Selamlar
6 yaşındaki oğlum geçen yıldan beri özel bir anaokuluna gidiyordu. Genel anlamda hareketli bir çocuk. Öğretmenin bağırdığını, zaman zaman oyundan mahrum etme cezası verdiğini , son zamanlarda gulumsemeyi biraktigini hep çatık kaşlı oldugunu söylerdi. Son gün çocuğu almaya gittigimizde yanımıza gelir gelmez öğretmenim beni fırlattı dedi. Ogretmen yanımıza gelip çocuğu suçlar şekilde konuşmaya başladı. Çok yaramaz olduğunu söz dinlemediğini vs. Ama fırlatma konusunu inkar etti. Kameralari izleme yetkisi olmadigi soylendi. Gerekli şikayetleri oluşturduk, bekliyoruz. Çocuğuma ara ara sorduğumda fırlattığı zaman yere düştüğünü, ogretmenin sınıftaki diğer çocuğu kolundan çekerek ara ara sürüklediğini ama kendisine öyle yapmadığını soyledi. Muduriyet günlerdir inkar ediyor, çocuktan yana bir tavır asla göstermiyor ve öğretmeni savunuyor. Öyle birisi değil asla yapmaz vs. Ama o gun ogretmen zor bir gun gecirmis , sinif zaten genel olarak hareketli gibi şeyler soyluyorlar. Şimdi vicdanimla aklım arasında sürekli düşünüyorum. Siz olsanız ne yapardınız? Kamera kayıtlarını beklerken düşünmekten yoruldum size sormak istedim. Benim fikrim çocuğun beyanı esas olduğu yönünde her zaman.. Bu tarz bir süreç yaşayan var mı neler yapmalıyız fikir verirseniz çok sevinirim.
6 yaşındaki oğlum geçen yıldan beri özel bir anaokuluna gidiyordu. Genel anlamda hareketli bir çocuk. Öğretmenin bağırdığını, zaman zaman oyundan mahrum etme cezası verdiğini , son zamanlarda gulumsemeyi biraktigini hep çatık kaşlı oldugunu söylerdi. Son gün çocuğu almaya gittigimizde yanımıza gelir gelmez öğretmenim beni fırlattı dedi. Ogretmen yanımıza gelip çocuğu suçlar şekilde konuşmaya başladı. Çok yaramaz olduğunu söz dinlemediğini vs. Ama fırlatma konusunu inkar etti. Kameralari izleme yetkisi olmadigi soylendi. Gerekli şikayetleri oluşturduk, bekliyoruz. Çocuğuma ara ara sorduğumda fırlattığı zaman yere düştüğünü, ogretmenin sınıftaki diğer çocuğu kolundan çekerek ara ara sürüklediğini ama kendisine öyle yapmadığını soyledi. Muduriyet günlerdir inkar ediyor, çocuktan yana bir tavır asla göstermiyor ve öğretmeni savunuyor. Öyle birisi değil asla yapmaz vs. Ama o gun ogretmen zor bir gun gecirmis , sinif zaten genel olarak hareketli gibi şeyler soyluyorlar. Şimdi vicdanimla aklım arasında sürekli düşünüyorum. Siz olsanız ne yapardınız? Kamera kayıtlarını beklerken düşünmekten yoruldum size sormak istedim. Benim fikrim çocuğun beyanı esas olduğu yönünde her zaman.. Bu tarz bir süreç yaşayan var mı neler yapmalıyız fikir verirseniz çok sevinirim.
