- 25 Aralık 2018
- 1.672
- 5.749
- 78
- 36
Yanlış anlamayın ama çok güldüm. Bebeğiniz konuşamıyor diye pedagoka gitmemeniz ilginç. Tamam bebek konuşamıyor ama annesi babası konuşuyor ve duruma göre bebeği gözlemleyecek , size öneride bulanacak ve yapmanız gerekenler hususunda bilgilendirecektir.Amin..
Pedagog düşündüm aslında ama doktor üç yaşa kadar normal deyince,bebeğimde şu an konuşup derdini anlatamıyorken eşim gereksiz gördü.Bizde konuşuyoruz dinlemiyor doktoru niye dinlesin diyor.
Yine de başka çarem yok gibi.
çok sevimli değil mi ya böcük
kızmayın tabi ki yaşayana zordur ben uzaktan konuştum
Çocuğum yok kendimden örnek vereceğim, çok küçüktüm ama bu anıyı hatırlıyorum 3yas civarı ısırmak en sevdiğim şeylerden biriydi ama isirinca karşı tarafın canının yandığını da farkında değildim. Ablamı ısırıp duruyorum o da küçüğüm diye koyamıyor, kıvranıp duruyor. Sonra bir gün anneme söyledi, annem de sen de onu ısırıp görsün diye cevaplanmış olmalı ki ablam beni bir ısırdı benim iki gözüm iki çeşme, o an farkettim nasıl can yakıcı bir şey olduğunu. O gün bu gündür kimseyi isirmiyorum
Pedagoga gidin yani size 3 yasa kadar normal diyen doktora sastim kaldim
Pedagog sadece cocuk icin degil esas sizin icin lazim
Size nasil davranmaniz gerektigini anlatacak , vermeniz gereken tepkileri soyleyecek , bu isin uzmani sonucta pedagog
Burada alacaginiz hicbir tavsiye isinize yaramaz , pedagog gelip yazsa bile isinize yaramaz cunku ne cocugu goruyoruz ne sizi
Tek cozumunuz var , o da pedagog
Rica ederim , benimde 28 aylik kizim var , 22 aylikken sorunlarimiz basladi , ben kostur kostur pedagoga gittim sayesinde kizima nasil davranmam gerektigini ogrendimHaklısınız ben sanırım sabrımın son anına kadar bekledim.
Doktor ısırmak için normal demedi bu arada parmak emme olayı normal dedi.Hatta iki doktora sordum ikiside üstünde durmadı.Hatta birinin kendi yeğeni de emiyormuş falan :)
Nedense herkes bırakır gözüyle bakıyor ama bence günden güne bağlandı.
Teşekkür ederim tavsiyeniz için :)
Yanlış anlamayın ama çok güldüm. Bebeğiniz konuşamıyor diye pedagoka gitmemeniz ilginç. Tamam bebek konuşamıyor ama annesi babası konuşuyor ve duruma göre bebeği gözlemleyecek , size öneride bulanacak ve yapmanız gerekenler hususunda bilgilendirecektir.
Merhaba. Size bir resim attım özelden konu ile ilgili. Bizim oglumuzda o aylarda yapardı. Bazıları sizde ısırın diyordu, ama onun fayda etmediğini biliyorum. Ben ısırmaya çalıştığı an hemen indirirdim, kollarını tutardım, göz seviyesine iner isirmamasini anlatırdım. Canımızın yandığını da söylerdim. Kısa süre içinde kendisi bıraktı. Dil gelişince öyle ısırma vurmaya da az başvuruyor çocuk
Siz de oğlunuzu ısırın, ciddiyim.
Benimkinde de ısırma huyu vardı; gelir ısırır, ben "Ah, uh" dedikçe de hoşuna gider gülerdi.
Şiddet ortamında büyümedi, sanırım içten gelen bir test etme, tepkileri anlamaya çalışma sürecinden geçiyor çocuklar, erkek çocuklarında daha yoğun yaşanabiliyor.
Sizi ısırdığında, kırın dizinizi inin göz seviyesine; "Oğlum, bu canımı yakıyor, ısırınca, dişlerin kolumu acıtıyor, bak ben de seni ısırayım biraz, nasıl acıdığını gör." deyip alın kolunu, hafifçe, biraz acısını hissedebileceği kıvamda ısırın, rahatsız olup kolunu çekince de açıklamanızı yapın "Acıdı değil mi, uf oldu. Benim kolum da sen ısırınca böyle acıyor. Yapmayalım böyle tamam mı?" deyin.
Ben bu tarz bir yol izledim, çocuğumu ısırdım yani :) Isırmayı bıraktı sonra.
Beni ısıracağı anda ona kendini ısırtsam mı diye düşündüm aslında.Fakat ısırmak konusunda tedirginim doğrusu.Empati yapabilirse çok güzel fakat içten içe ona zarar verdiğimi düşünürse diye korkuyorum.
Kırılgan,duygusal bir yapısı var aslında.
Arkadaşları çığlık atarak oynasa bile tedirgin oluyor, ağlıyor.Fakat gel gör ki evde gazabından korkar olduk.
Çok teşekkür ederim :)
ne kadar doğru bilmiyorum ama bende küçükken kızdım mı ısırırdım , güldüklerinde eğlendirmek için ısırırdım. Hayal meyal hatırlıyorum, bir gün annemde beni ısırmış önünü alamayınca , bunu galiba bir müddet yapmış.. sonra da vazgeçmişim...baktım benim can da yanıyor :)
Bir şey olmaz, deneyerek, görerek, tepkileri izleyerek ve bazen de yaşayarak öğrenecekler; sizi ısırırken canınızın nasıl acıdığının bilincinde değil oğlunuz, o ısırınca karşısında ah uh diye tepki veren annesini görüp eğleniyor sadece; acı kısmına vakıf değil, açıklasanız da bir noktaya kadar anlar ama aynı acıyı yaşarsa, aldığı tepkinin sebebini de kavramış olur.
Bu şey gibi, bir çocuğu sandalyeye çıkarken dikkatli olması konusunda uyarırsınız ama çocuk gelişi güzel tırmanmaya devam eder. Ama ne zaman ki o sandalyeden düşer, düşünce canı acır, o zaman sandalyeye kendini koruyarak tırmanmayı da öğrenmeye başlar. Canının yanması da çocuğun öğrenmesi, tecrübe edinebilmesi açısından gerekli. Şiddet, bağırma, sürekli ikaz etme ve yasaklama ortamı olmadığı sürece, konuşarak, deneyimleyerek, gerekli yerlerde canı yana yana öğrenecekler ki kendilerini de koruyabilsinler, neyin karşısındaki kişiye zarar vermek olduğunu da kavrayabilsinler.
Var bir sürü ama etimiz gibi lezzetli değil sanırım :).emzik, dişlek,uyku arkadaşı her yolu denedim inanın.
İnadına,bilinçli yapıyor bence de.Fakat sebep bulamıyorum..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?