Oglum okulu sevmiyor:(

Vetsiz01

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
10 Eylül 2018
74
33
88
36
Merhaba,
Oğlum 5 yasinda ve bu sene anaokuluna yazdirdik. Geçen sene ilk başlarda çok severek başladı. Diğer çocuklar ağlarken oğlum sevinerek gidiyordu. 2 -3 ay sonra ben gitmek istemiyorum diye ağlamaya başladı. Aslında önce alışır diye düşündüm. Daha sonra öğretmenin velilere gönderdiği videolarda oğlumun hep yanlız olduğunu dislandigini farkettim. Okula gittiğimde de aynı şekilde olduğunu gordum. Hatta bu çocuk merak etme teyze ben onunla oynarim, kötü davranmam deyince öğretmeniyle konustum. Normalde bu sorun varsa önce kendisinin bana söylemesi gerekirdi. Oğlum mutsuz ve okula gitmek istemiyorum diye ağlıyor cunku. Öğretmeni tam kendini ifade edemiyor , konuşma eksikliğinden kaynaklanmış olabilir tarzında konuştu. Ustelik oglum cok neseli oyun oynamayı seven bir çocuk . Okul sonlarına doğru ağlayarak gitti. Son 1 ay hiç gitmedi. Ogretmenimizdekurtulduguna sevinmiş gibi davrandı. Bu sene yine aynı sınıftayiz. Müdüre söyledim değiştirmedi. Birçoğu aynı öğrenci zaten. Geçen sene gibi dışlanır mi diye düşünüyorum. Yarın okul açılacak bizimki şimdiden gitmem diyor. Sizce ısrar etsem yeni öğrenciler yeni öğretmen daha iyi olurmu? yaz tatilinde konuşmasını ilerletti. Yeni ortam daha iyi olabilir. Herkes sen bilirsin diyor. Tavsiyenize ihtiyacım var
 
Başka okula gitse olmuyor mu? Belli ki bu sınıf modunu düşürmüş. Okul değiştirmeseniz bile başka sınıfa verin derim yepyeni bir başlangıç yapsın. Ben nedense çocuğunuzun sıcak ve şipşirin bir çocuk olduğunu hissettim. Bence oğlunuzda bir sıkıntı yok, doğru ortamı bulduğunda mutlu ve başarılı olacaktır.
 
Başka okul olmuyor sistemde kayıtlı okula yazdırdım. Başka bir okula yazdırmak istedim ama müdür kabul etmedi. Hatta sınıf ablamiz çok duygusal bir çocuk diye çok sever yine orda olacağını duyunca çok sevindi. Ama iş sınıf ablasıyla bitmiyor ki.
 
İsteyerek okula giden çocuk sonradan istememeye başladıysa okulu değil baska bi durumu sevmiyodur muhtemelen. Yerinizde olsam napar eder başka bi okula alırdım. Yani koskoca yaz gecti okullar açılmadan bi gün önce mi aklınıza geldi burada cozum aramak sizde bi garipsiniz
 
Tekrardan alıştırma dönemi yapsanız. Daha kısa dursa başlangıçta siz de bekleseniz. Okul diyerek görttürmeyin hadi seni arkadaşlarına götüreyim biraz oyun oyna falan diye. Sen 1 saat oyna ben seni gelip alacağım diyin sonra gidin alın vs. Sevdiği bi oyuncağı yanına verebilirsiniz bizim öğretmen tavsiye etmişti. yada sizin yaptığınız bi resmi elinde götürsün. Kendini güvende hissedermiş. Bi kaç ödül koyabilirsiniz çaktırmadan okula gitmesi başına. Belki bu defa öğretmeniyle ve arkadaşlarıyla daha iyi uyum sağlar.
 
Okuldan hayatım boyunca nefret ettim, pazar gecelerinin benim için hala gergin bir kokusu vardır, hava garip kokar.
Tek sebebi insaniyetten nasibini almamış öğretmenimsidir!
Siz ayrılınca öğretmenin de kurtulma rahatlığını algıladıysanız, tam da o türdendir.

O sebeple, bırakın eğitimi vicdanı ve ayrımcılığı olmadığından emin olduğunuz bir öğretmenin sınıfa verin.
Şuan çok küçük, nefreti oluşmadan önleyin.
 
O pazar gününün bunaltıcı kokusunu bir tek ben alıyorum zannediyordum. dalga geçen sınıf arkadaşları, saçma sapan bi öğretmen. İlkokulda resmen dibe vurdum. Zor toparladım az daha serseri olacaydım.
 
Teşekkür ederim yarın okula gidip değiştirmek için ne gerekiyorsa yapicam. Gerçi müdürümüz duymamış gibi davranıyor ama .
 
Sınıf değişikliği benim de onayladığım birşey değil ama sizin durumunuz özel. Sınıf değişikliği şart size.
Ayrıca bize de öyle sınıf değişikliği yapmayan bir müdür lazım. Öğretmenin kıyafetini beğenmedi diye 2 ayda bir sınıf değiştirmeye çalışan veliler var bizde de.
 
Evet üstelik oğlum inatla yanlarına gidip oynamak için ugrasiyor. Bazen ısrar etmemesini anlatmaya çalışıyorum. Ama üzülür diye nasıl anlatsam bilmiyorum.
işiniz yoksa bir kaç gün sizde gidip onunla birlikte oyun falan oynayın belki faydası olur .
Aslında öğretmeni biraz ilgi ve sevgi göstermiş olsa hiçbirşeye gerek kalmayacak
 
Teşekkür ederim yarın okula gidip değiştirmek için ne gerekiyorsa yapicam. Gerçi müdürümüz duymamış gibi davranıyor ama .
Okulu değiştirme olanağınız var mı?
Tam da böyle insanların elinde 1 ve 2. sınıfı okudum ben.
Allah başıma bir dert ve sonrasında hayatımda hala en saygı duyduğum insanı karşıma çıkardı.
30 yaşındayım, öğretmenimin sesini duysam 10 yaşındaki çocuğa döner ürkek konuşurum, yanlış bir şey söylersem üzülür, ben hiç iyi öğretememişim diye hayıflanır.
Karşımda görsem elim titrer heyecandan.
Böyle bir saygı yok!
Okul nefretimi yenemedi ama, sevmeden de başarılı olabileceğimi, oldukça zeki herkes gibi çok değerli olduğumu ve istersem her şeye ulaşabileceğimi işledi ilmek ilmek.
İnşallah çocuğunuz böyle insanın ömrü boyunca saygıdan ve çokça sevgisinden ellernin titreyeceği bir öğretmene sahip olur.
 
Pazar evlendim, 2 bebeğim de pazar günü doğdu ama nasıl bir travmaysa artık bendeki, değişmedi şu koku.
Hala yüreğim tuhaf, içimde bir huzursuzluk ve yine o koku!
Gitmiyor ya...
 
Pazar evlendim, 2 bebeğim de pazar günü doğdu ama nasıl bir travmaysa artık bendeki, değişmedi şu koku.
Hala yüreğim tuhaf, içimde bir huzursuzluk ve yine o koku!
Gitmiyor ya...
Çok iyi anlıyorum. O çocuk kalbimde açılan yaralara şimdi bile üzülüyorum. Yetişkinken sorunlar daha kolay hallediliyor. Çocukken yaşadığımız travma olarak geri dönüyor. Halen kendimde o zamanın etkilerini buluyorum ben. Mesala eleştirilmekten nefret ederim ve kesinlikle o ilk okul döneminden yadigar kaldı bana bu özellik. O yüzden evet özellikle küçük yaşlarda çocuk öğretmenini ve arkadaşlarını sevmeli, dışlanmamalı. Aynı şekilde okul öncesi ve ilk okul öğretmenleri de pedagojik açıdan daha donanımlı, daha sevgi dolu ve merhametli, adil olmalı.
 
O zamanlar yaşadıklarımızı anlatmaya ne kelime dağarcığımız yetiyordu ne de bedenimizin kaldırabileceğinden çok daha fazla bir yülkle mücadele ettiğimizi birileri farkediyordu.
Okulu sevmeyen şımarık çocuktuk sadece!

Hiç unutmam, yazı dersi.
Herkes tek tek gidip yazısını gösteriyor.
Bitirip gittim ve o canlı benim defterimin sayfalarını koparıp yere attı buruşturarak, defterimi de kapının önüne.
Binbir hakaret tabi, bütün sınıf gülüyor.
Ve sadece 7 yaşındaydım.
Daha fazla utanmadım, utanamazdım ömrümde.
Şuan insanları rencide etmemek için haddinden fazla bir çaba veririm, yeri gelir yalan bile söylerim cesaretlendirmek için.
Ahh , bilinç temizliği şart bizim gibilere...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…