öfke, nefret ve gözyaşı...

kelemelek

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
22 Şubat 2011
1.142
1
66
Antalya
tam herşey düzeldi derken yine en başa, umutsuzluğa ve çaresizliğe yolculuğum yeniden başladı..
dün yine evde eşyalar havada uçuştu.. o kadar kırıldım o kadar yoruldum ki anlatamam. ortada kayda değer hiç bişey yokken eşimin anlamsız öfkesi ve her konuda kızması, hiçbişeyi alttan almaması artık canımdan bezdirdi. olayı aynen anlatıyorum:
"akşam işten geldim.eşim izinliydi.yemeği hazırlamış.oturduk bi güzel yedik. sonra ben sofrayı topladım. geldim yanına. hemen sarılmaya yine ağzımı yüzümü mıncıklamaya beni sevmeye başladı. gayet mutluyduk.sonra canım dondurma istedi dedi. tamam gidelim. bende çok sıkıldım zaten dedim. mahallede bi dondurmacı var oraya gider otururuz biraz dedim.yok dedi alıp eve getiririz burda yeriz.tamam dedim.mahalledekine gitcez demi dedim. bu benle oynamaktan karşılık bile vermedi. neyse ben sordum aşkım eşofmanımla gitsem olur mu. o da aşkım hadi hemen gelcez zaten. çıktım bende öylece evden. sonra baktım caddedekine gidiyo. o şekilde gitmek istemedim. bu başladı sen kendini kime beğendircende. nolmuş böyle gitsende........bi öfke bi öfke... çok bozuldum ama sustum.tmm dedim ama ben içeri girmem diyip güldüm geçtim.baktım hala öfkeli öfkeli önden önden yürüyo. böyle gideceksek ne anlamı var be aşkım dedim. çocuk gibi elele mi gitcez, yürü şura dedi. ben daha da bozuldum tabi.anahtarı ver ben döneceğim sen git dedim. çıkardı verdi anahtarı.hiç kal aşkım.olurmu öyle şey aşkım yok. baktı ben dönüyorum kendide dönüyo.durdum gitsene dedim.yürü yoksa evire çevire döverim dedi bana.:84: burnundan getirmişim.iştahı gitmiş.o önde ben arkada geldik eve.tabi bu arada benim gözyaşları sel oldu...eve gelince açtı tvyi yattı kanepeye.. tutamadım dilimi ben başladım söylenmeye.alttan alsan, pozitif olsan nolur sanki.. neden bu kadar öfkelisin. ben sana hiç bişey diyemeyecekmiyim. hiç naz yapamayacakmıyım.eskiden it gibi peşimden koşuyodun,yalavarıyodun şimdi ne oldu dedim.(o zaman elde etmemişmiş daha).......vs.vs... tık yok. sanki duvara konuşuyorum. bişey söylesene dedim duvara mı konuşuyorum ben. kızdırdın beni dedi.kızdırırsan böyle davranırım tabi. dedi yine sustu. yüzüme bile bakmıyo. bu arada hala aralıksız ağlıyorum. kalktım bi anda madem çok kızdın dahada çok kız bana dedim. sigarasından bi tane aldım.tekmeyle sigra paketini elimden uçurdu. bunun için dövecekmisin beni dedim.sustu.iç tmm dedi. aldım sigara inadına içmek için. bi anda elindeki kumandayı duvara fırlattı. kumanda bin parçaya bölündü. benim kızdığım şeyleri yapma diye bağırdı.(sigara içmeme çok kızar.böyle bi alışkanlığım yok ama ona çok kızınca içerim bazen)..sanki kafsından duman çıkıyo adamın. ben öylece dondum kaldım..tmm dedim sessizce.bu ilk değil aslında daha öncede telefonunu kırmış, yakmıştı öfkeyle. daha fazla zarar vermesin diye sustum korktuğumdan değil.çıktı balkona sigara içmeye. banyoya gittim hışkıra hıçkıra ağladım.:85::85: hala gözyaşlarımı tutamıyorum :85::85: onun öfkesi, benim gözyaşlarım ve içimde o anlık olusan nefretim..bu üçgenden nefret ediyorum. :85: gece ne o ne de ben uyuyabildik.döndük durduk. ama çok yoruldum. keşke kavga anındaki nefretim kalsa ama yapamıyorum sabah kalktığımda sarılmak istedim ona sadece. onsuz yapabilirmiyim bilmiyorum.ama hayatımı cehenneme çeviriyo. ondan başka kimsem yok bu şehirde.. onun için katlanıyorum bu yanlızlığa.zor şartlara. ama bu kadar öfkeli olması beni çok yoruyo..:85: kızlar akıl verin ben nerde hata yapıorum. acaba ona çok mu taviz veriyorum. ama kendime engel olamıyorum. şimdi mesela o bu inatla haftalarca konuşmasa dayanır,direnir ama ben yapamıyorum.
 
Bence karekter olarak erkeklerin sinirlendiği noktalar var bunlara dikkat et
 
Çözülmeyen sorunlar sürekli biriktiği için artık ufak şeyler kıvılcım yaratıp ortalığı dağıtır hale gelmiş.

Öncelikle eşinizle olan sorunlarda misilleme yapıp konuşmamak sorunu çözmez, daha da büyütür. Eşiniz bir sorunda haftalarca susarsa bu şekilde yapmaya çalıştığı şey sizin hatanızı görüp sorumluluğunuzu almanızdır. Bu şekilde bir yola girmek ise sorunları daha da büyütür... çünkü içindeki öfkeye dayalı bir kendi isteğini yaptırma ve karşı tarafı kontrol etme güdüsü vardır.

Bu durumlarda siz kontrolü elinize alın ve sorun neyse konuşarak çözmeye çalışın. Eşinizin uzaklaşmasına, kapanmasına izin vermeyin...

Gelelim diğer sorunlara:

-eşiniz dondurma almaya giderken uzak yere gitmeyi belki de planlamamıştır. O an öyle rast gelmiştir. Kasti olarak sizi kırmak incitmek veya yok sayma amacı taşımıyordur. Eğer bu niyetlerle davrandığını düşünüyorsanız bunu sorun, böyle mi düşünüyorsun diye. yoksa da amaçlamadığı şeylerden dolayı yargılamayın.

-sonrasında sizin tepki göstermenize kızma sebebi ise kıskançlık büyük ihtimalle. sizin güzel görünmenizi kaybetme korkusundan dolayı istememiş ya da bu tarz bir eşy hissettiği için kızmıştır. Bu yüzden üstelemeden siz orda rahatsızlığını söyleyip onu bekleseydiniz sorun da böyle büyümezdi. Sizin

-sizin bu noktalarda ve sonrasındaki öfke patlamasında yaptığınız en büyük hata kavga ya da tartışma çıkmasın diye susmanız. Bunu yapmayın. neyden dolayı öfkeliyseniz bunu söyleyin. o an olmasa bile anlatmaya ve çözmeye çalışın. kendi özerkliğinizi böyle sindirerek bu ilişkiye devam etmeye ve eşinizin istediği gibi davranmaya çalışırsanız ilişkinizi çökertirsiniz. bu yaptığınız sorunları çözmez, derinleştirir...

-eşiniz ''beni öfkelendiren şeyleri yapma'' diyorsa bu sözünü daha fazla dikkate alın. O an sırf ona eziyet etmek için sigara içmeye çalışmanıza bu anlamda kızacağını bildiğiniz halde devam etmeniz yanlıştı. Oturup derdinizi anlatmak yerien ona eziyet etmeye, suçlamaya ve ağlamaya başladınız. Böyle duygusal tepkiler vermek yerien sorununuzu düsürüstçe ve kendinize güvenerek anlatın. kimseyi suçlamayın. düşüncelerinizi anlatın...
 
Eşofmanla dondurmacıya gitmek istememenizi kocanız anlamsız buldu sanırım benim gibi.. Tabii ki bu tepkileri vermesi doğru değil de daha önce de benzer vukuatları olmuş. Sinirli bir adam sanırım.
Ya tedavi olsun ya da onu sinirlendirmeyin de en azından dayak yemeyin.
 


teşekkür ederim cnm. söylediklerini dikkate alacağım..


lalecim ortada dayak falan yok. bugüne kadar da hiç olmadı. ama kızınca adamın gözü hiç bişey görmüyo.genelde ya kendine zarar verir yada evdeki eşyalara.. normalde çok sakin bi insan ama bazen böyle dengesiz o yüzden ne zaman nasıl davranacağımı kestiremiyorum.. :85:
 
Son düzenleme:
Eşofman konusunda haklısın, ben de amacım kendimi beğendirmemek olmamasına rağmen dışarıda salaş görünmekten hoşlanmam. Ev hali ile caddeye çıkarken giydiğin kıyafetin farklı olması isteğin gayet doğal. Ama eşin rahat bir insansa eğer seni bu konuda anlamayacaktır. Bence bundan sonra dışarı çıktığında hep temkinli ve rahatsız olmayacağın şekilde giyin.

Senin hatan evde gerginlik varken ard arda lafları sıralamak olmuş.
Sen anahtarı alıp eve dönmek istediğinde, adam da normal olarak anahtarı vermiş. İçinden diyorsun ki "neden verdi anahtarı,bana gel deseydi", ama dışından "gitsene sen" diyorsun. Öfkeli anlarda erkeklere pek naz yapılmıyor arkadaşım, çok düz mantık oluyorlar çünkü.

Aynı sinirle evde de devam etmişsin, cevap alamadıkça üstelemişsin. Erkekler öfkeliyken iletişime kapalı olur.

Velhasıl eşinde pek kabahat göremedim.
 

kaç yıllık evlisiniz bilmiyorum ama, eşyalara zarar vermekle başlayan öfke nöbetleri eşe şiddet uygulamaya döner genelde.
 

evet canım eşim rahat bi insan olduğu için eşofmanla gitmem normal geliyo. ama aynen dediğin gibi ben dışarda salaş görünmek istemem. hem hazırlanmama da fırsat vermedi. hadi hemen döncez nasılsa diye. ama keşke çıkmasaydım öyle..
eve gelince susmam gerekirdi belki ama tutamıyorum kendimi. ben eşimin ne bilim tmm öfkeli bi insan ona bu çok zor gelir ama, alttan alsın,bi kerede olaya pozitif baksın, kızdığımda yada küstüğümde,ağladığımda yanımda olsun istiyorum ama yok. adam haklıda olsa haksızda olsa. susup oturuyo. üzülmeyeyim diye hiç bişey yapmıyo. nasıl içi rahat ediyo anlamıyorum. ya çok mu şey istiyorum ben. ne olur bi kerede alttan alsa. o konuşmayı,sorunu o çözmeyi denese..
 
benim eşimde birden parlar çok sinirlenir. onunla normal tartışılmaz hemen bağırır öyle vurma kırma huyu yok ama sinirlidir. bizde eskiden çok basit konularda çok aşırı kavga ediyorduk. ben sizin gibiyim hemen unuturum o küser günlerce buzdolabı olabilir. şimdi yeni takdiğim o esnalarda sinirimi tutuyorum hiç konuşmuyorum o kızıp bağırıyor ben susuyorum sonra ona şaka maka şırnaşıp konuyu kapatıyorum. kavga etmiyoruz konuda kapanıyor. ben kızıncada yine konuşmuyor hareketlerimle belli ediyorum o peşimde dolanıyor sonra israr edince güzel sakince anlatıyorum eğer kızacaksa yine köpürüyor ama ben hep susuyorum sonra bakıyorum o yanaşıyor gönlümü alıyor.
ben böyle bir çare geliştirdim artık az kavga ediyoruz.
 

ne güzel... umarım hep devam eder mutluluğunuz.. ama ben bu taktiğin ne kadar faydalı olduğunu bilsemde yapamıyorum.. kızınca tutamıyorum dilimi. bi de o susup konuşmayınca daha kızıp konuşuyorum..:85:
 
ne güzel... umarım hep devam eder mutluluğunuz.. ama ben bu taktiğin ne kadar faydalı olduğunu bilsemde yapamıyorum.. kızınca tutamıyorum dilimi. bi de o susup konuşmayınca daha kızıp konuşuyorum..:85:

yapılarımız çok benziyor bir de ben sinirlenince gemileri yakarım herşeyi söylerim ama baktım bu çare değil birde sonrasında daha kötü oluyoruz susmak daha ii. şimdi o sinir içimi yerken kendi kendime diyorum ki sakın konuşma daha kötü olacak ama içimden bende sayıyorum o sebeple bir kere dene göreceksin faydalı olacak
 
herkesın sınırlendığı farklı noktalar olabılır tabı mesala benım esımde esofmanla dısarı cıkarsam sınırlenır ona gore de ev halıyle sokaga cıkılmaz bunu ornek olsun dıye soledım ama sınırlerıne hakım olamayıp anı tepkıler vermesı ve esyaları kırıp dokmesı sanırım sıze zarar vermemek ıcın yaptığı bı hareket ya kontrolunu kaybedıp sıze zarar verırse ne olacak bu kadar asabıyet normal degıl bence esnı karsına al bı konuş öfke kontrolunu sağlamak ıcın bazı yontemler var bunlardan konusun karsılıklı kırmadan ıncıtmeden sen kendındee az cok esının neye sınırlendınğini biliyorsundur ve satır aralarında parantez ıcınde anlatmıssın zaten sıgara olayındakı gıbı kızcagını bıle bıle yapmışssın zaten bı taraf sınırlı oldugu zaman dıger tarafın alttan alması gerekır bıraz susmak gerekır her ıkı taraf ıcınde gecerlı ve bıle bıle karsı tarafın damarına basmamak lazım sanırım bole sonuclar olmaması ıcn.
 

tmm cnm deneyeceğim inşallah tutabilirim kendimi..
 
Son düzenleme:

alttan alan hep ben oluyorum ama sıkıldım, yoruldum artık hep ben içime atmaktan..:85:
 
(eskiden it gibi peşimden koşuyodun) bunu eşine söylememen gerekiyordu.küfür hakaret araya girdiği zaman evlilikte saygı bitiyor.eşin sinirliyken dahada sen üstüne üstüne eşinin sinir olduğu şeyleri bildiğin halde yapmışsın.bence iki tafafta haksız.o yüzden tam olarak size hak veremiyorum
 
kocanizin böyle sinirli oldugu zamanlar siz sakin olmaya onuda sakinlestirmeye calissaniz kazanacaksiniz bence..sonra öyle bir zaman gelirki siz üzülmeyeseniz korkmayasaniz diye sinirli olduugnu bile belli etmez..tecrübeyle sabittir..:):)
erkeklerde anlamsiz bir asabiyet bir sinirlilik var herkeste degil ama genelde böyle...ama siddet farkli birsey tabi..karisina siddet uygulayan adamin aslina affi yok..ama sanirim size dayak falan atmamis ve normaldede guzek geciniyorsunuz.
erkekleri biraz cocuk gibi ilgileneceksniz baska yolu yok normalde gercekten cocuktan farksilar tabiki manyak degillerse..bunu siz bizden daha iyi bilirsiniz..
 

aynen katiliyorum hakaret saygisizlik cok yipratici..arkadaslarikmdan biliyorum..simdi birbirlerine neler söylüyorlar..ben bir kere esime adiyla hitap ettim hemen noldu bana kizdinmii kötü birseymi yaptim dedi..ona bile bozuldu..kaldiki hakaret..mümkün degil ne ben ne o kaldiramayiz kavga aninda olsa bile..bazan ya diye konusur tamam yaaa gibi ona bile uyuz olurum..
bu saygi olayi evliligin basindna beri dikkat edilmeli ve ölene kadar devam edilmeli..evlilikte saygi sevgiden öncelikli kanimca :))
 
kızlar bi konu daha var dikkatinizi çekmek istediğim. eşim haklıda olsa, haksızda olsa hiç alttan almıyor. ben üzülmeyim diye uğraşmak yerine susup yatıyo hep. evlenmeden önce bana hiç böyle davranmadı ki, benim ondan beklentim bu değildi.. kavga etsek, ayrılmak istesem it gibi yalvarır, ağlardı.. hemen kapıma dayanır.hediyeler çiçekler alırdı. bi gözyaşıma dünyayı vereceğini söylerdi. şimdi niye böyle oldu anlamış değilim.. çok zoruma gidiyo..sizce böyle yapması normal mi ? evlendik diye artık hep ben susup benmi onu alttan alacağım yani :85::85::85::85:
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…