öfke kontrolü

quantumm · 17 Ekim 2023

herkese merhabalar,fikrinizi almaya çok ihtiyacım var,genel olarak mantıklı hareket eden,yerinde kararlar veren bir insanımdır,sorunlarımla baş etmeyi çok erken yaşlarda öğrendim,annemin annesi gibiyimdir her konuda bana danışır,ben ne söylersem onu yapar,evimiz ayrı olmasına rağmen erken yaşlardan beridir her konuda evlerini ben idare ederim,atıyorum evlerine klima alınacaksa ben araştırır bulur taktırırım,evlerinde bişey bozulursa ben yaptırırım,bana gelecek olsalar dahi 350 km gider ben alır gelirim,çocukken bile kardeşime ben bakardım annem gezerdi,çok sorunlu bir kadındır annem bütün hayatım onun mobingleriyle yarattığı hasarla travmalarla geçti,sonra evlendim eşimde ailemin yansıması gibi çıktı,eşyaları ben tamir ederim,markete ben giderim,çocuğu doktora tek götürürüm,dişçiye tek götürürüm,arabam bozulur ben götürürüm,eşimle ayrıldık yıllar süren bir mücadele ile ama hala her fırsatta çocuğumuzu bahane edip bizde kalıyor,tartışıyoruz kalmasını istemiyorum bu seferde çocuk okulda öğretmenine anlatıp ağlıyormuş sorunlu yine ben oluyorum, ayrılan ben değilim sanki annem,onu teselli edip onu yatıştırıyorum elalem ne dermiş vs.bunları anlattım çünki öfke patlamaları yaşamaya başladım,unutkanlık başladı,sarhoş gibi geziyorum bi duyduğumu bi kaç kez tekrarlamadan anlamaz hale geldim,bugn park yerinden çıkarken arkama bakmayı unuttum kaza yapıyordm,alkol yada uyku ilacı almadan uyuyamıyorum uyusamda en fazla 3 saat sürüyor,bunları anlatınca psikoloğa git diyor etrafımdakiler dengem bozulmuş,manyak gibi hareketler yapıyormuşum,sizce sorun bendemi beni bu hale getirenlerdemi,psikoloğa onlarmı gitmeli benmi,bu durumda siz olsaydınız tutumunuz ne olurdu.

La vie en Rosee · 17 Ekim 2023

o kadar çok sorumluluk almışsınız ki e bi yerde tepki göstermeniz normal ister istemez. Artık bu rol üstünüze yapışmış. Yorulmuşsunuz mental olarak.
Ama sorunun yeri burası değil. Bir uzmandan yardım alın

tavsankulak_17 · 17 Ekim 2023

quantumm .!.:
herkese merhabalar,fikrinizi almaya çok ihtiyacım var,genel olarak mantıklı hareket eden,yerinde kararlar veren bir insanımdır,sorunlarımla baş etmeyi çok erken yaşlarda öğrendim,annemin annesi gibiyimdir her konuda bana danışır,ben ne söylersem onu yapar,evimiz ayrı olmasına rağmen erken yaşlardan beridir her konuda evlerini ben idare ederim,atıyorum evlerine klima alınacaksa ben araştırır bulur taktırırım,evlerinde bişey bozulursa ben yaptırırım,bana gelecek olsalar dahi 350 km gider ben alır gelirim,çocukken bile kardeşime ben bakardım annem gezerdi,çok sorunlu bir kadındır annem bütün hayatım onun mobingleriyle yarattığı hasarla travmalarla geçti,sonra evlendim eşimde ailemin yansıması gibi çıktı,eşyaları ben tamir ederim,markete ben giderim,çocuğu doktora tek götürürüm,dişçiye tek götürürüm,arabam bozulur ben götürürüm,eşimle ayrıldık yıllar süren bir mücadele ile ama hala her fırsatta çocuğumuzu bahane edip bizde kalıyor,tartışıyoruz kalmasını istemiyorum bu seferde çocuk okulda öğretmenine anlatıp ağlıyormuş sorunlu yine ben oluyorum, ayrılan ben değilim sanki annem,onu teselli edip onu yatıştırıyorum elalem ne dermiş vs.bunları anlattım çünki öfke patlamaları yaşamaya başladım,unutkanlık başladı,sarhoş gibi geziyorum bi duyduğumu bi kaç kez tekrarlamadan anlamaz hale geldim,bugn park yerinden çıkarken arkama bakmayı unuttum kaza yapıyordm,alkol yada uyku ilacı almadan uyuyamıyorum uyusamda en fazla 3 saat sürüyor,bunları anlatınca psikoloğa git diyor etrafımdakiler dengem bozulmuş,manyak gibi hareketler yapıyormuşum,sizce sorun bendemi beni bu hale getirenlerdemi,psikoloğa onlarmı gitmeli benmi,bu durumda siz olsaydınız tutumunuz ne olurdu.

Yapabileceğinizden fazlasını üstlenmeye çalışmayın. Yapamadığınız yerde bırakın başkası yapsın. Her şeyi üstlenmek gibi bir göreviniz yok. Fazla tolerans gösterdiğinizi düşünüyorum. Kendi çizgileriniz olmalı. Yoksa bu şekilde daha çok yıpranabilirsiniz. Karşınızdaki gardınızı kolay indirdiğinizi bildiği için bu şekilde davranabiliyor. Aslında onlar da gitmeli, ama siz kendi sağlığınızı düşünün ve siz gidin bence. Başkalarını zorla götüremezsiniz ama siz gidebilirsiniz. Bunu kendi iyiliğiniz için görün. Yaşadıklarınız sizi fazlasıyla etkilemiş. Umarım sorunlarınız en kısa sürede yoluna girer.

gebito · 17 Ekim 2023

quantumm .!.:
herkese merhabalar,fikrinizi almaya çok ihtiyacım var,genel olarak mantıklı hareket eden,yerinde kararlar veren bir insanımdır,sorunlarımla baş etmeyi çok erken yaşlarda öğrendim,annemin annesi gibiyimdir her konuda bana danışır,ben ne söylersem onu yapar,evimiz ayrı olmasına rağmen erken yaşlardan beridir her konuda evlerini ben idare ederim,atıyorum evlerine klima alınacaksa ben araştırır bulur taktırırım,evlerinde bişey bozulursa ben yaptırırım,bana gelecek olsalar dahi 350 km gider ben alır gelirim,çocukken bile kardeşime ben bakardım annem gezerdi,çok sorunlu bir kadındır annem bütün hayatım onun mobingleriyle yarattığı hasarla travmalarla geçti,sonra evlendim eşimde ailemin yansıması gibi çıktı,eşyaları ben tamir ederim,markete ben giderim,çocuğu doktora tek götürürüm,dişçiye tek götürürüm,arabam bozulur ben götürürüm,eşimle ayrıldık yıllar süren bir mücadele ile ama hala her fırsatta çocuğumuzu bahane edip bizde kalıyor,tartışıyoruz kalmasını istemiyorum bu seferde çocuk okulda öğretmenine anlatıp ağlıyormuş sorunlu yine ben oluyorum, ayrılan ben değilim sanki annem,onu teselli edip onu yatıştırıyorum elalem ne dermiş vs.bunları anlattım çünki öfke patlamaları yaşamaya başladım,unutkanlık başladı,sarhoş gibi geziyorum bi duyduğumu bi kaç kez tekrarlamadan anlamaz hale geldim,bugn park yerinden çıkarken arkama bakmayı unuttum kaza yapıyordm,alkol yada uyku ilacı almadan uyuyamıyorum uyusamda en fazla 3 saat sürüyor,bunları anlatınca psikoloğa git diyor etrafımdakiler dengem bozulmuş,manyak gibi hareketler yapıyormuşum,sizce sorun bendemi beni bu hale getirenlerdemi,psikoloğa onlarmı gitmeli benmi,bu durumda siz olsaydınız tutumunuz ne olurdu.

Sorun sizi bu hale getirenlerde dahi olsa hayati etkilenen sizsiniz. Psikoloğa giderseniz kendi hayat konforunuz icin gideceksiniz. En basitinden kendi uyku duzeninizi oturmaya calisacaksiniz. Anneniz psikologa gitse bunun sizin uyuyamamaniza bir faydasi olmayacak mesela.

Psikolog ile gorusmenin size cok faydali gelecegine de inaniyorum cunku hayir diyemeyip kendini sikintiya sokan bir kisilik yapiniz var. Psikolog ile bunun uzerine calisip hayatta sizi yoran angaryalari ustlenmeyerek daha rahat yasayabilirsiniz.

quantumm · 17 Ekim 2023

tavsankulak_17 .!.:
Yapabileceğinizden fazlasını üstlenmeye çalışmayın. Yapamadığınız yerde bırakın başkası yapsın. Her şeyi üstlenmek gibi bir göreviniz yok. Fazla tolerans gösterdiğinizi düşünüyorum. Kendi çizgileriniz olmalı. Yoksa bu şekilde daha çok yıpranabilirsiniz. Karşınızdaki gardınızı kolay indirdiğinizi bildiği için bu şekilde davranabiliyor. Aslında onlar da gitmeli, ama siz kendi sağlığınızı düşünün ve siz gidin bence. Başkalarını zorla götüremezsiniz ama siz gidebilirsiniz. Bunu kendi iyiliğiniz için görün. Yaşadıklarınız sizi fazlasıyla etkilemiş. Umarım sorunlarınız en kısa sürede yoluna girer.

aslında isteyerek değil yaptıklarım,manevi bir mecburiyet gibi,anne baba olunca kayıtsız kalamıyorum,çocuğum olunca üzülmesin diye babasının yaptıklarını tölere ediyorum,bu mecburiyet yoruyor beni.

tavsankulak_17 · 17 Ekim 2023

quantumm .!.:
aslında isteyerek değil yaptıklarım,manevi bir mecburiyet gibi,anne baba olunca kayıtsız kalamıyorum,çocuğum olunca üzülmesin diye babasının yaptıklarını tölere ediyorum,bu mecburiyet yoruyor beni.

Evet çok iyi anlıyorum. Bu düşünce tarzını değiştirebilmek adına bir psikoloğa gitmek çok iyi olabilir. Bu demek değil ki başkalarının iyiliğini düşünmeyin. Ama şöyle de bir şey var ki kendi iyilik halinizi de umursamdan bir kenara fırlatıp başkaları için kendinize harap etmemelisiniz. Bunun dengesini kurabilmeyi, gerektiği yerde hayır diyebilmeli kazanmalısınız. Şöyle düşünün başta siz iyi olmalısınız ki etrafınıza da daha faydalı olabilin.

ruhumun prensesi · 17 Ekim 2023

O kadar çok yük birikmiş ki üstünüze bünye kaldırmıyor artık ama adamın yükünü artık taşımak zorunda değilsiniz istemediğiniz davranışlarını kabul etmeyin..sizde kalmak ne demek ? adam tüm suçu sizin üstünüze atıyordur çocuğunuzla konuşurken...Önce çocuğunuzla konuşmayı öğrenin yavaş yavaş adamı da hayatınızdan sınırlarını bilecek yere iteleyin

karamelcikolata · 17 Ekim 2023

Size Tülay Kök sınarlar adlı video serisini öneriyorum youtube. Ben çok faydasını gördüm. İnsan karşılıklı ilişkilerde nerde yanlış yaptığını anlıyor. Eğer bu yanlışları düzeltemezseniz bir uzman desteği ile çözüm yoluna gidin. Yoksa başkaları yüzünden (anne babada dahil) siz akıl sağlığınızı kaybedeceksiniz onlar hayatlarına kaldığı yerden devam edecek. Olan size olacak.

Klnncc1 · 17 Ekim 2023

quantumm .!.:
herkese merhabalar,fikrinizi almaya çok ihtiyacım var,genel olarak mantıklı hareket eden,yerinde kararlar veren bir insanımdır,sorunlarımla baş etmeyi çok erken yaşlarda öğrendim,annemin annesi gibiyimdir her konuda bana danışır,ben ne söylersem onu yapar,evimiz ayrı olmasına rağmen erken yaşlardan beridir her konuda evlerini ben idare ederim,atıyorum evlerine klima alınacaksa ben araştırır bulur taktırırım,evlerinde bişey bozulursa ben yaptırırım,bana gelecek olsalar dahi 350 km gider ben alır gelirim,çocukken bile kardeşime ben bakardım annem gezerdi,çok sorunlu bir kadındır annem bütün hayatım onun mobingleriyle yarattığı hasarla travmalarla geçti,sonra evlendim eşimde ailemin yansıması gibi çıktı,eşyaları ben tamir ederim,markete ben giderim,çocuğu doktora tek götürürüm,dişçiye tek götürürüm,arabam bozulur ben götürürüm,eşimle ayrıldık yıllar süren bir mücadele ile ama hala her fırsatta çocuğumuzu bahane edip bizde kalıyor,tartışıyoruz kalmasını istemiyorum bu seferde çocuk okulda öğretmenine anlatıp ağlıyormuş sorunlu yine ben oluyorum, ayrılan ben değilim sanki annem,onu teselli edip onu yatıştırıyorum elalem ne dermiş vs.bunları anlattım çünki öfke patlamaları yaşamaya başladım,unutkanlık başladı,sarhoş gibi geziyorum bi duyduğumu bi kaç kez tekrarlamadan anlamaz hale geldim,bugn park yerinden çıkarken arkama bakmayı unuttum kaza yapıyordm,alkol yada uyku ilacı almadan uyuyamıyorum uyusamda en fazla 3 saat sürüyor,bunları anlatınca psikoloğa git diyor etrafımdakiler dengem bozulmuş,manyak gibi hareketler yapıyormuşum,sizce sorun bendemi beni bu hale getirenlerdemi,psikoloğa onlarmı gitmeli benmi,bu durumda siz olsaydınız tutumunuz ne olurdu.

Unutmayın psikologa gidenler gerçek hastalar değil gerçek hastaların hasta ettikleiridir. Ve o koltukta hep naif kibar insanlar oturur. İlk iş destek almaya başlayın derim

gnctrk · 17 Ekim 2023

Zaten doktora insanın zıvanadan çıkaran kişiler gitmez deli ettikleri gider. Neyse yükünüz ağır terapi şart. İlaç alır terapi görürseniz daha rahatlarsınız eminim.

ozlemhsan · 17 Ekim 2023

Bazen anne babalar gerçekten çocuklarının çocuğu gibi oluyor. Etrafımda yaşayan bir arkadaşım var ne kadar yorulduğunu görüyorum. Ama bu o kadar yapışmış ki üstüne onun değiştirebileceğini sanmıyorum zira annesi bunalıma girer, zaten prenses gibi. Belki de bu daha genç yaşlarında bizim onları sarıp güçlü olmaları gerektiğini anlamamalarından. Umarım sizde durum bu derece ileri seviyede değildir. Klima vs. Taktırmak konusu genç olduğunuz için özellik araltırmasını vs. Daha iyi yapabiliriz. Ama ileri boyutlara gelmemek anne babamızın annesi olmamak gerek

Donya · 17 Ekim 2023

Size tek diyeceğim şey “lütfen çocuğunuzun her şeyine de siz koşturmayın, bırakın sorumluluk alsın, öğrensin”
Ayrıca ne münasebet evinizde kalıyor, polis çağırın. Çocuğa da yazık kafası karışıyor

Sumak · 17 Ekim 2023

quantumm .!.:
herkese merhabalar,fikrinizi almaya çok ihtiyacım var,genel olarak mantıklı hareket eden,yerinde kararlar veren bir insanımdır,sorunlarımla baş etmeyi çok erken yaşlarda öğrendim,annemin annesi gibiyimdir her konuda bana danışır,ben ne söylersem onu yapar,evimiz ayrı olmasına rağmen erken yaşlardan beridir her konuda evlerini ben idare ederim,atıyorum evlerine klima alınacaksa ben araştırır bulur taktırırım,evlerinde bişey bozulursa ben yaptırırım,bana gelecek olsalar dahi 350 km gider ben alır gelirim,çocukken bile kardeşime ben bakardım annem gezerdi,çok sorunlu bir kadındır annem bütün hayatım onun mobingleriyle yarattığı hasarla travmalarla geçti,sonra evlendim eşimde ailemin yansıması gibi çıktı,eşyaları ben tamir ederim,markete ben giderim,çocuğu doktora tek götürürüm,dişçiye tek götürürüm,arabam bozulur ben götürürüm,eşimle ayrıldık yıllar süren bir mücadele ile ama hala her fırsatta çocuğumuzu bahane edip bizde kalıyor,tartışıyoruz kalmasını istemiyorum bu seferde çocuk okulda öğretmenine anlatıp ağlıyormuş sorunlu yine ben oluyorum, ayrılan ben değilim sanki annem,onu teselli edip onu yatıştırıyorum elalem ne dermiş vs.bunları anlattım çünki öfke patlamaları yaşamaya başladım,unutkanlık başladı,sarhoş gibi geziyorum bi duyduğumu bi kaç kez tekrarlamadan anlamaz hale geldim,bugn park yerinden çıkarken arkama bakmayı unuttum kaza yapıyordm,alkol yada uyku ilacı almadan uyuyamıyorum uyusamda en fazla 3 saat sürüyor,bunları anlatınca psikoloğa git diyor etrafımdakiler dengem bozulmuş,manyak gibi hareketler yapıyormuşum,sizce sorun bendemi beni bu hale getirenlerdemi,psikoloğa onlarmı gitmeli benmi,bu durumda siz olsaydınız tutumunuz ne olurdu.

Siz fazla sorumluluk alıp bedeniniz sinyal vermeye başlamış. Kendinize odaklanıp daha az sorumluluk alın yani biraz "bencil" olun artık.

Üstesinden geliyoruz doye her şeyi sirtlamak zorunda değiliz.

Menekse bahcesi · 17 Ekim 2023

Nede

quantumm .!.:
aslında isteyerek değil yaptıklarım,manevi bir mecburiyet gibi,anne baba olunca kayıtsız kalamıyorum,çocuğum olunca üzülmesin diye babasının yaptıklarını tölere ediyorum,bu mecburiyet yoruyor beni.

N bu kadar sorumluluk alıyorsunuz? Biri size gelip "başka hayatın olacak şimdi başkaları için hayatının içine et bir sonraki hayatında prenses olacak yan gelip yatacaksin " demediyse bu mahvediş niye?
Sizin kadar akılları yok mu siz bu İnsanların kahramanı mısınız? Takdir edilme güdünüz o kadar çok ki,yeterki beni sevsinler diye kapılarına köle olmuşsunuz değmez ,gerçekten tedavi olun akli ve bedeni bir derde düşerseniz onlar asla size BAKMAYACAK

quantumm · 17 Ekim 2023

ozlemhsan .!.:
Bazen anne babalar gerçekten çocuklarının çocuğu gibi oluyor. Etrafımda yaşayan bir arkadaşım var ne kadar yorulduğunu görüyorum. Ama bu o kadar yapışmış ki üstüne onun değiştirebileceğini sanmıyorum zira annesi bunalıma girer, zaten prenses gibi. Belki de bu daha genç yaşlarında bizim onları sarıp güçlü olmaları gerektiğini anlamamalarından. Umarım sizde durum bu derece ileri seviyede değildir. Klima vs. Taktırmak konusu genç olduğunuz için özellik araltırmasını vs. Daha iyi yapabiliriz. Ama ileri boyutlara gelmemek anne babamızın annesi olmamak gerek

inanın annem çocuğum gibi,ben ilkokula giderken o uyurdu ben giyinirdim kahvaltımı hazırlardım giderdim o benden sonra işine giderdi,ben büyüdükçe sanki o küçüldü,işlerini halletmesem biliyorumki kendiside yapamayacak çok madur olacak,mecburiyet çok yorucu manevi olarak,insan bırakamıyorda,ailemi seçmek isterdim ama maalesef öyle olmuyor.

ozlemhsan · 17 Ekim 2023

quantumm .!.:
inanın annem çocuğum gibi,ben ilkokula giderken o uyurdu ben giyinirdim kahvaltımı hazırlardım giderdim o benden sonra işine giderdi,ben büyüdükçe sanki o küçüldü,işlerini halletmesem biliyorumki kendiside yapamayacak çok madur olacak,mecburiyet çok yorucu manevi olarak,insan bırakamıyorda,ailemi seçmek isterdim ama maalesef öyle olmuyor.

Çok yakınım benzer durumda çok zor yaşadığınız şey. O annesini psikoloğa götürmüştü çok narin, kırılgan bir yapısı var. Bir süre devam ettiker psikoloğa ama annede bir değişim olmadı belki kendinin gitmesi işe yarardı bilmiyorum.

Ben düşünüyorum 30 yaşındayım anneme hala ihtiyacım var ve her üzüntümde en büyük teselliyi o bana verir. Güçlü bir annenin kızıyım ama ben narin yapıdayım, anne olma hazırlığındayım bazen korkuyorum güçlü olamamaktan..

quantumm · 17 Ekim 2023

ozlemhsan .!.:
Çok yakınım benzer durumda çok zor yaşadığınız şey. O annesini psikoloğa götürmüştü çok narin, kırılgan bir yapısı var. Bir süre devam ettiker psikoloğa ama annede bir değişim olmadı belki kendinin gitmesi işe yarardı bilmiyorum.

Ben düşünüyorum 30 yaşındayım anneme hala ihtiyacım var ve her üzüntümde en büyük teselliyi o bana verir. Güçlü bir annenin kızıyım ama ben narin yapıdayım, anne olma hazırlığındayım bazen korkuyorum güçlü olamamaktan..

bence bazı ebeveynler sorunlu ve kesinlikle anne baba olmamaları gerekiyor,yetiştirdikleri çocuklar hep yarım birazda hasarlı oluyor,kendimden biliyorum,saçının okşanması nedir,hastalandığında endişe edip bakan anne nedir bilmeden büyüdüm,çocukluktan bu yana yaşattığı travmalar bütün hayatıma,kişiliğime,kararlarıma yansıdı,sırf evleneyim çocuğum olsun diye çocuk doğurmamak gerekiyor,umarım insanlar bu konuda bilinçlenir,annelik içgüdüsü sevgisi olmayanlar çocuk yapmazlar.

ozlemhsan · 17 Ekim 2023

quantumm .!.:
bence bazı ebeveynler sorunlu ve kesinlikle anne baba olmamaları gerekiyor,yetiştirdikleri çocuklar hep yarım birazda hasarlı oluyor,kendimden biliyorum,saçının okşanması nedir,hastalandığında endişe edip bakan anne nedir bilmeden büyüdüm,çocukluktan bu yana yaşattığı travmalar bütün hayatıma,kişiliğime,kararlarıma yansıdı,sırf evleneyim çocuğum olsun diye çocuk doğurmamak gerekiyor,umarım insanlar bu konuda bilinçlenir,annelik içgüdüsü sevgisi olmayanlar çocuk yapmazlar.

çok üzüldüm adınıza. anne baba sevgisi, ilgisinin boşluğu doldurulamaz geliyor bana da. Anne babamızı seçemiyoruz malesef...

öfke kontrolü

Ayrıntılı Düzenleme

quantumm

Yeni Üye

La vie en Rosee

Honey, i am pure gollddd

tavsankulak_17

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

gebito

Nirvana

quantumm

Yeni Üye

tavsankulak_17

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

ruhumun prensesi

Aktif Üye

karamelcikolata

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Klnncc1

Yaşamak başka , yaşayabilmek bambaşka

gnctrk

Aktif Üye

ozlemhsan

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Donya

Guru

Sumak

Tabiat ve hayvan tapıcısı.

Menekse bahcesi

Çekilin ben tiroidim:)

quantumm

Yeni Üye

ozlemhsan

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

quantumm

Yeni Üye

ozlemhsan

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Benzer Konular