herkese merhabalar,fikrinizi almaya çok ihtiyacım var,genel olarak mantıklı hareket eden,yerinde kararlar veren bir insanımdır,sorunlarımla baş etmeyi çok erken yaşlarda öğrendim,annemin annesi gibiyimdir her konuda bana danışır,ben ne söylersem onu yapar,evimiz ayrı olmasına rağmen erken yaşlardan beridir her konuda evlerini ben idare ederim,atıyorum evlerine klima alınacaksa ben araştırır bulur taktırırım,evlerinde bişey bozulursa ben yaptırırım,bana gelecek olsalar dahi 350 km gider ben alır gelirim,çocukken bile kardeşime ben bakardım annem gezerdi,çok sorunlu bir kadındır annem bütün hayatım onun mobingleriyle yarattığı hasarla travmalarla geçti,sonra evlendim eşimde ailemin yansıması gibi çıktı,eşyaları ben tamir ederim,markete ben giderim,çocuğu doktora tek götürürüm,dişçiye tek götürürüm,arabam bozulur ben götürürüm,eşimle ayrıldık yıllar süren bir mücadele ile ama hala her fırsatta çocuğumuzu bahane edip bizde kalıyor,tartışıyoruz kalmasını istemiyorum bu seferde çocuk okulda öğretmenine anlatıp ağlıyormuş sorunlu yine ben oluyorum, ayrılan ben değilim sanki annem,onu teselli edip onu yatıştırıyorum elalem ne dermiş vs.bunları anlattım çünki öfke patlamaları yaşamaya başladım,unutkanlık başladı,sarhoş gibi geziyorum bi duyduğumu bi kaç kez tekrarlamadan anlamaz hale geldim,bugn park yerinden çıkarken arkama bakmayı unuttum kaza yapıyordm,alkol yada uyku ilacı almadan uyuyamıyorum uyusamda en fazla 3 saat sürüyor,bunları anlatınca psikoloğa git diyor etrafımdakiler dengem bozulmuş,manyak gibi hareketler yapıyormuşum,sizce sorun bendemi beni bu hale getirenlerdemi,psikoloğa onlarmı gitmeli benmi,bu durumda siz olsaydınız tutumunuz ne olurdu.