Çünkü şekerim de stres yüzünden çıktı. Resmen yavaş yavaş intihar ediyormuş gibi hissediyorum...



Güncelleme : kendisiyle iletişim kurmuyorum haftalardır aynı evin içerisinde. Çözüm bu sanırım ama nereye kadar...
 
Son düzenleme:
Eşinizle daha önce flört döneminde bu sıkıntıları yaşadınız mı? Net tepki vermediğiniz için geçiştiriyor sizi.
 
Eşinizle daha önce flört döneminde bu sıkıntıları yaşadınız mı? Net tepki vermediğiniz için geçiştiriyor sizi.

Evet yaklaşık 1 yıl beraberdik. O zaman kesinlikle böyle değildi. Hala öyle ağzımın içine bakıyor ama arada içine şeytan giriyor resmen. Net tepki verdim , boşanacağımı söyledim ama umursamadı. Babasını aradım karşısına aldı , konuştu yapma etme düzelin diye. Evden gidecektim yollamadı babası , kendisi de sarıldı etti özür diledi ama hala aynı davranışları değişmiyor. Değişeceğine dair de umudum kalmadı açıkcası .
 
Tartaklamaya kadar vardıysa, daha neyi bekliyorsunuz?
Yaptıklarının bir sonucu olmalı.
Hayatinda bir sey degismiyorsa, ne yaparsa yapsin her sey seyrinde gidiyorsa, adam dozu arttırarak devam eder.

Ikna edebilirseniz aile terapisti,
Yok gitmez derseniz,
Bir süre ayrı yaşayın, birbirinin hayatındaki yerinizi görün.
Yada boşanın.
 
Ailelerin tepkisinden korkuyorum açıkcası. Gidersem geri dönmem çünkü gidipte geri dönersem buna da alışacak. o zaman umudumu tamamen kaybedicem...
 
"ilk yıl böyle olur diyorlar" laflarını ciddiye alıp şiddeti normalleştirmeyin. Herkes evliliğinin ilk senesinde tartaklanmıyor. İlişkide şiddet varsa yolları ayırma taraftarıyım ama bir şeyleri düzeltebileceğinize dair inancınız devam ediyorsa, en azından eşinize şart koşun; şu zamana kadar tedaviye başladın başladın, başlamadın bu iş biter diye.
 
Yaptım. Randevu bile aldı ama yok o gün bişey oluyor vazgeçiyor. Yakın akrabası psikolog en azından onunla görüş dedim, ailemizde ki problemleri mi bilsin dedi. Hastalarının problemlerini anlatmaz sanırım kimseye, etik değil. İnancım tükendiği için buraya konu açtım. Bi çok konu okudum , kimse düzelmemiş hepsinin sonu aynı. Ben zaten şeker hastasıyım hayatımı bu kadar yoğun stres ve gerginlikle heba etmek istemiyorum.
 
Ailelerin tepkisinden korkuyorum açıkcası. Gidersem geri dönmem çünkü gidipte geri dönersem buna da alışacak. o zaman umudumu tamamen kaybedicem...

Siz gitmeyin, ayrı yasamak demek kadının baba evine dönmesi demek değil.
O gitsin bir kaç hafta.
2-3 günde bir dışarıda görüşün.. sakin kafa ile konuşmaya çalışın sorunlarınızı.

Zaten dönmek ümidi ile gitmeyin.
Boşanmaya karar verdiğinizde gidin.
Ve dönmeyin de
Hakareti, şiddeti
Ruhunuz bir yere kadar kaldırır.
 
Biz de eşimle ilk yıl çok kavga ettik. Bocaladığı bir dönemdi, günü çoğunlukla boştu ve maaşı yarı yarıya düşmüştü. Ama asla tartaklama olmadı. 6.5 yıldır evliyiz, çok şükür Sadece bir kez eliyle itekledi, o da odadan çıkar mısın çok sinirliyim dediğinde inat etmiş çıkmamıştım. Bir nevi o çıkardı yani.

9 ay önce de işyerinde mobbing e uğramaya başladım. Bir süre sonra öfke kontrol problemi yaşamaya başlayınca tedavi görmeye başladım. Çok rahatım artık. bence ne yapın ne edin eşinizi ikna edin, bir uzman yardımı alsın. Bu arada şiddeti de asla normalleştirmeyin, tartaklamak da şiddet. Kendinize bu saygısızlığın yapılmasına müsade etmeyin.
 
Evden kesinlikle gitmez bunu da denedim . Ben de gidersem geri dönemem ve aileme sıkıntı çıkartır. Çok çaresiz hissediyorum. Tüm gün bana prensesmişim gibi davranan adam gidiyor yerine korkunç bi insan geliyor. Bi yerde okumuştum insanlar ebeveynlerini rol model alır ona göre eş seçermiş bilinçsizce. Babam demeye dilim varmıyor o yaratıktan artık hiç bi farkı kalmıyor gözümde her kavga da içim daha da soğuyor.
 
Ilk yıl değil hiç bi dönem böyle olmamali aradaki anlaşmazlıkları çözüme kavuştursun
 
Biz de genelde o bağırdığında benim asla susmamam, ne derse aynısını ona söylemem yüzünden olayları büyütüyoruz. çünkü bana küfür ya da hakaret ettiğinde tahammül edemiyorum. Ben hayatım boyunca kimseden böyle bi davranış görmedim. Annemle birlikte kaldım, annemin ailesi yetiştirdi beni, o evden gelin çıktım. Bizim ailemizde böyle saygısızlıklar asla olmaz. O yüzden mi abartıyorum diye düşünüyordum eskiden ama hayır abartmıyorum. Kimse kimseye ne hakla olursa olsun saygısızlık edemez tartaklayamaz.
 
Bu adamın düzelmeye niyeti yok gibi görünüyor. O sizin için çaba sarf etmiyorsa, siz niye bir arada kalmak için çaba sarf edesiniz? Değmez, yıprandığınızla kalırsınız.
 
Haklısın. Ne diyeyim. Açıkçası düzelen ben de görmedim
 
İlk yıl böyle olmuyor. Olay tartaklamaya gelmıs, evden gitmeyerek neden siz fedakarlık yapacaksınız ki kendını dızgınleyıp hatta doktora giderek o yapsın.

Ortada bir sorun var ve neden kadının alttan alması bekleniyor. Giderim ve dönmem diyorsunuz, donmeyecegınız ıcın gitmekten korkuyorsunuz o da sizi mutlaka tanıyor, gıtmenızden korksa ya az..

Degısmek icin cabalasa ya. Tek taraflı cabayla olmaz bu ıs.
Evliligi tek basına yasamiyoruz cunku.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…