- 24 Ekim 2007
- 2.985
- 1.453
- 698
Çok uzun süredir sorunun bende mi yoksa oğlumda mı olduğunu anlayamadığım sıkıntılarımız var.' oğlumda da var aslında bu biri 8 diğeri 6 yaşında.ikisi de beni hiç ama HİÇ ! dinlemiyorlar babayı otortite olarak kabul etmişler ki babamızı kediler bile otorite olarak kabul eder o derece bir etkisi vardır 
Fakat ben gerçekten çok üzülüyor,yoruluyor ve zaman zaman sinirleniyorum.Oğlum hadi gel kahvaltıya diyorum tamam anne diyor bunu en az 10 kere tekrar ettiriyor ama babası kalk dedi mi akan sular duruyor e tamam bundan sonra her işinizle babanız ilgilensin diyorum o nu da yapmıyorlar her türlü işlerini bana yaptırıyorlar anne acıktım anne susadım anne bana bu oyuncağı alır mısın anneee anneee günde en az 10000 kere duyuyorum bu sözü.Fakat ben onlardan bir şey talep ettiğimde yerine gelmiyor.doğal olarak da sinirlenip bağırıyorum onlara.
bir diğer sorunumuz da;
okulda bir arkadaşı var sürekli kendisinden dayak yiyor çocukla konustum öğretmenle konuştum çocuğun annesi ile de konustum ama çözüme kavuşmadı çünkü ayrı oturdukllarında diğer tenefüste bir araya geliyorlarmış.Benden özür diledi affettim diyor ama böyle olmadığını biliyoruz konuştuğumda ondan başka arkadaşım yok diyor.ve çocuktan tekme çimdik yemeye razı oluyor...Kolay arkadaş kurabilen bir çocuk değil oğlum fakat bu dayak yemesi kendini savunamaması ve barışsın diye o çocuğun peşinden koşması üzülmesi ben gerçekten üzüyor.Ne yapıcam ve nasıl yaklaşıcam bu 2 konu hakkında bilemiyorum çok muı kötü bir anneyim ki ben beni hiçe sayıyorlar.
Fakat ben gerçekten çok üzülüyor,yoruluyor ve zaman zaman sinirleniyorum.Oğlum hadi gel kahvaltıya diyorum tamam anne diyor bunu en az 10 kere tekrar ettiriyor ama babası kalk dedi mi akan sular duruyor e tamam bundan sonra her işinizle babanız ilgilensin diyorum o nu da yapmıyorlar her türlü işlerini bana yaptırıyorlar anne acıktım anne susadım anne bana bu oyuncağı alır mısın anneee anneee günde en az 10000 kere duyuyorum bu sözü.Fakat ben onlardan bir şey talep ettiğimde yerine gelmiyor.doğal olarak da sinirlenip bağırıyorum onlara.bir diğer sorunumuz da;
okulda bir arkadaşı var sürekli kendisinden dayak yiyor çocukla konustum öğretmenle konuştum çocuğun annesi ile de konustum ama çözüme kavuşmadı çünkü ayrı oturdukllarında diğer tenefüste bir araya geliyorlarmış.Benden özür diledi affettim diyor ama böyle olmadığını biliyoruz konuştuğumda ondan başka arkadaşım yok diyor.ve çocuktan tekme çimdik yemeye razı oluyor...Kolay arkadaş kurabilen bir çocuk değil oğlum fakat bu dayak yemesi kendini savunamaması ve barışsın diye o çocuğun peşinden koşması üzülmesi ben gerçekten üzüyor.Ne yapıcam ve nasıl yaklaşıcam bu 2 konu hakkında bilemiyorum çok muı kötü bir anneyim ki ben beni hiçe sayıyorlar.
.hele ki birbirlerine girip de bir de 2 dakikada bir şikayete geldiklerinde:anneeee bana bunu dedi...anneeee bana bunu yaptı...anneee ya o da bana bunu dedi vs. gibi.bunun çözümünü bende bulamadım varsa bir bilen lütfen açıklasın formülünü!dinlememe konusuna gelince sert olun biraz.ben çocuklarımı bir hata yaptıkları zaman önce uyarıyorum,ve bunu tekrarlarlarsa bir dahakine ceza yiyeceklerini söylüyorum.yargısız infazdan yana değilim çünkü,hatalarının farkına varıp kendilerine çeki düzen vermeleri konusunda onlara bir şans tanıyorum.haaa dinlemezlerse bu hatayı bile bile yapıp benim sözümü saymadıklarını anlıyorum ve canlarını oldukça yakan bir ceza veriyorum.örn.
yuncaklarınızla evin her yanında oynayabilirsiniz.ama oyun bitince ortalığı toplayacaksınız.ortada gördüğüm herşeyi değersiz saydığınızı düşünerek çöpe atarım.dinlemediler,bir barbi çöpü boylayınca ortalık şimdi tip top....pc derslerini etkilerse ve sen kendine çeki düzen vermezsen sana pc'yi bir dönem boyunca yasaklarım.dinlenmedi bu uyarı,sonuç:kıvranıyor şimdi....size belki fazla sert geliyor olabilir ama siz de kendinize göre bunu şekillendirebilirsiniz...pc'ye bir gün gizli girmeye çalışmış.çocuklardan dolayı biz pc'yi rutin zaten kontrol ediyoruz,çıktı ortaya tabi.çektim kenara bu hazin girişimini bildiğimi,cezasının katlanıp üstüne bir de 3gün tv cezası aldığını söyledim.bit parmaklarını bir daha değdirmedi klavyeye...okuldaki soruna gelince,siz medeni insan gibi öğretmene ve anneye sıkıntınızı bildirip sonuç alamamışsınız,bu vakitten sonra orman kanunu işler.çocuğa bizzat gidin ve burnuna kadar eğilip onu tehdit edin.dinlemiyorsa birdahakine daha sert davranıp 'temasa' geçin...inanın bir dahakine sizinkine zarar vermeden önce 2kere düşünecektir.ha gidip anneye söylerse,siz de çaresiz kalıp bunu yapmak zorunda kaldığınızı ve bunu kendinizin de aslında istemediğinizi kendisinin tepkisi yetersiz kaldığını söyleyin...
ben artık sorunun kendimde olduğunu düşünmeye başladım ciddi ciddi yok sen dili kulan yok ben dili kullan yok şöyle yap psikolojisi bozulur denemedik yöntem kalmadı hatta işi abartıp psikoloğa bile götürdüm başka sebeplerden ötürü.orda da çocuğunuz gayet normal dedikleri anda eh tamam artık sorun bende dedim kendi kendime kendimi değiştirmeye daha large bi anne olmaya çalıştım 3 saat sürdü.ben çok sabırlıyımdır-dı artık gerçekten sabrımın sınırlarındayım biliyorum başkalarını okuyunca diyorum ki derya buldun da bunuyor musun ama olmuyor işte gel deyince gelen git deyince giden çocuk yetirştirmek değil amacım ama biraz da sözümü dinletebilsem.Ben anneleri olarak birinci vazifem;ki her annenin de görevi bu sanırım yönlendirmek bilgilendirmek doğruyu yanlışı ayırt etmelerini sağlamak sa eğer,neden o zaman söylenenler yapıldığında uygulandığında tutmuyor .Hani sen dili, yerine ben dili kullanılmalıydı hani çocuğa bağırmak ceza vermek o'nu kötü etkilerdi
