kıııızzzz bu evlenince aranızda da yatar. zaten seni kabullenmemiş hala varlığın yokluğun bir kadın için evlenirseniz çok işin var
Merhaba ben 22 yaşında sözlüyüm. Kayınvalide adayım sözlüme resmen aşık. Annedir, tabikide sever, sevecek zaten ama bizimkisi çok farklı. Bitanem, herşeyim, canım yavrum, biricik oglum kelimeleri olmadan asla konuşmaz. Beni misafirlige davet eder ama misafir yerine koymaz hatta insan yerine bile koymaz, sanki sözlüm aylarca eve gitmemiş gibi dakikalarca sarılıp öper, seni çok özledim yavrum der, sofrada yemek yerken GULRENGI sende misafirsin buyur bundanda ye demez, varsa yoksa biricik oglu ondanda yesin bundanda yesin bilmem ne. Anlatsam roman olur, umarım kendimi ifade edebilmişimdir.
Bu arada tek çocuk degil, abiside var sözlümün ama kaynana onu sözlüm gibi sevmez, abide bunu biliyor ve bir keresinde ben ordayken eve geldiginde kaynanamla aralarında geçen dialog:
Kaynana: Geldin mi oglum
Abi: Senin oglun yanında ya zaten (sözlümden bahsediyor)
Kaynana: aaa neden oyle diyorsun oglum
Abi: hadi hadi tamam ...
Ve ben sözlümun abisine cok hak veriyorum. Kim olsa alinir, gücenir. Dahada kotüsu sözlumun bu hoşuna gidiyor. Hareketlerinden ve sözlerinden anliyorum, hoşuna gidiyor annem beni daha cok seviyor, annem beni abimden daha cok seviyor, ailede en cok ben seviliyorum'bu tarz düşündügünu biliyorum.
Bir keresinde annen neden sadece hep seni seviyor neden bir kez olsun evlatlarim, cocuklarim, yavrularim demiyor, benim annem senin yaninda durmadan hep beni sevse sen alinmazmisin dedim. Benim annem böyle, sevgisini böyle gosteriyor, napalim beni cok seviyor işte, sen kiskaniyorsun, sen kiskancsin, sen annemi istemiyorsuna getirdi olayi. Su an ben kayinvalidemi hic sevmiyorum onun gozünde böyle ve ne olursa olsun annesi hakli. Dogru sevmiyorum, insan olsaydida sevdirseydi kendisini.
Arkadaşlar böyle durumla karşılasan var mi, nasıl bir davraniş icinde olmalıyım hem sözlüme hem annesine karşi, bir araya gelmemek icin cabaliyorum ama kacınılmaz olarak illa ki geliniyor ve ben tahammül edemiyorum buna. 25 yaşinda adam bebek gibi pohpohlaniyor ve bu onunda hoşuna gidiyor. Ne yapmalıyım sizce?
Bir insan 100 yaşına da gelse anneye muhtaçtır.
Bunu unutmayın.
Allah yokluklarını göstermesin.
benimde aklima gelmedi degil
gecenlerde bir gece sozlumun yanina gelmis uyumaya beraber uyumuslar
Belki de zorlaştıran sizsinizdir?tabiki annelerimiz basimizin taci, dediginiz gibi Rabbim yokluklarini gostermesin
ama gul gibi sorunsuz gecinip gitmek varken, zorlastirmak neden
benimde aklima gelmedi degil
gecenlerde bir gece sozlumun yanina gelmis uyumaya beraber uyumuslar
Merhaba ben 22 yaşında sözlüyüm. Kayınvalide adayım sözlüme resmen aşık. Annedir, tabikide sever, sevecek zaten ama bizimkisi çok farklı. Bitanem, herşeyim, canım yavrum, biricik oglum kelimeleri olmadan asla konuşmaz. Beni misafirlige davet eder ama misafir yerine koymaz hatta insan yerine bile koymaz, sanki sözlüm aylarca eve gitmemiş gibi dakikalarca sarılıp öper, seni çok özledim yavrum der, sofrada yemek yerken GULRENGI sende misafirsin buyur bundanda ye demez, varsa yoksa biricik oglu ondanda yesin bundanda yesin bilmem ne. Anlatsam roman olur, umarım kendimi ifade edebilmişimdir.
Bu arada tek çocuk degil, abiside var sözlümün ama kaynana onu sözlüm gibi sevmez, abide bunu biliyor ve bir keresinde ben ordayken eve geldiginde kaynanamla aralarında geçen dialog:
Kaynana: Geldin mi oglum
Abi: Senin oglun yanında ya zaten (sözlümden bahsediyor)
Kaynana: aaa neden oyle diyorsun oglum
Abi: hadi hadi tamam ...
Ve ben sözlümun abisine cok hak veriyorum. Kim olsa alinir, gücenir. Dahada kotüsu sözlumun bu hoşuna gidiyor. Hareketlerinden ve sözlerinden anliyorum, hoşuna gidiyor annem beni daha cok seviyor, annem beni abimden daha cok seviyor, ailede en cok ben seviliyorum'bu tarz düşündügünu biliyorum.
Bir keresinde annen neden sadece hep seni seviyor neden bir kez olsun evlatlarim, cocuklarim, yavrularim demiyor, benim annem senin yaninda durmadan hep beni sevse sen alinmazmisin dedim. Benim annem böyle, sevgisini böyle gosteriyor, napalim beni cok seviyor işte, sen kiskaniyorsun, sen kiskancsin, sen annemi istemiyorsuna getirdi olayi. Su an ben kayinvalidemi hic sevmiyorum onun gozünde böyle ve ne olursa olsun annesi hakli. Dogru sevmiyorum, insan olsaydida sevdirseydi kendisini.
Arkadaşlar böyle durumla karşılasan var mi, nasıl bir davraniş icinde olmalıyım hem sözlüme hem annesine karşi, bir araya gelmemek icin cabaliyorum ama kacınılmaz olarak illa ki geliniyor ve ben tahammül edemiyorum buna. 25 yaşinda adam bebek gibi pohpohlaniyor ve bu onunda hoşuna gidiyor. Ne yapmalıyım sizce?
Belki de zorlaştıran sizsinizdir?
Bunu hiç düşündünüz mü?
O kadar fettan olsaydı, sözlenmesine de karışırdı. Ki böyle yapan kayınvalideler var.
Oğlum ondan da ye bundan da dediğinde, çok takılmayın bunlara.belkide haklisin bilmiyorum
hakkini yiyemem kotu sozunu duymadim, kadinin kimseye birsey dedigi kimsenin etlisine sutlusune karistigi yok cunku oglundan baska hayatta amaci yok onuda oyle mi Kabul etmeli bilmiyorum ki
Oğlum ondan da ye bundan da dediğinde, çok takılmayın bunlara.
Belli ki evin küçüğü diye annesinin gözünde hala çocuk muamelesi görüyor sözlünüz.
Evlenince böyle şeylerden elini ayağını çekecektir.
Ağız alışkanlığı belli ki...
Bir insan 100 yaşına da gelse anneye muhtaçtır.
Bunu unutmayın.
Allah yokluklarını göstermesin.
Oğlum ondan da ye bundan da dediğinde, çok takılmayın bunlara.
Belli ki evin küçüğü diye annesinin gözünde hala çocuk muamelesi görüyor sözlünüz.
Evlenince böyle şeylerden elini ayağını çekecektir.
Ağız alışkanlığı belli ki...
canimi bu yorumuna tamamen katiliyorum, sadece benim olayimda degil, normal hayatta hic bir anne bu tarz tutum sergilememeli, saglikli bir birey, kisilikli bir insan kazandirabilmek icin toplumaamin. ben kendi adıma söyleyeyim ki asla bunu kastetmiyorum.ama dozunu ayarlamak gerekli. annesi yanlış yapıyor. oğlu da istemeden yanlış bir kimlik oluşturuyor. evliliklerde sorunlar da bu yüzden olmuyor mu? kayınvalidemizin eşimize nasıl davranmasını istiyorsak bizler de oğullarımıza öyle davranmalıyız.. gelecekte de bizler k.v. olacağız..
sadece benim degil digerlerininde dikkatini cekiyor inan .. Sozlumun teyzesi o an sofrada (iftara davetliydik o gun) ama sen hep ogluna diyorsun hic GULRENGI'ne demiyorsun misafir olan o dedi gulumseyerek, kayinvalidem gulumsedi, ogluma diyecegim tabiki dercesine :)
sozlumun teyzeleri, halalari akrabalari kayinvalidemden cok daha sicak davraniyor bana onlari daha cok seviyorum, herkes bir olmaz tabiki ama nebileyim iste
Bu sizin yorumunuz ama belki de hak verdiğinden gülümsedi.sen hep ogluna diyorsun hic GULRENGI'ne demiyorsun misafir olan o dedi gulumseyerek, kayinvalidem gulumsedi, ogluma diyecegim tabiki dercesine
Genelleme yapmıyor musunuz sizce de?denendi kesinlikle değişmiyor... ki biliyorsunuz bu bir alışkanlık değil. anneler başımızın tacıdır bu çok ayrı bişi. benim annem babam da benim için ölür ama tutup da eşimin yanında hiç böyle şeyler yapmazlar (söze genel olarak devam ediyorum) erkek anneleri oğullarının gelinle fazla zaman geçirmesini kıskanıyorlar sadece. hani oğulları kontrolleri altında olmayacak ya mesele bu. ki büyük bir ihtimalle kontrolleri altında olmuyor bu da gelin yüzünden değil oğullarının artık kendi ayakları üzerinde durmak istemelerinden ama neticesinde gelin çekiyor maalesef yada hiç yapamadılar böyle ufak tefek samimiyetsiz oyunlar sergiliyorlar. gereksiz ve can sıkıcı..
Allah yardımcın olsun ayrıl demek tabi ki bize düşmez ama çok sabretmen lazım ...ewlendıkten sonra ewinin içine de karışır kayınvaliden bunu unutma kendini bitirirsinMerhaba ben 22 yaşında sözlüyüm. Kayınvalide adayım sözlüme resmen aşık. Annedir, tabikide sever, sevecek zaten ama bizimkisi çok farklı. Bitanem, herşeyim, canım yavrum, biricik oglum kelimeleri olmadan asla konuşmaz. Beni misafirlige davet eder ama misafir yerine koymaz hatta insan yerine bile koymaz, sanki sözlüm aylarca eve gitmemiş gibi dakikalarca sarılıp öper, seni çok özledim yavrum der, sofrada yemek yerken GULRENGI sende misafirsin buyur bundanda ye demez, varsa yoksa biricik oglu ondanda yesin bundanda yesin bilmem ne. Anlatsam roman olur, umarım kendimi ifade edebilmişimdir.
Bu arada tek çocuk degil, abiside var sözlümün ama kaynana onu sözlüm gibi sevmez, abide bunu biliyor ve bir keresinde ben ordayken eve geldiginde kaynanamla aralarında geçen dialog:
Kaynana: Geldin mi oglum
Abi: Senin oglun yanında ya zaten (sözlümden bahsediyor)
Kaynana: aaa neden oyle diyorsun oglum
Abi: hadi hadi tamam ...
Ve ben sözlümun abisine cok hak veriyorum. Kim olsa alinir, gücenir. Dahada kotüsu sözlumun bu hoşuna gidiyor. Hareketlerinden ve sözlerinden anliyorum, hoşuna gidiyor annem beni daha cok seviyor, annem beni abimden daha cok seviyor, ailede en cok ben seviliyorum'bu tarz düşündügünu biliyorum.
Bir keresinde annen neden sadece hep seni seviyor neden bir kez olsun evlatlarim, cocuklarim, yavrularim demiyor, benim annem senin yaninda durmadan hep beni sevse sen alinmazmisin dedim. Benim annem böyle, sevgisini böyle gosteriyor, napalim beni cok seviyor işte, sen kiskaniyorsun, sen kiskancsin, sen annemi istemiyorsuna getirdi olayi. Su an ben kayinvalidemi hic sevmiyorum onun gozünde böyle ve ne olursa olsun annesi hakli. Dogru sevmiyorum, insan olsaydida sevdirseydi kendisini.
Arkadaşlar böyle durumla karşılasan var mi, nasıl bir davraniş icinde olmalıyım hem sözlüme hem annesine karşi, bir araya gelmemek icin cabaliyorum ama kacınılmaz olarak illa ki geliniyor ve ben tahammül edemiyorum buna. 25 yaşinda adam bebek gibi pohpohlaniyor ve bu onunda hoşuna gidiyor. Ne yapmalıyım sizce?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?