Öğrenci olan 25 yaşında bir erkek, çalışan 23 e yeni basmış bir kadın.
Çok değil, 1 yıl öncesine kadar bu ayrımı çok saçma görüp,ben hiç böyle bir sorun yaşayacağımı sanmıyorum derdim.
Kendisiyle tanışıklığımız 7 yıl öncesine dayanıyor. O sırada ben lisedeydim, o da önlisans son sınıf öğrencisiydi. İhtiraslı bir sevda hikayesi, ailemin onaylamadığı, bir sürü kalıplaşmış sorunu olan, kangrene dönmüş bir hikaye...
Nerden tutsam elimde kalıyor. en sonki köklü ayrılıktan sonra engel olamadığımız bir bağın bizi tuttuğuna karar verdik ve tekrar denemeye başladık .
Zaten yeterince sorun vardı,bir de başlıktaki sorun eklendi. Şahtık şahbaz olduk, ilişkiye tüy diktik.
Kendisi Dgs ile geçiş yaptı, 4 yıllığa tamamlıyor. En az 2 buçuk senesi var. Ben de akademik kariyer basamağındayım. Sorun şu ki her ne kadar bana destek olsa da içinde bulunduğum meslek grubu onu rahatsız ediyor.Ve dahası onca yıl içerisinde benim lise,üni,iş hayatı basamaklarına geçip onun hala üni basamağında olması onu rahatsız ediyor.
Barıştıktan sonra Farklı şehirlerde olduğumuz için bir kere Yüzyüze görüştük. Onun dışında bizim için özel günler hep bu aralara rastladı. Ama maddiyat mevzusu aramızda sorun olmaya başladı. Kendini ezik görüyor,sürekli benden geri kalmakla suçluyor, Bana hediye almak istemiyor (bana layık olmazmış).
Bense ne ona istediğim şeyleri alabiliyorum(kendini kötü hissetmesin diye) ne de yemek, kahve, tatlı teklifinde bulunabiliyorum (kadın parası yiyemezmiş )
Ama işin ilginç yanı hiçbir çabası da yok. Ne bir an önce okulu bitirmeye uğraşıyor ne de kendine ek getirisi olacak bir işle uğraşıyor.Ailesi iyi sayılabilecek bir miktar harçlık yolluyo,ki biz parkta çarkta elimizde bir kutu kola, bir paket çekirdekle sohbet muhabbetle günümüzü geçiren insanlarız. yani hiç lüks beklentim yok,o da bilir.İçten içe iş mevzusunu kaldıramadığını düşünüyorum.
1 ay sonra onun okuduğu şehirde çalışmaya devam edeceğim ve bu işin sonunu göremiyorum.sizce bu 2 buçuk sene daha bu şekilde gider mi, yoksa zaten bu kadar sorun varken hiç maceraya atılmasam mı?
Çok değil, 1 yıl öncesine kadar bu ayrımı çok saçma görüp,ben hiç böyle bir sorun yaşayacağımı sanmıyorum derdim.
Kendisiyle tanışıklığımız 7 yıl öncesine dayanıyor. O sırada ben lisedeydim, o da önlisans son sınıf öğrencisiydi. İhtiraslı bir sevda hikayesi, ailemin onaylamadığı, bir sürü kalıplaşmış sorunu olan, kangrene dönmüş bir hikaye...
Nerden tutsam elimde kalıyor. en sonki köklü ayrılıktan sonra engel olamadığımız bir bağın bizi tuttuğuna karar verdik ve tekrar denemeye başladık .
Zaten yeterince sorun vardı,bir de başlıktaki sorun eklendi. Şahtık şahbaz olduk, ilişkiye tüy diktik.
Kendisi Dgs ile geçiş yaptı, 4 yıllığa tamamlıyor. En az 2 buçuk senesi var. Ben de akademik kariyer basamağındayım. Sorun şu ki her ne kadar bana destek olsa da içinde bulunduğum meslek grubu onu rahatsız ediyor.Ve dahası onca yıl içerisinde benim lise,üni,iş hayatı basamaklarına geçip onun hala üni basamağında olması onu rahatsız ediyor.
Barıştıktan sonra Farklı şehirlerde olduğumuz için bir kere Yüzyüze görüştük. Onun dışında bizim için özel günler hep bu aralara rastladı. Ama maddiyat mevzusu aramızda sorun olmaya başladı. Kendini ezik görüyor,sürekli benden geri kalmakla suçluyor, Bana hediye almak istemiyor (bana layık olmazmış).
Bense ne ona istediğim şeyleri alabiliyorum(kendini kötü hissetmesin diye) ne de yemek, kahve, tatlı teklifinde bulunabiliyorum (kadın parası yiyemezmiş )
Ama işin ilginç yanı hiçbir çabası da yok. Ne bir an önce okulu bitirmeye uğraşıyor ne de kendine ek getirisi olacak bir işle uğraşıyor.Ailesi iyi sayılabilecek bir miktar harçlık yolluyo,ki biz parkta çarkta elimizde bir kutu kola, bir paket çekirdekle sohbet muhabbetle günümüzü geçiren insanlarız. yani hiç lüks beklentim yok,o da bilir.İçten içe iş mevzusunu kaldıramadığını düşünüyorum.
1 ay sonra onun okuduğu şehirde çalışmaya devam edeceğim ve bu işin sonunu göremiyorum.sizce bu 2 buçuk sene daha bu şekilde gider mi, yoksa zaten bu kadar sorun varken hiç maceraya atılmasam mı?