Oğlumla aramızda bir duvar...

Nasıl sıkıntılar örneklerdirseniz
Temastan hoşlanmıyor, ama buna onun tercihi deyip geçemiyorum.
Temas bir ihtiyaç bence ve ben onun bu ihtiyacını yeterince karşılayamıyorum.
Eskiye nazaran daha iyi, sarılalım deyince gönül almalık sarılıp kaçıyor, bazen istemiyorum diyor.
Buna bağlandığım başka şeyler de var.
 
Temastan hoşlanmıyor, ama buna onun tercihi deyip geçemiyorum.
Temas bir ihtiyaç bence ve ben onun bu ihtiyacını yeterince karşılayamıyorum.
Eskiye nazaran daha iyi, sarılalım deyince gönül almalık sarılıp kaçıyor, bazen istemiyorum diyor.
Buna bağlandığım başka şeyler de var.
Bende, bana ne annem ne babam sarılsın öpsün istemezdim..şimdi düşündüm de acaba annem de dert ediyor muydu?
 
Bebek de olsa bir karakteri var sonuçta. Ablamın ikizlerden birisi dokunmak ister diğeri hiç hoslanmaz; temas halinde olduğu tek kişi babası. Ablam da çocuk gelişimi öğretmeni, çok üzüldü, çok sorguladı ama değişen bir şey olmadı.
İste bir şey olmalı.
Oğlum 1 yaş civarı miyavlayarak gelir sarılırdı.
Saçma ama başka karaktere girip sarılıyordu yani.
Anne beni sev diye kucağıma geldiğinde 3 yaşındaydı, doya doya sevdim.
Yani soğuk buz gibi değiliz elbette, ama daha fazlasına ihtiyacı varken reddediyor anlam veremiyorum.
 
Her insana göre değişir bu ihtiyaç ama çocuğunuz da bir birey. ben mesala temastan pek hoşlanmam sarılmak opulmek mic mic sevmem çevremde bilir . Eşimde tam tersi dokunmak ister. bunu kisisellestirmeyin sadece sizemi yapıyor genelemi böyle.
Ama bir bebeğin temas sevmemesi bilmiyorum karakter deyip geçilebilir mi.
Genele böyle, yani annem baktı ama kucağına atlamışlığı falan hiç yok tabii ki.
Bize sarılır yine ama biz isteyince, nezaketten.
 
Neden istemezdiniz, düşündünüz mü hiç?
Herkese karşı mı böylesiniz?
Evet😊 insanların bana dokunması hoşuma gitmiyor.kendimi bildim bileli böyleyim.hele küçükken şapur şupur öpülmek hiç hoşuma gitmezdi..öpen olursa hemen gider yanaklarımı yıkardım. .mesela insanlar başkalarının çocuklarını tatlı bulur,sarılır ,kucaklar,öper. ..ben asla yapamam..uzaktan uzaktan severim😊bazen iyiki sağlık çalışanı değilim diyorum çünkü insanlara dokunmak zorunda kalacaktım..😊sadece kızıma sarılırım, öperim, onun öpmesine izin veririm..annelik ışte...😊
 
Genele böyle, yani annem baktı ama kucağına atlamışlığı falan hiç yok tabii ki.
Bize sarılır yine ama biz isteyince, nezaketten.
Eltimin kızı var size ondan örnek vereyim 3 yaşında kimseye öpturmez kendini babanesi zorla öperdi.
saatlerce ağlardı susturamazlardi. Herkez huyunu bildigi için karşıdan severdi.Halada öyle 6 yaşında temas sevmez başka sorun yoksa bunu kafaya takmayın derim..
 
İste bir şey olmalı.
Oğlum 1 yaş civarı miyavlayarak gelir sarılırdı.
Saçma ama başka karaktere girip sarılıyordu yani.
Anne beni sev diye kucağıma geldiğinde 3 yaşındaydı, doya doya sevdim.
Yani soğuk buz gibi değiliz elbette, ama daha fazlasına ihtiyacı varken reddediyor anlam veremiyorum.
Ben aranızda duvar olduğunu düşünmüyorum. Temastan hoşlanmayan yegenim(lisede şu anda) geceden annesine sevgi notları yazıp, sabah okula giderken görsun diye kapıya yapıştıran bir çocuk mesela. Dediğim gibi gerçekten isteyerek sarıldığı, ananesi ve babası. Ben sarılınca da sopa yutmuş gibi duruyor 😂
 
Evet😊 insanların bana dokunması hoşuma gitmiyor.kendimi bildim bileli böyleyim.hele küçükken şapur şupur öpülmek hiç hoşuma gitmezdi..öpen olursa hemen gider yanaklarımı yıkardım. .mesela insanlar başkalarının çocuklarını tatlı bulur,sarılır ,kucaklar,öper. ..ben asla yapamam..uzaktan uzaktan severim😊bazen iyiki sağlık çalışanı değilim diyorum çünkü insanlara dokunmak zorunda kalacaktım..😊sadece kızıma sarılırım, öperim, onun öpmesine izin veririm..annelik ışte...😊
Bende tam böyleyim bazen kendimi duygusuz hissediyorum kimsenin çocuğunu opemiyorum uzaktan seviyorum. kendi çocuğumu öpmelere doyamıyorum 🤷
 
Bebekliğinde nasıldı? Kucak sever miydi? Yanında olabildiniz mi? Uyku eğitimi vs verdiniz mi? Teması başından beri kendi mi reddediyordu yoksa bir şekilde müdehale var mı? Sadece temestan hoşlanmaması değildir mesele eminim bu kadar üzüldüğünüze göre. Bağ konusuna eğilmek lazım...
 
Evet😊 insanların bana dokunması hoşuma gitmiyor.kendimi bildim bileli böyleyim.hele küçükken şapur şupur öpülmek hiç hoşuma gitmezdi..öpen olursa hemen gider yanaklarımı yıkardım. .mesela insanlar başkalarının çocuklarını tatlı bulur,sarılır ,kucaklar,öper. ..ben asla yapamam..uzaktan uzaktan severim😊bazen iyiki sağlık çalışanı değilim diyorum çünkü insanlara dokunmak zorunda kalacaktım..😊sadece kızıma sarılırım, öperim, onun öpmesine izin veririm..annelik ışte...😊
Başkalarına temastan bende hoşlanmam fazla, arkadaşlarımla bile öyle sarılmalı öpüşmeli ilişkim olmadı ama insan çocuğuna doya doya sarılamayacaksa da yani 😄
 
Eltimin kızı var size ondan örnek vereyim 3 yaşında kimseye öpturmez kendini babanesi zorla öperdi.
saatlerce ağlardı susturamazlardi. Herkez huyunu bildigi için karşıdan severdi.Halada öyle 6 yaşında temas sevmez başka sorun yoksa bunu kafaya takmayın derim..
Başka şeyler de var, problem olarak görüyorum ama ben çok inceliyor olabilirim.
2 yaşında güzel konuşan çocuğun konuşmasını şu an adamakıllı anlayabilen yok mesela.
Çok uzun ve takip edilmesi zor cümleler kuruyor, kimse dinlemiyor bir yerden sonra.
Konuşurken çok heyecanlı, sürekli etraftan ne diyor anlaşılmıyor tepkisi geliyor.
Biz de takip edemiyoruz.
Çocuğun heyecanı da böyle böyle ölüyor.
 
Ben aranızda duvar olduğunu düşünmüyorum. Temastan hoşlanmayan yegenim(lisede şu anda) geceden annesine sevgi notları yazıp, sabah okula giderken görsun diye kapıya yapıştıran bir çocuk mesela. Dediğim gibi gerçekten isteyerek sarıldığı, ananesi ve babası. Ben sarılınca da sopa yutmuş gibi duruyor 😂
Kendini ifade ediyor bir şekilde ne güzel.
Zamanla bizde de yoluna girer belki, şu an yolunda gibi hissedemiyorum.
Teşekkürler verdiğiniz moral için 😊
 
Benim oğlumda sevmez şu an 6 yaşında yeni yeni gelip öpüyor o da keyfi olursa :) bende sevmem çok temas, öpüşme, sarılma. Herkes için ihtiyaç değil yani. Büyüdükçe değişir dert edinmeyin bence ve erkek çocukları geneli böylr
Ihtiyacı olduğunu hissediyorum ama umarım dediğiniz gibidir.
 
Bebekliğinde nasıldı? Kucak sever miydi? Yanında olabildiniz mi? Uyku eğitimi vs verdiniz mi? Teması başından beri kendi mi reddediyordu yoksa bir şekilde müdehale var mı? Sadece temestan hoşlanmaması değildir mesele eminim bu kadar üzüldüğünüze göre. Bağ konusuna eğilmek lazım...
Tam bir kucak çocuğuydu ama gezdirelim diye.
Ilk 1 ay dışında kesinlikle bize dönük olmayacak, dışarı bakacak şekilde hep kucakta olacak.
3 yaşına kadar yatakta boğuşmuşluğumuz, birlikte uzanmışlığımız yok.
Gaz masajı bile yapamadım, gazdan kıvrandı durdu.
Aramızdaki bağ bize özel derdim ama artık sorun var diyebiliyorum.
Düşünürken taaa gebeligimi öğrendiğim güne gidiyorum, planlı değildi.
 
Kendini ifade ediyor bir şekilde ne güzel.
Zamanla bizde de yoluna girer belki, şu an yolunda gibi hissedemiyorum.
Teşekkürler verdiğiniz moral için 😊

Anne değilim, olmak için çabalıyorum. Ve böyle ince düşünen, sorgulayan anneleri görünce mutlu oluyorum. Sizin gibi Annelerle büyüyen, mutlu çocuklarla, dünya daha yaşanılası bir yer olacakmis gibi geliyor. Kendinizi yipratmadan sürecinizi tamamlamaniz dileğimle🤗
 
Back
X