Bence alın elinize bi tatlı vs. öğretmeni arayın bir randevu isteyin. Onun dediği saatte gidin bir görüşün, suçlayıcı davranmadan, önyargısız bir şekilde kendi sıkıntınızı anlatın. Çocuğum X sizi çok seviyor ama bu sene bir sıkıntı mı yaşadınız acaba onu okula karşı biraz olumsuz görüyorum, okulda yaşadıkları onu üzüyor. Ben de bu haline çok üzülüyorum. Siz 3 senedir çocuğuma çok emek verdiniz, gün içinde benden çok siz onunla zaman geçiriyorsunuz. Gözlemlediğiniz bir şey mi var hocam? Ben çocuğumun aklında ilkokul zamanları çok iyi anılar olarak kalsın istiyorum. O yaşadıklarını ya da sizin uyarılarınızı yanlış anlamlandırıyor olabilir mi? Bana düşen nedir? Sizle dayanışma ve iletişim içinde olalım vs. gibi konuşun.
Burada yaptığınız şey öğretmene şu mesajı vermiş olacak; ben çocuğumu dinleyen ve anlamaya çalışan bir anneyim, ona çok değer veriyorum. Sizin de işinize saygı duyuyorum ama çocuğuma sizin de değer verdiğinizi görmek istiyorum.
bana kalırsa ne kadar iyi ve açık iletişim kurarsanız karşıdan da o kadar iyi tepki alırsınız.
Şu an sınıf değiştirmek, okul değiştirmek, öğretmeni şikayet etmek falan bunlar bence hatalı kararlar olur. Gideceği sınıfa uyum vs. daha zor süreçler. Anlattıklarınız iyi bir iletişimle çözülebilecek sorunlar gibi geldi. 4. sınıftaki bir çocuğa sınıfta dersi etkileyecek şekilde konuşması yüzünden beden eğitimine çıkmasına izin vermemesi ben çok büyük bir soruna neden olmaz aksine 2. tür ceza sayılır, zararlı olduğunu düşünmüyorum ve bence 1 kere yapması yetmiştir, çocuğunuzun şu an sınıf kurallarına uyduğunu sanıyorum çünkü bir yaptırımla karşılaşacağını anlamıştır.
saf saf bakma lafı çok can sıkıcı, orada haklısınız.
ya da etkili konuşma sanatı diksiyon gibi
