Psikolog da sosyal fobi dedi. Ama başka insanlarda da varolduğunu pek sanmıyorum. Herkes o kadar güzel ve pozitif ki.
ah canıııım
şu cümlen beni benden aldı...
İnan ömrümde gördüğüm en pozitif ve sosyal insan kendimim,bana ayak uydurabilecek arkadaş bulmakta bile zorluk çekiyorum ama bende çektim o derdii.
Yani sosyal fobiyi.Senin yaşlarındaydım,lise 3'ün sonunda bir anda başladı...
koooooskoca lise 4 geçti,üniversiteye başladım başka şehre taşındım.. hayat kalitem gitti,planımı programımı derslere devam durumumu bile etkiler oldu.Ama ben hep bu durumun bi bende olduğunu,kendi kuruntum olduğunu düşünürdüm.Bi gün sosyal psikoloji dersinde sosyal fobi konusunu işledik.Kitapta agorafobi için ne diyosa bende o vardı. Ve şöyle diyordu "
sosyal fobi kendi kendine geçmez-ciddi bişeydir-ilaçlı tedavi gerekir"
dersten çıktım,ertesi günü soluğu psikiyatrda aldım. Adam bana "agorofobi" dedi,"biliyodum zaten" dedim:))
3 ay kadar ilaç kullandım ve o sorunumdan kurtuldum.Bak üstünden 5 sene geçti-şükürler olsun nüksetmedi bile
lütfen sende hiiiiiç ihmal etme.
İnan bana ilaçlar çook etkili.
kendini beğenmeme meselesini de ergenlikten çıkmamış olmana bağlıyorum,zamanla kusurlarınla seveceksin kendini,hiç merak etme.
kendini böcek gibi hissediyosan da bir sabah yatağında böcek olarak uyanan adamın hikayesini Kafka'dan Dönüşüm'ü okumanı tavsiye edebilirimm
üzme kendini
hayat çok güzel ^^