• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Oğluma ekran vermek istemiyorum vicdan azabı çekiyorum siz neler yapıyorsunuz önerileriniz neler?

Size göre Olumlu yanlarını anlatmışsınız fakat bende deneyiminden olumsuzlukların anlatayım. Hani bakmıyor ilgisi yok diyorsunuz ya hani ekransiz büyüyen kilitleniyor dikkatini veriyor diyorsunuz ya sizce hangisi olması gereken. İşte o ekransiz büyüyen bütün dikkatini toplayıp ekranı yada kitabı veya dersi dinliyor fakat o sesde görüntüde ilgisiz olan dikkati toparlayamayan derste veya izlediği birşeyde dikkatini toparlayamiyor. Kendini veremiyor ilgisi dağılıyor . Ben 2 çocuğumda sakinmadim okul hayatında ve akedemik ilerleyisinde sorunlar yaşadım kitap okurken anlamıyorum özet cikaramoyorum diye ağlıyordu oturdum ben okudum sesli beraber özet çıkardık ancak öyle biraz ilerledi kitap okumaya alisti. Diğeri çok başarılı fakat vermeseydim eminimki daha iyi olacaktı dikkat hataları yapıyor sınavlarda . 3. Çocuğuma 3 yaşa kadar vermedim daha yeni basladim 10 dklık veriyorum birlikte izleyip kritigini yapıyoruz bundan sonra bitince kapatıyorum sorun yaşamıyorum. Yani biliyorum çok yorucu fakat bu onların geleceği icin.
 
Size göre Olumlu yanlarını anlatmışsınız fakat bende deneyiminden olumsuzlukların anlatayım. Hani bakmıyor ilgisi yok diyorsunuz ya hani ekransiz büyüyen kilitleniyor dikkatini veriyor diyorsunuz ya sizce hangisi olması gereken. İşte o ekransiz büyüyen bütün dikkatini toplayıp ekranı yada kitabı veya dersi dinliyor fakat o sesde görüntüde ilgisiz olan dikkati toparlayamayan derste veya izlediği birşeyde dikkatini toparlayamiyor. Kendini veremiyor ilgisi dağılıyor . Ben 2 çocuğumda sakinmadim okul hayatında ve akedemik ilerleyisinde sorunlar yaşadım kitap okurken anlamıyorum özet cikaramoyorum diye ağlıyordu oturdum ben okudum sesli beraber özet çıkardık ancak öyle biraz ilerledi kitap okumaya alisti. Diğeri çok başarılı fakat vermeseydim eminimki daha iyi olacaktı dikkat hataları yapıyor sınavlarda . 3. Çocuğuma 3 yaşa kadar vermedim daha yeni basladim 10 dklık veriyorum birlikte izleyip kritigini yapıyoruz bundan sonra bitince kapatıyorum sorun yaşamıyorum. Yani biliyorum çok yorucu fakat bu onların geleceği icin.
Ben ekranı tamamen zararsız görüyorum demiyorum fakat literatürde vurgulanan zararların çoğu pasif ve kontrolsüz ekran maruziyeti ile ilgili. Yani çocuk tek başına, uzun süre, hızlı sahne geçişleriyle ekrana maruz kalıyorsa risk artıyor. Zaten hem WHO hem de AAP bu noktaya işaret ediyor.
Benim uyguladığım ise ebeveyn eşlikli ve interaktif izleme. Güncel araştırmalar, eşlik olduğunda dil girdisi, ortak dikkat ve iletişim becerilerinde olumlu etkiler bile olabildiğini gösteriyor. Yani ekranın kendisi değil, nasıl sunulduğu belirleyici. Ayrıca “ekran” denen şey de tek bir kavram değil. Tablet ve telefon; yakın mesafe, yüksek uyarım ve dopamin etkisi nedeniyle bağımlılık açısından daha riskli kabul ediliyor. TV ise uzak mesafede, daha yavaş akışlı ve içerik kontrolü daha kolay olduğu için bambaşka bir kategori. Biz çocukken maruz kaldığımız şey buydu.

Ben mühendis olarak yetiştim, odak problemi yaşamadım. Çocukken çizgi filmlerin tamamını ezbere bilirdim. Akademik performans sadece ekrana bağlanabilecek kadar lineer bir konu değil. Gelişim çok değişkenli: çevre, dil girdisi, ebeveyn ilgisi, genetik yapı, mizac gibi çok fazla parametre var.
Bu arada kitap okuma kısmına da değinmek isterim; çocuklarda kitapla ilişki aslında okul döneminde değil, çok daha erken yaşlarda başlıyor. 0–3 yaş döneminde yapılan birlikte okuma, sesli okuma, resimleri yorumlama ve sayfaları birlikte inceleme gibi aktiviteler, okuryazarlığın ön becerilerini oluşturuyor.
Yani okula kadar beklemek değil, okul öncesinde paylaşılmış kitap deneyimi akademik başarıyı destekliyor diyebiliriz.
 
Ben ekranı tamamen zararsız görüyorum demiyorum fakat literatürde vurgulanan zararların çoğu pasif ve kontrolsüz ekran maruziyeti ile ilgili. Yani çocuk tek başına, uzun süre, hızlı sahne geçişleriyle ekrana maruz kalıyorsa risk artıyor. Zaten hem WHO hem de AAP bu noktaya işaret ediyor.
Benim uyguladığım ise ebeveyn eşlikli ve interaktif izleme. Güncel araştırmalar, eşlik olduğunda dil girdisi, ortak dikkat ve iletişim becerilerinde olumlu etkiler bile olabildiğini gösteriyor. Yani ekranın kendisi değil, nasıl sunulduğu belirleyici. Ayrıca “ekran” denen şey de tek bir kavram değil. Tablet ve telefon; yakın mesafe, yüksek uyarım ve dopamin etkisi nedeniyle bağımlılık açısından daha riskli kabul ediliyor. TV ise uzak mesafede, daha yavaş akışlı ve içerik kontrolü daha kolay olduğu için bambaşka bir kategori. Biz çocukken maruz kaldığımız şey buydu.

Ben mühendis olarak yetiştim, odak problemi yaşamadım. Çocukken çizgi filmlerin tamamını ezbere bilirdim. Akademik performans sadece ekrana bağlanabilecek kadar lineer bir konu değil. Gelişim çok değişkenli: çevre, dil girdisi, ebeveyn ilgisi, genetik yapı, mizac gibi çok fazla parametre var.
Bu arada kitap okuma kısmına da değinmek isterim; çocuklarda kitapla ilişki aslında okul döneminde değil, çok daha erken yaşlarda başlıyor. 0–3 yaş döneminde yapılan birlikte okuma, sesli okuma, resimleri yorumlama ve sayfaları birlikte inceleme gibi aktiviteler, okuryazarlığın ön becerilerini oluşturuyor.
Yani okula kadar beklemek değil, okul öncesinde paylaşılmış kitap deneyimi akademik başarıyı destekliyor diyebiliriz.
Ben tecrübelerimi aktardım siz okuduklarinizi . Ekran verdim çocuğum 4 yaşında herşeyi biliyor çok öğrendi yararlı demek için erken . Benim çocuklarım 17-14 yaşlarında . Okul hayatlarında sorunlar yaşadığını söylemek istedim. 85 liyim, Ben 5-6 yaşlarında tanıştım TV ile Bizim zamanimizda hatırlıyorum sabah birde akşam vardı çizgi film 1-2 saatlik o da . Sabah o saatte izlemek için erken kalkardim aksamda sokakda gelip izler sonra sokağa çıkardım oyunlar oynardım . Ama şuanda sizin gibi bilinçli değil sürekli verenler için söylüyorum . Dikkat daginikligi odaklanma problemi yaşıyorlar . Çünkü sürekli çizgi film veren istediğinde istediği çizgi diziye ulaşilip ,3-5 saniyelik videolarla hayatı özetlemeye alışıyor. . Hayatta öyle olmayınca çabuk sıkılmaya başlanıyor. Hala savunuyorum en azından 0-2yaş verilmemeli.
 
Son düzenleme:
Ben tecrübelerimi aktardım siz okuduklarinizi . Bizim zamanimizda hatırlıyorum sabah birde akşam vardı çizgi film 1-2 saatlik o da . Sabah o saatte izlemek için erken kalkardim aksamda sokakda gelip izler sonra sokağa çıkardım oyunlar oynardım . Ama şuanda sizin gibi bilinçli değil sürekli verenler için söylüyorum . Dikkat daginikligi odaklanma problemi yaşıyorlar . Çünkü sürekli çizgi film veren istediğinde istediği çizgi diziye ulaşilip ,3-5 saniyelik videolarla hayatı özetlemeye alışıyor. . Hayatta öyle olmayınca çabuk sıkılmaya başlanıyor. Hala savunuyorum en azından 0-2yaş verilmemeli.
Ben gerçek hayatta 0-2 yaş ekran vermeme olayının pek mümkün olmadığını düşünüyorum. Evinizden tv'yi çıkarırsanız varsa daha büyük yaştaki çocuklarınızın elinden tabletlerini alırsanız sizi de hiç telefon ile ilgilenirken görmezse ve bir de ekran görmemesi için evinizden dışarıya çıkmazsanız mümkün olabilir ama. Hiç ekran görmemek ve vermemek diye bir şey olamaz göz bu görür en neticesinde.
 
Ben gerçek hayatta 0-2 yaş ekran vermeme olayının pek mümkün olmadığını düşünüyorum. Evinizden tv'yi çıkarırsanız varsa daha büyük yaştaki çocuklarınızın elinden tabletlerini alırsanız sizi de hiç telefon ile ilgilenirken görmezse ve bir de ekran görmemesi için evinizden dışarıya çıkmazsanız mümkün olabilir ama. Hiç ekran görmemek ve vermemek diye bir şey olamaz göz bu görür en neticesinde.
Evde TV var ve mümkün . Ben vermedim 3 yaşa getirdim. Telefonla görüntülü konuşma yaptı ve kendi resim videolarını baktı başka da bişey yok. Ayrıca 3 yaşa yaklaşırken Onur Erol'un hareketli şarkı videolarını göstererek hem söyler hem oynar onu biliyordu ekran olarak . 2 büyük ablasinda telefon var onlarda gördü fakat telefon eline verdiğimde uçak moduna aldım hep sadece resimlerini gorebildi yani telefonu bildi hep ama sadece resim için . Birde Spotify den müzik açtım değiştirebilir ekran kilidi de. Ben verene birşey demiyorum ama vermemek imkansız değil. Oyalamak zor mu evet zor hep onunla oldum uyku saatlerinde dinlendim ev işi gerektiği kadar yaptım yemek eşim gelince yaparım hala . Bu dediklerimi övünmek için değil ben birde böyle denemek için yaptım. Annem bile geldiğinde TV acamadigi için fazla durmuyor bende gün icindede hiç TV açılmadı yani . Akşam 9 dan sonra uyuttuktan sonra TV açıldı evdede.
 
Evde TV var ve mümkün . Ben vermedim 3 yaşa getirdim. Telefonla görüntülü konuşma yaptı ve kendi resim videolarını baktı başka da bişey yok. Ayrıca 3 yaşa yaklaşırken Onur Erol'un hareketli şarkı videolarını göstererek hem söyler hem oynar onu biliyordu ekran olarak . 2 büyük ablasinda telefon var onlarda gördü fakat telefon eline verdiğimde uçak moduna aldım hep sadece resimlerini gorebildi yani telefonu bildi hep ama sadece resim için . Birde Spotify den müzik açtım değiştirebilir ekran kilidi de. Ben verene birşey demiyorum ama vermemek imkansız değil. Oyalamak zor mu evet zor hep onunla oldum uyku saatlerinde dinlendim ev işi gerektiği kadar yaptım yemek eşim gelince yaparım hala . Bu dediklerimi övünmek için değil ben birde böyle denemek için yaptım. Annem bile geldiğinde TV acamadigi için fazla durmuyor bende gün icindede hiç TV açılmadı yani . Akşam 9 dan sonra uyuttuktan sonra TV açıldı evdede.
Aslında %90 dediklerinizi ben de uyguluyorum sadece hiç ekran görmemesinin ileride daha farklı ve çarpıtılmış bir etkiye sebep olmasından da korkuyorum. Gün içinde kitap okuma, oyun kurma ve oynama, herhangi bir iş yaparken yanıma alma gibi bir sürü şeye dikkat ediyorum. Daha önce söylediğim gibi telefonu ya da televizyonu 4 yaşında gördüğünde içine düşmesi de beni üzer çünkü bu da yasak nesne etkisine giriyor
Ekran “yasak nesne” olursa ilgisi artabilir
Kontrollü ve sıradan bir nesne olursa doğal karşılayabilir bu da tamamen çocuğun mizacına kalmış bir şey her şeyi kontrol edemeyiz. Ekranı hayatın tamamından çıkarmak değil, düzenin parçası yapmak daha güvenli geliyor bana. Çünkü yasak bazen aşırı merak doğurur. Bu şekilde çarpıtılmış etki kurbanı örnekler de var.
 
Aslında %90 dediklerinizi ben de uyguluyorum sadece hiç ekran görmemesinin ileride daha farklı ve çarpıtılmış bir etkiye sebep olmasından da korkuyorum. Gün içinde kitap okuma, oyun kurma ve oynama, herhangi bir iş yaparken yanıma alma gibi bir sürü şeye dikkat ediyorum. Daha önce söylediğim gibi telefonu ya da televizyonu 4 yaşında gördüğünde içine düşmesi de beni üzer çünkü bu da yasak nesne etkisine giriyor
Ekran “yasak nesne” olursa ilgisi artabilir
Kontrollü ve sıradan bir nesne olursa doğal karşılayabilir bu da tamamen çocuğun mizacına kalmış bir şey her şeyi kontrol edemeyiz. Ekranı hayatın tamamından çıkarmak değil, düzenin parçası yapmak daha güvenli geliyor bana. Çünkü yasak bazen aşırı merak doğurur. Bu şekilde çarpıtılmış etki kurbanı örnekler de var.
Dediğim gibi şuan 3 yaşında salonda oynuyoruz zaten TV karşısında . sadece 8 gündür açıyorum çizgi dizi kaplan Daniel ile başladım. Başlarken tedirgindim ya kriz yaşarsam diye yada davranışlarında değişimler olur mu diye ? Şimdilik iyi gidiyor günde 1 bölüm izliyoruz 10 dklık. sorduğu sorulara cevap veriyor kafasını sallıyor o çizgi film etkilesimliymis. ama başka ortamlarda okadarda dikkat etmiyor evet hastanelerde yada başka yerlerde görünce bakıyordu ekranlara bu ne diye soruyordu? Şimdi Saatlerce kitaplarini okusam dinler . Çok kitabı var çokda seviyor kendi kendinede alıp bakar çevirir sayfalarını resimlerine bakar. Konuşması normal bizim gibi. Bu kriter mi bilmiyorum ablalarida bu yasda konuşurdu . Tiyatro muzikallere gidiyoruz 40-50 dk oturup hiç yerinden kalkmadan dinliyor izliyor.
 
Back
X