- 8 Mart 2011
- 10.737
- 18.139
- 298
Yapmayın güzel arkadaşım. Evliliğinizi oturtun önce ondan sonra düşünün. Evlilik terapisti mi dersiniz, bireysel terapi mi halledin ve öyle yapın. Her çocuk huzurlu bir yuvayı hakeder çünkü.
Herkese merhaba. Sıkıntılı geçen bir evliliğim vardı çok şükür hiçbirşey eskisi gibi değil gittikçe iyi olmaya çalışıyoruz ama yine arada çıkan tartışmalarda ben sinirime hakim olamadım (eskinin birikimi de var tabi) ve beğenmiyorsan boşanalım dedim eşim de zaten çocuığun büyümesini bekliyorum dedi. o günden beri konuşmuyoruz. tartışmadan önce iyi gidiyordutatilden yeni döndük gezdik eğlendik yani bi sıkıntı yoktu. oğlumun tek kalmasını da istemiyorum ama bu söylediği güvensizlik yaşamama sebep oldu. acaba gerçekten böyle bir niyeti var mı ?? varsa bile çocuğumu tek bırakmak ne kadar doğru bana bi akıl verin ne olur ama kırmadan
Bence çocuktan önce siz önce evliliginizi bi düzene sokun. Sinirlenincede laflariniza dikkat edin. Gerçekten boşanmayi istemediğiniz sürece bosanmak ağza alınmamalıdır. Bi anlık sinirle yuvayi dagitabilecek bir tehdit bu.Herkese merhaba. Sıkıntılı geçen bir evliliğim vardı çok şükür hiçbirşey eskisi gibi değil gittikçe iyi olmaya çalışıyoruz ama yine arada çıkan tartışmalarda ben sinirime hakim olamadım (eskinin birikimi de var tabi) ve beğenmiyorsan boşanalım dedim eşim de zaten çocuığun büyümesini bekliyorum dedi. o günden beri konuşmuyoruz. tartışmadan önce iyi gidiyordutatilden yeni döndük gezdik eğlendik yani bi sıkıntı yoktu. oğlumun tek kalmasını da istemiyorum ama bu söylediği güvensizlik yaşamama sebep oldu. acaba gerçekten böyle bir niyeti var mı ?? varsa bile çocuğumu tek bırakmak ne kadar doğru bana bi akıl verin ne olur ama kırmadan
Herkese merhaba. Sıkıntılı geçen bir evliliğim vardı çok şükür hiçbirşey eskisi gibi değil gittikçe iyi olmaya çalışıyoruz ama yine arada çıkan tartışmalarda ben sinirime hakim olamadım (eskinin birikimi de var tabi) ve beğenmiyorsan boşanalım dedim eşim de zaten çocuığun büyümesini bekliyorum dedi. o günden beri konuşmuyoruz. tartışmadan önce iyi gidiyordutatilden yeni döndük gezdik eğlendik yani bi sıkıntı yoktu. oğlumun tek kalmasını da istemiyorum ama bu söylediği güvensizlik yaşamama sebep oldu. acaba gerçekten böyle bir niyeti var mı ?? varsa bile çocuğumu tek bırakmak ne kadar doğru bana bi akıl verin ne olur ama kırmadan
evet haklısınız aslında düşünmediğim halde bir sinir anında söylediğim bişey, çok dikkat ederdim kullanmamaya ama tutamadım kendimiBence çocuktan önce siz önce evliliginizi bi düzene sokun. Sinirlenincede laflariniza dikkat edin. Gerçekten boşanmayi istemediğiniz sürece bosanmak ağza alınmamalıdır. Bi anlık sinirle yuvayi dagitabilecek bir tehdit bu.
evet haklısınız aslında düşünmediğim halde bir sinir anında söylediğim bişey, çok dikkat ederdim kullanmamaya ama tutamadım kendimi
tam anlamıyla hislerime tercüman olmuşsunuz teşekkürler...Tek çocuk annesi olarak farklı düşünüyorum ben genelden. Tek çocuğun zor olduğunu düşünüyorum, hem çocuk, hem anne adına. Yıkılan bir yuvada bile çocuğun bu ayrılık travmasını paylaşabileceği bir kardeşinin olması önemli. Altından çok daha kolay kalkar. Çocuklar zaten oyun oynarken geçiriyorlar pek çok sıkıntıyı, çok farkında olmadan. Kardeşi olmadığında, hissettiklerini paylaşacak kimseleri de olmuyor, oynayacakları da. Evde ne sıkıntı varsa gözlerinin önünde yaşanıyor. çocuk zihniyle, yetişkin zihniyeti çok çok farklı işliyor.
Önce eşinizle evliliği kurtarma yoluna gidin. Ve her şeye rağmen ikinci çocuk istiyorsanız, tek başınıza ikisinin de sorumluluğunu alabilecekseniz düşünün. Ben yine de iki çocuğun, tek çocuktan çok daha kolay olduğunu düşünüyorum. Çevremden göZlemlediğim bu.
Biz mutluyuz ama oğlum yine de devamlı çocuklu akrabalarımızın evine gitmeye uğraşır her gün. Çok sorunlu bir evliliği olan bir arkadaşımın 2 çocuğu var. Çocuklar kendi evlerinde oldukça mutlular ve birbirlerine yetiyorlar. Sonuçta o evlilik 2 çocukla da, tek çocukla da mutsuz. O zaman niye çocuğu yıkılan bir yuvada yalnız bırakılsın?
Herkese merhaba. Sıkıntılı geçen bir evliliğim vardı çok şükür hiçbirşey eskisi gibi değil gittikçe iyi olmaya çalışıyoruz ama yine arada çıkan tartışmalarda ben sinirime hakim olamadım (eskinin birikimi de var tabi) ve beğenmiyorsan boşanalım dedim eşim de zaten çocuığun büyümesini bekliyorum dedi. o günden beri konuşmuyoruz. tartışmadan önce iyi gidiyordutatilden yeni döndük gezdik eğlendik yani bi sıkıntı yoktu. oğlumun tek kalmasını da istemiyorum ama bu söylediği güvensizlik yaşamama sebep oldu. acaba gerçekten böyle bir niyeti var mı ?? varsa bile çocuğumu tek bırakmak ne kadar doğru bana bi akıl verin ne olur ama kırmadan
Tek çocuk annesi olarak farklı düşünüyorum ben genelden. Tek çocuğun zor olduğunu düşünüyorum, hem çocuk, hem anne adına. Yıkılan bir yuvada bile çocuğun bu ayrılık travmasını paylaşabileceği bir kardeşinin olması önemli. Altından çok daha kolay kalkar. Çocuklar zaten oyun oynarken geçiriyorlar pek çok sıkıntıyı, çok farkında olmadan. Kardeşi olmadığında, hissettiklerini paylaşacak kimseleri de olmuyor, oynayacakları da. Evde ne sıkıntı varsa gözlerinin önünde yaşanıyor. çocuk zihniyle, yetişkin zihniyeti çok çok farklı işliyor.
Önce eşinizle evliliği kurtarma yoluna gidin. Ve her şeye rağmen ikinci çocuk istiyorsanız, tek başınıza ikisinin de sorumluluğunu alabilecekseniz düşünün. Ben yine de iki çocuğun, tek çocuktan çok daha kolay olduğunu düşünüyorum. Çevremden göZlemlediğim bu.
Biz mutluyuz ama oğlum yine de devamlı çocuklu akrabalarımızın evine gitmeye uğraşır her gün. Çok sorunlu bir evliliği olan bir arkadaşımın 2 çocuğu var. Çocuklar kendi evlerinde oldukça mutlular ve birbirlerine yetiyorlar. Sonuçta o evlilik 2 çocukla da, tek çocukla da mutsuz. O zaman niye çocuğu yıkılan bir yuvada yalnız bırakılsın?
tam anlamıyla hislerime tercüman olmuşsunuz teşekkürler...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?