Takıntılarınızın altında bu hiç söyleyemediğiniz travmalar var. Onlarla Yüzleştikçe önce rahatsız olacak, sonra artık birine anlatabildiğiniz ve gün yüzüne çıkardığınız, hatta yasını tutabildiğiniz için rahatlayacaksınız.
Zaten biliyorum ben ne var ki demeyin. Bunları dile getirmek, zihninde tekrar düşünüp yeni yerlere yerleştirmek çok önemli.
dağınık kutularla dolu karanlık bir odanın, önce aydınlandığını ve kutuların hepsinin yerlerine yerleştirildiğini düşünün, bunun gibi bir şey. Zihninizdeki düşünceler ve takıntılar da işte böyle dağınık kutular ve yeniden yerleştirilebilirler.
okb id, ego ve süper egoyla çok alakalı bir şey. Bilinçaltına atılanların farklı savunma mekanizmalarıyla bilinç üstüne çıkması.
genelde yansıtmayı kullanır beyin, yüzleşemediği sorunlarını temizlik, korku, aşırı korumacılık, aşırı bağlanma veya yakınlarına bir şey olacağından korkma, aynı Ritüelleri tekrar etme, belli sayılara takılma, mikrop korkusu vs. Vs. Gibi çok çeşitli yollarla dışa vurur. Cinsellikle ve anne babayla ilgili sorunlar en temel sebeplerdendir.
psikiyatristi buradaki insanlardan farklı gömeyin. Sizi normalde hiç tanımayan, yaşadıklarınızdan dolayı sizi yargılamayacak, ya da normalde hayatınızı etkileyemeyecek biri. Yalnızca beraber zihin temizliği yapacaksınız.
hiç söylenmeyecek büyük bir yara ve ayıp olarak büyütmeyin bence Gözünüzde. Kim bilir neyi ya da kimi affedemiyor, ya da unutamıyor, belki kendinizi mi suçluyorsunuz daha çocukluğunuzda yaşadığınız bir şey için. Çocukluk ilginç bir şeydir, yaşadığı şeyleri mantık süzgecinden geçirmez, olduğu gibi içine atar.
Bir adamın feci bir karanlık korkusu var. Terapi sonucu çocukluğunda babasının onu karanlık odaya hapsettiğini ve aslında babasından çok korktuğunu hatırlıyor. Babasını çok sevdiği için, korkuyu babasına yansıtamamış, onun yerine karanlık korkusu olarak yansıtmış.
Taciz yaşayıp, bunu travmatik olarak atlatmayanlar da var. Olanları geçmişte bırakmışlar ve sağlıklı bir şekilde devam etmişler. Çünkü yaşadıklarını kabulleniyorlar ve bilinçaltına atmıyorlar. Yani bu çok büyük bir ayıp, sır değil. Ve psikiyatristlerin hiç duymadığı şeyler değil. Hatta en çok rastladıkları şeylerden biri bu.
Bu sebeple gitmeye hiç çekinmeyin.