Dokunsalar, ağlayacağım bir ömür boyu.
ve değseler hüznüme, döküleceğim parça parça.
bir anlık değil boğulduğum bilinmezlik.
acısı çıkıyor sustuklarımın;
oysa ben iyiyim görünürde!
Annelerin ninnilerinden
spikerin okuduğu habere kadar,
yürekte, kitapta ve sokakta yenebilmek yalanı,
anlamak, sevgilim, o, bir müthiş bahtiyarlık,
anlamak gideni ve gelmekte olanı
Küle döndüysen,
Yeniden güle dönmeyi bekle...
Ve geçmişte kaç kere küle dönüştüğünü değil,
Kaç kere yeniden küllerin arasında doğrulup
Yeni bir Gül olduğunu hatırla.
Ne seni unutabiliyorum, ne senden kalanları Başımın içinde bir kanser tümörü gibi büyüyor büyüyorsun. Seni unutamamanın verdiği acılara dayanamıyorum artık. Unutamamanın bu kadar kahredici, çıldırtıcı olduğunu bilmezdim. Her yerde, her zaman benimle birliktesin, işin kötüsü her şey seni hatırlatıyor.Kalabalıkta gelişigüzel söylenmiş bir söz bile yetiyor seni düşünmeme. Yalnızlığımda ise sesin kulaklarımda çınlıyor. Avuçlarının serinliğini hissediyorum alnımda. Yaşanmış zamanlar bir film şeridi gibi geçiyor hafızamdan. Anılarımızı en küçük noktasına kadar birer birer hatırlıyorum. İşte o zaman; bu seni unutamayan başı, duvarlara vura vura parçalamak geliyor içimden.