- 24 Temmuz 2014
- 485
- 170
- 53
Öğretmenim 9 yıllık. Bu okulda 3. yıla girdim. Öğretmenler Odasında kendime yer edinemiyorum. Saolsunlar herkes birbirine karşı dost arkadaş saygılı selamlı merhabalı. Bana gelince yok. İdarwciler hariç 5erkek 26 kadın.
Aslında kimse kimse için ölmüyor ama birbirlerine saygılılar. Teneffüste sohbet ediyorlar. Saçlarını, makyajlarını kıyafetlerini beğeniyor bunu dile getiriyorlar. Bana gelince sus pus. Ne kendilerine laf söyletiyorlar ne birbirlerine çemkiriyorlar. Benim ayrı zamanlarda bi kaç hoca ile tartışmam oldu. Kendim olduğum için demiyorum hakikaten ben haklıydım. Akıllarınca bazıları beni ezmeye çalış tı çalışıyor. Müsade etmedim. Böyle olaylar olmadan önce de bana karşı hep bi sınır vardı. Anlamlandıramadığım bi şekilde bana karşı bi soğukluk , önyargı. Selam veriyorum samimi candan davrandığım bile bana karşı dostluk kurmuyor. bnmle samimiyeti ilerletmiyor
mesleği mi öğrencilerimi çok seviyorum ama bunlara karşı sürekli hakkımı korumaya çalışmaktan da yorulmaya başladım.
Böyle işte aranızda da öğretmen olan muhahhk vardır. Hatta aynı okuldan olduğum da okuyordur burayı. :) öyle ise soruyorum hoca hanım derdin ne benimle? :) Bi arkadaslık, bi sohbet etmek için niye kendini yüksek görüyorsun benden? Ve de bazen kendi kendine benim hakkım olan bi konuda durumda bnm hakkımı çiğniyor bana karşı saygısızlık yapıyor, beni ezmeye çalışıyor saygınlıkta kusur ediyorsun?? Sen gümüşsün ben tunç muyum?
Bu olumsuz kötü ortamdan etkilenmeden zihnimi kuvvetli, berrak nasıl tutabilirim? insanlar beni sevmiyor diye kendime kızdığım bnm de kendimi svmediğim zamanlar oluyor. Herşeye rağmen kendimi nasıl sevmeye devam edebilirim?
Aslında kimse kimse için ölmüyor ama birbirlerine saygılılar. Teneffüste sohbet ediyorlar. Saçlarını, makyajlarını kıyafetlerini beğeniyor bunu dile getiriyorlar. Bana gelince sus pus. Ne kendilerine laf söyletiyorlar ne birbirlerine çemkiriyorlar. Benim ayrı zamanlarda bi kaç hoca ile tartışmam oldu. Kendim olduğum için demiyorum hakikaten ben haklıydım. Akıllarınca bazıları beni ezmeye çalış tı çalışıyor. Müsade etmedim. Böyle olaylar olmadan önce de bana karşı hep bi sınır vardı. Anlamlandıramadığım bi şekilde bana karşı bi soğukluk , önyargı. Selam veriyorum samimi candan davrandığım bile bana karşı dostluk kurmuyor. bnmle samimiyeti ilerletmiyor
mesleği mi öğrencilerimi çok seviyorum ama bunlara karşı sürekli hakkımı korumaya çalışmaktan da yorulmaya başladım.
Böyle işte aranızda da öğretmen olan muhahhk vardır. Hatta aynı okuldan olduğum da okuyordur burayı. :) öyle ise soruyorum hoca hanım derdin ne benimle? :) Bi arkadaslık, bi sohbet etmek için niye kendini yüksek görüyorsun benden? Ve de bazen kendi kendine benim hakkım olan bi konuda durumda bnm hakkımı çiğniyor bana karşı saygısızlık yapıyor, beni ezmeye çalışıyor saygınlıkta kusur ediyorsun?? Sen gümüşsün ben tunç muyum?
Bu olumsuz kötü ortamdan etkilenmeden zihnimi kuvvetli, berrak nasıl tutabilirim? insanlar beni sevmiyor diye kendime kızdığım bnm de kendimi svmediğim zamanlar oluyor. Herşeye rağmen kendimi nasıl sevmeye devam edebilirim?