Oğlum annemlere alışsın istemiyorum!

bezdumdaa08

Üye
Kayıtlı Üye
13 Mart 2020
167
136
23
34
Merhaba arkadaşlar
Lütfen kırmadan yorum yapmanızı istiyorum. 7 yıllık evliligimi noktalandirmak üzereyim. Bir oglum var 3 yaşında. 8 ay önce istemeyerek de olsa baba evine dönmek zorunda kaldım.
ben çocuğuma çok bağlıyım. Hayata tutunmamin sebebi diyebilirim. 3 yıldır onla uyuyup onla uyanıyorum. Haklarini yiyemem annem babam çok iyi bakıyorlar. Ama sorunum şu ki onlara alışsın istemiyorum. Akşam olunca zar zor uyutuyorum. Onlarla uyumak istiyor. Ağlasa annem gelip kucağımdan almaya çalışıyor. Defalarca uyardım anne ben sustururum sen girme odaya. Daha önce defalarca kavga ettik bu sebepten. Belki size basit bişey gibi gelebilir bilmiyorum. Ama beni çok etkiliyor gerçekten. Yuvam dağıldı sanki evladimdan da ayrilicam zannediyorum. İnanın agliyarak yazıyorum şuan. Sanki oğlumu benden koparacaklar. Bunu asamiyorum bir türlü. Alistirmayin diyorum benle uyusun. Yine ayni. Sahura kalkmistik ağladı çocuk geldim yanina tam sakinlesiyodu annem daldı odaya seslenince çocuk bı daha başladı ağlamaya. Anne çık diyorum yok resmen çakıldı odanın ortasına ve her zaman aynı şeyi yapio. Başka evde kalamam isim yok gucum yok. Normalde al çocuğu uyut desem uyutmaz. Bir işe girsem bakamiyom diye şikayet eder. Ne yapsam bilmiyorum. Yorumlarinizi bekliyorum. Belki size basit gelebilir ama ben çok üzülüyorum bu duruma. Şimdiden teşekkürler yorumlarınız icin
 
Çok tartistik aynı degismiyo. Sahurda bile kendimi zor tuttum çık diyorum çıkmıyor. Sanki inadina
 
Annenizin sizin uyarınıza rağmen ısrarı garip olmuş geriye çekilip siz yardım istemedikçe müdahil olmaması gerekir. Oğlunuz anneanne ve dedesini sevip alışsa bile sonuçta size olan sevgisi, bağı başkadır boşuna korkuya kapılmayın
 
Aile buyukleriyle yasayan miniklerde bu sIkinti oluyor malesef.
Ben calisiyorum, bakicimiz var, benim sipalar teyzelerine asik resmen, aksam ben geldigimde 3 yasindaki kizim “ niye geldin anneueee” diye agliyor gecen suratima kapiyi carpiverdi

kapida kadin en az yarim saat mahsur gitmesine izin vermiyorlar
Artik cocuklar anne disinda baskalariyla da iletisim kurmak istiyor, eylul olsun krese verin.
Suan ne derseniz diyin anne babanizi durduramazsiniz.
Siz annesiniz, yeriniz her zaman farkli olacak emin olun.
 
çocuk sizin cocugunuz. hic kimse bu gercegi degistiremez. benim cocugum ananesine cok düşkündür ama bu benim annesi olduğum ve en cok bana muhtac oldugu en cok beni sevdigi gerçeğini degistirmez.

bence sakinarak hata yapiyorsunuz. ben baslari okurken calisiyorsunuz ve gun icinde cocukla degilsiniz sandım. eger anneniz geceleri susturmak istiyorsa birakin sustursun, strese sokmayin kendinizi, bir sure sonra anneniz de siz susturun diye beklemeye baslayacak.

cocugun sizi sevmeyecek olmasi gibi bir korkunuz da olmasin çünkü cocuklar onlari kimin sevdigini cok iyi bilip karsiligini veriyorlar.
 
İnşallah öyle olur. Kreşe falan da izin vermiyorlar. Daha küçukmus. Şimdiden sorun çıkmaya basladi
 
Gerek yok ama ben susturabiliyorum. Ben öyle hissediyorum. Sanki çocuğumdan da kopucam gibi
 
İnşallah öyledir hiç bı şekilde geri cekilmiyo. Anlam veremiyorum. Bide hemen susuyor çocuk onları görünce yaygarayi basiyo. Elimle işaret ediyorum anne çık tmm diye hala çocuğa sesleniyo yardım istesem gelmez ayrıca
 
Çok güzel değil mi yükünüzü hafifletiyor annenize tepki göstermeniz saçma olmuş onlarda sizin iyiliginiz icin rahat etmen için bakıyor ilgileniyor alışsın ne olacakki şükredin yatıp kalkıp yardımcılar size ... annenize gereksiz tepki göstermişsiniz gereksiz yersiz tartışmışsınız bide bir psikologtan yardim alın öyleyse annenizin babanızın da kalbini kırmayın bakmasa bakmıyor etmiyor dersiniz
 
Bana yük değil ki cnm bakabiliyorum ben. Şükür de ediyorum belirttim yazımda okuduysaniz. Defalarca aynı şey yasanmissa anlayışlı olması gerek. Yardım istediğim zamanlarda da bakmadı evet. Bu durumda ben çok kiriliyorum çünkü inadına yapior. Kavga seviyor tartışmak istiyor. Psikoloktan tabi ki destek alırım seve seve. Yine de bunu atlamam sanırım. İçimde ne yaşadığımı kimse bilemez
 
Benim annem ben 6 aylıkken boşanmış.O zamandan snra anneannem ve dedemle yaşadık biz de.Anneannem ve dedeme aşığımdır.Nur içinde yatsınlar.Ama annenin yeri her zaman farklıdır.

Küçükken ben evdekilere de hatta teyzeme çok bağlıydım.Çünkü teyzem çok komik kadındı ve beni güldürürdü :) Hatta bi kere teyzeme anne demişim,annem günlerce ağlamış falan:)) ama ben teyzemi seviyorum diye annemi unutmadım,zamanla taşlar yerine oturuyor.

Yanlış anlamayın lütfen ama sizi çok sağlıklı göremedim ben.Eşimi de kaybettim,tek varlığım oğlum,hep benle olsun kafası çok yanlış bir kafa.Ya çocuğunuzu boğarsınız ve sizden uzaklaşır ya da ana kuzusu olur çıkar ilerde düzgün bir yuvası olmaz.Çocuğu salın biraz. O evde herkes tarafından sevilsin.O sizin bir uzantınız değil,ayrı bir birey..Sevginin fazlası olmaz.Sizin annesi olduğunuzu siz istemeseniz de her zaman bilecek merak etmeyin.

Ve lütfen terapi alın.Boşanma psikolojisi,çocuğa nasıl yaklaşacağını bilememe vs çok zor.Keşke annemin zamanında da terapiler vs. olsaymış da o kadar sıkıntı yaşamasaymış anacım.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…