Oğlum:(

Papatya Kokulu Hayaller

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
16 Haziran 2013
1.098
852
123
Herkese merhaba.Oğlum 5 yaşına girecek az kaldı.Doğuştan farklı rahatsızlıklarla doğduğu için 4 ameliyat geçirdi.İstediğim gibi bir bakıcı bulamadığım için ve iki senedir bakıcılardan muzdarip olduğum için bu sene kendim öğretmenlik yaptığım devlet anaokulunda farklı bir sınıfa kaydettirdim.İlk günler evde severek yaptığı etkinlikleri bile okulda yapmak istemedi.Ben öğretmeni yardım istediği için yarım saat yanına gidip oğluma ısrar edince ve etkinliğini birlikte yapınca cesaretlendi alıştı yapıyor fakat hâlâ serbest oyun saatinde kenarda duruyor, öğretmeninin öğrettiği oyunlara katılmıyor kenarda izliyor, şarkıları söylemiyor, parmak oyunu vs. hiçbir şeye katılmıyor.Yıllardır bir sürü öğrencim oldu hepsine çözüm buldum aalıştırdım, korkularını kırdım vs. vs. kendi çocuğuma gelince kitlendim, terzi kendi söküğünü dikemez misali.Babasıyla yaşadığımız sorunlar ve hastalığı özgüvenini bitirmiş oğlumun.Ne oyuncaklar ne de diğer çocuklar ilgisini çekmiyor.Konuşmaktan çekiniyor halbuki bizle çok güzel konuşuyor.Var mı bana bir öneriniz.Allah a emanet olun.
 
Son düzenleme:
Aslında ay olarak 54 ay üstü okul öncesinde zorunlu diye başlattım evden dışarı çıktığı da yoktu parka götürsek bile aralarına katılmak istemiyordu belki sınıfta olursa daha kolay katılır diye dşünmüştüm yanıldım sanırım
 
Sizinle beraber sosyalleşmesini daha da artırsanız? Ev ziyaretleri,tiyatro,arkadaşlarınızın çocukları varsa onlarla daha sık görüşmek vb.icinde sizin de olduğunuz kalabalik ortmlar...Buyugu değil de ufağı biraz çekingen benim,bu saydıklarım ise yarıyor.4-5 gun evden cikmasak basa sariyoruz gerci:) Hastaligi nedir bu arada,geçmiş olsun.
 

Her çocuk aynı olmuyor. Ben kademeli geçişin daha sağlıklı olduğunu düşünüyorum.
Önce iki saatlik anne-çocuk oyun grubu ile başlama yada aktivite merkezleri, atölyelere götürme gibi.
Yaşına, ayına çok takılmayın, çocuk zor süreçlerden geçmiş. Aynı şekilde sosyalleşmesini beklemek ona da haksızlık olur zaten.
Bir de hem işin profesyoneli hem anne olduğunuz için istemeden yanlış şekilde müdahale etmiş olabilirsiniz.
Zorlama, yarım saat yanına gitme gibi. Ben doğrusu nedir bilmiyorum :) ama 1. Dereceden yakınlara mesleki profesyonellik pek sağlanamaz onu biliyorum .
Yardım alsanız daha sağlıklı olacak gibi .
 
Aslında burda çözüm buluculardan birisi de öğretmeni. Onunla kurduğu ilişki de sınıfa uyumunu etkiler. Sizin gidip sınıf ortamında çocuğunuza müdehale etmeniz yanlış bence.Bu yüzden sizden ziyade sınıf içinde öğretmen aktif ve yüreklendirici olmalı. En basit örnekle sınıf ortamında küçük görevler verebilir. Tabi ki sadece sizin oğlunuza değil. O dengeyi de öğretmen kuracaktır. Sınıfa uyum için kullanılacak yöntemler çok fazla aslında. Öğretmeniniz bu yöntemleri deneyip başarısız olursa o zaman destek düşünmelisiniz bence.
 
Zorlamamın sebebi cesareti yoktu dr lardan korktuğu gibi öğretmeninden de korkuyor aslında iyi oldu gibi etkinliklere katılmaya başladı ve sadece etkinlik yaparken mutlu fakat oyunlara ne kadar ısrar etsemde katılmadı.Önerilerinizi dikkate alacağım teşekkür ederim
 
Daha yeni galiba zamana birakin mutlaka sosyallesir alip eve bakiciyla tutmak da cook mantiksiz ..
 
Küçük sorumluluklar vermesini önereceğim aklıma getirdiğiniz içib teşekkür ederim.Zorlamaktan kastım ısrar etmem aslında öğretmeni yardım istediği için gittim sınıfına ve ben ısrar edip birlikte yapınca cesaretlendi yapmaya başladı.Haklısınız aslında öğretmeni farklı yollar denemeli.
 
Ben de öğretmenim ve içim acıdı okuyunca gerçekten zor bir durum çocuklu aileler görüşüyor musunuz?Benim oğlum da yaptı bir dönem çocuklar oynarken o kenarda duruyordu daha sonra benimle ve annesiyle sürekli çocuklu ortamlara girdi tabi biz hep yanındayız hatta çocuklarla iletişim kuramadığı zaman ben yanlarına gidip hadi hep birlikte oyun oynayalım diyordum bana da güvenerek çocuklarla iletişim kurmaya başladı şimdi kendisi girdiği ortamda arkadaş buluyor hemen
 
Çocuğun yapısı buysa ne yaparsanız yapın olmuyor ,sizde egitimcisiniz şüphesiz bilirsiniz ama zorlamayın çocuğunuzu ne şekil istiyorsa öyle davransin onun içinde zor süreç
Zorlamaaktan kastım aslında cesaretlendirmek ve ısrar edip etkinliğini birlikte yapmaktı haklısınız yaşadıkları bir çocuk için zor şeylerdi
 
Evde etkinlik saatlerini ve materyalleri azaltıp,sıkılmasını sağlayabilirsiniz.
Okuldaki oyuncaklar,oyunlar/etkinlikler cazip gelmeye başlayabilir.
Azalttım aslında ödevleri dışında hiçbir şey yaptırmıyorum ama faydası olmadı malesef
 
Çocuğunuzun rahatsızlığı ile ilgili konularınızı okumuştum. Geçmiş olsun tekrardan. Oğlunuzun yaşadıkları hiç kolay şeyler değil, tedavi süreci çok uzun olduğu için ister istemez yaşıtlarından uzak kalıyor ve bazı değer kayıpları yaşıyor (özgüven gibi). Ama bunlar aşılamayacak ieyler değil tabii, biraz sizin çabanız ve biraz da öğretmenin çabası ile hallolmayacak şey değil. Serbest zamanlarda da tek oturuyorsa öğretmeni oyun kurabilir, birkaç kişiyi dahil edebilir. Hatta gözüne kestirdiği bir çocuk ile aralarını yapabilir. Yani sizden çok öğretmenin müdahale etmesi gereken bir durum bence.

Hastanelerden ve doktorlardan bıkmasını da anlıyorum ama gene de bir uzmana götürmenizde fayda var. O size daha sağlıklı öneriler verebilir (çocuğu da görme şansı olacak çünkü).
 
Öğretmeniyle konuşmam gerekiyor sanırım teşekkür ederim.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…