- 6 Aralık 2021
- 1.466
- 2.316
- 83
- Konu Sahibi cunkuneden
-
- #1
O kişiyi önemsemeyi bırakana kadar geçmiyor bu hırs bence. İçinizde kalanları söyleseniz bile yine yeterli gelmeyecek.herkese tekrar selam... daha önce birkaç kez konu açmıştım bir kez daha fikirlerinize ihtiyacım var..
biten bir ilişki düşünün, ama aniden... öyle ki ne kırgınlıklarımı ne de karşı tarafın ekskliklerini, benden sakladıklarını, ne düşündüğümü ne hissettiğimi bir deftere yazmak zorunda kaldım.. karşı taraf 2 ay kadar sonra aradı etti ama cevap vermedim, bazı şeylerin de konuşulması çözülmesi için belirli bir süre var, her neyse o iş zaten bitti güvenim yok ama...
hayatın akışındayım, işe gidiyor, yoga yapıyor, yüz yogası ile ilgileniyor, ailemle arkadaşlarımla vakit geçiriyorum ama her sabah içimde bir öfke ile uyanıyorum. ona neden bunu söylemedim, neden hatalarını yüzüne vurmadım,, diye.. içimden ona hakaret ederken buluyorum hatta bazen kendimi.. en son aramalarına cevap verip de bunları söyleseydim en azından diyorum, sonra değer mi ya da anlar mı? hadi söyledin sana ne faydası olacaktı diyorum..
bu da dert mi demeyin lütfen, yalnızca nasıl başa çıktığınız konusunda fikir verirsiniz belki dedim.. :) cevaplar için şimdiden teşekkürler..
Bu gerçeği biraz geçde olsa bende farkettim. Keşke uzun uzun içimi döküp rahatlasam diyorum ama ne kadar uzun konuşursam konu o kadar etkisini yitiriyormuş karşıdaki için...Karşı taraf seninle iletişime geçmeye çalıştığında umursamamak ve bir an evvel lafını bitirsin gideyim modunda kısa cevaplar vermek karşıyı acayip kudurtuyor benden söylemesi. Paragraf döşeyerek içinizi dökmek de bir çözüm ama muhatap kendini önemli ve değerli hissediyor böyle bir tutum karşısında.
Evet değil mi aynı şey bizim için de geçerli. Ne kadar kırgın ya da kızgıb olduğunu istersen iki gün anlat ama asla iletişime geçememek kadar net mesaj vermiyor karşıyaBu gerçeği biraz geçde olsa bende farkettim. Keşke uzun uzun içimi döküp rahatlasam diyorum ama ne kadar uzun konuşursam konu o kadar etkisini yitiriyormuş karşıdaki için...
İşte anlatmadan anlayan biri yaBelkide önce kendinizi affetmeniz gerekiyor.
Bu yasadkiklariniz tüm bunlari hakettiginiz anlamina gelmiyor. Anlatsanizda derdinizi ne ise yarar ki? Evet haklisin seni üzdüm mü diyecek? Yada onu geri isteyecekmisiniz? Geri gelsede daha mi iyi olacak?
Söyle düsünün:
Yolda yürürken size bir araba carpti. Ve yaralandiniz. Siz de hastaneye gidip acilen tedavi olmak yerine " nasil basima gelir? Nasil yapar?! " diye haykirmakla mesgulsünüz. Ama asil önemli olan sey, su an yaralarinzla ilgilenmek kendinizi iyilestirmek.
Niye nasil olduyla sonra gerekirse ilgilenirsiniz. Hakli veya haksiz önemi yok. Ruhunuz incinmis. Kendinize dönün merhem bulun. Sonrasindan belkide hic bi önemi kalmayacak ona halinizi anlatmaya calismanizin. Gerek de kalmayacak
Belkide asil sorun kendinizle.... kendinize verdiginiz degerde. Sizin degeriniz eksilmedi de kaybolmadi da. O böyle davranip kendi karakterini ortaya koymus oldu. Affedin kdndinizi oldu gecti bitti. Sagliklisiniz, yeniden bir sayfa actiniz kendinizeve artik gecmisi degil gelecegi düsünün. Pozitif enerji salin evrene. Olumlamalar yapin. Göreceksiniz ki zamanla akliniza bile gelmeyecek artik....
Kendinize zaman verin. Acinizi yasayin ama kaybolmayin
Anlatıp anlaşılamamk da ayrı yoruyor insanı o yüzden yapamıyoruz belkiHayat felsefem gereği her durumda içimi kusana kadar konuşup bırakırım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?