Okunmaya Değer...

Senin beni unutma ihtimalini hatırlayıp çıldırıyorum bazı günler ve bazı geceler. Yüzünü eskisi gibi hayâl edemiyeceğimden korkup kahroluyorum. Sonra tevbeler ediyorum. Seni unutma ihtimalini düşündüğüm için...

|Iskender Pala|
 
Dikkatsizlik ederek düşürüp kırdığın,
sevdiğin kişinin izlerini taşıyan; senin için değerli
bir nesneyi, parçalarını tek tek toplayıp, dikkatle saatlerce uğraşarak, özel olarak aldığın bir zamkla yapıştırıp, onardığında; ortaya, orası burası eksik gedik, yamru yumru bir şey çıkar. ama eskisinden de daha
değerlidir artık. çünkü; şimdi senin izlerini de taşıyordur...

Alıntı
 
Çok güvendim galiba…
Çok inandım…
Hep yanımda kalırsın sandım.
Bir gittin…

Boşluğunu doldururken yerine koyduğum her sureti SEN sandım!
... Gözlerine baktığımda kayboluşumun nedeni gözlerindir sanma…
Her insan kendini kaybolmuş hisseder boşluğa bakınca!..

‘Hayat…’
Dur bekle beni
Dizlerimde derman kalmadı ardından koşacak!

‘Aşk…’
Her geçen gün öldürme yüreğimi;
Bi can daha kalmadı verecek!

‘Mutluluk…’
Kaçma benden her defasında
Bu sefer değerini bileceğim senin!

‘Acı…’
Uzak dur benden
Hiç sevemedim ben seni!

‘Hüzün…’
Esir etme artık beni
Ben zamanıyla çok büyüttüm seni…
Vee…

”Sen…”
Daha fazla yorma beni…!
Ben fazlasıyla ödedim
Senin uğruna kaybettiklerimin bedelini…!


Cemal Süreya
 
Yüreğimi onun ellerine emanet edecek kadar güvenmek istiyorum..

- Elif Şafak

Tam olarak bunu istiyorum........:ssz:
 
Son düzenleme:
SEVGİLERDE


Sevgileri yarınlara bıraktınız
Çekingen, tutuk, saygılı.
Bütün yakınlarınız
Sizi yanlış tanıdı.

Bitmeyen işler yüzünden
(Siz böyle olsun istemezdiniz)
Bir bakış bile yeterken anlatmaya her şeyi
Kalbinizi dolduran duygular
Kalbinizde kaldı.

Siz geniş zamanlar umuyordunuz
Çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek.
Yılların telâşlarda bu kadar çabuk
Geçeceği aklınıza gelmezdi.

Gizli bahçenizde
Açan çiçekler vardı,
Gecelerde ve yalnız.
Vermeye az buldunuz
Yahut vaktiniz olmadı.

Behçet Necatigil
 
Ben de sevgilim ben de.
Seviyorsan da sövüyorsan da.

- Küçük İskender
 
Bana yaşadığın şehrin kapılarını aç
Sana diyeceklerim söylemekle bitmez.
Yıllardır yaşamımdan çaldığım zamanlar
Adına düğümlendi.


Bana yaşadığın şehrin kapılarını aç,
Başka şehirleri özleyelim orada seninle.
Bu evler, bu sokaklar, bu meydanlar
İkimize yetmez.

Özdemir Asaf
 
Üzgündüm bir gün..
Çok üzgün..
Yaşadıklarımdan pişman,
Yaşayacaklarıma düşmandım.
Beklemekten vazgeçtiğim bir umudun

en siyah köşesinde şiirler savuruyordum her yana.
Dinmek bilmeyen bir sızı vardı içimde.
Durup durup diyordum ki kendime..
"Canım, çok acıyorsun."

|alıntı..|
 
Üzgünüm, çünkü; Pazar günü için cumartesi gecesinden "ne giysem,ne yapsam"provası yapmıyorum.
Mutsuzum, çünkü; Sensiz yalnızım.
Beterim, çünkü; fakirlik nedir? dendiğinde adınla cevap veriyorum.

Sen yoksun ve pazar kahvaltıları beni mutlu etmiyor.

Masaya gelen soğuk çay ve bayat simit beni daha da üzmüyor.
Telefonumun çalmama hali beni beklenti sürekliliğine itmiyor.
Makyaj yapmıyorum, güzel giyinmiyorum, başımı yere dikip yürüdüğün yolları selamlıyorum.

Mutlu değilim, çünkü;Beni unuttuğunu biliyorum.
Sana aldığım her şeyi çöpe attığını biliyorum.
Beni neden süreklilikle sevemedin bilmiyorum.
İyi değilim çünkü; Mutlusun, bensiz de gülebiliyorsun, bir başkasını öpebiliyorsun.
Ses tonun ve hitap şeklin değişmeden bir başkasına seslenebiliyorsun.
Bunları yaparken,nerede olduğumu düşünmüyorsun,beni merak etmiyorsun, iyi değilim biliyorsun,buna rağmen aramıyorsun.

İyi değilim çünkü;Kiminle olduğunu önemseyemiyorum, çünkü; biriyle olabilme ihtimaline alışamıyorum.
Ben bu kadar iki kişiyken tek başıma, seni biriyle birlikte "iki" edemiyorum..

|Ezel Roz Manaz|
 
Sana yüklediğim anlamları
Senmişsin gibi düşünme
Aldanırsın.
Sen o anlamlarla
Sadece bende varsın


Ben seviyorsam
Sen bahanesin...

Alıntı
 
Yorgunluk benim genel halim. Bana, "Nasılsın?" diye soranlara, en sık verdiğim yanıtın "Yorgunum," demek olduğunu keşfettiğim günden beri, daha bilinçli olarak "Yorgunum". Şu memlekette yaşayıp da yorgun olmamak mümkün mü? Beden yorgunluğu dediğinden ne olacak, iki-üç dinlenmeyle geçer, ama ben aslında vatan yorgunuyum! Ruh yorgunuyum, gönül yorgunuyum, hayat yorgunuyum; öğrenmek, bilmek, anlamak, anlamamış gibi yapmak, düşünmek, hissetmek, tanımak, tanık olmak, katlanmak, anlayış göstermek, görmezden gelmek, üzerinde durmamak, idare etmek, üzülmemiş görünmek, alışmak, alışamamak, sabretmek, katlanmak, beklemek yorgunuyum. Tam da artık bu memlekette hiçbir şey şaşırtamaz beni sanırken, her seferinde yeniden şaşırmak yorgunuyum.

Murathan Mungan
 
Hiç kimse unutulmaz, sadece hatırladıkça acıtmayanlar vardır.

Alıntı
 
Kız: Ayrılmak istiyorum. (Şu anda çok sinirliyim. lütfen itiraz et, ciddiye alma bir şey yap. ne biliyim emin misin diye sor. evet dersem tekrar sor. yine evet dersem tekrar tekrar sor. ve artık emin oldugumu anladıgında beni bırakma de, kendi iyiligin için bırakma. bensiz naparsın falan de. hadi diyelim ki demiceksin bütün bunları, bari cevap verme. sakın nasıl istersen deme. ta ki kendime gelene... kadar. hatamın farkına varana kadar)

Erkek: (Ama ben ayrılmak istemiyorum. sana beni sorduklarında benden “eski sevgilim” diye bahsetmeni, bana seni soruklarındaysa susup kalmayı istemiyorum. sen bensiz ne yaparsın, kim koruyup kollar seni. kime emanet ederim ben seni. ayrılık nerden çıktı, istemiyorum. beni bırakma.) Peki nasıl istersen.
 
O kadar renk varken neden SİYAH?
O kadar kelimeden neden HAYIR?
Bunca dertten neden AŞK?
Onca insandan neden SEN?

Selda TEREK
 
Bahar olayım, yaprağım ol,
Yapraksam uğur böceğim,
Böceksem beneğim ol.
Benim bir şeyim ol...

Selda Terek
 
Ne garip! Geçmişteki bazı hataları ancak onlardan uzaklaşınca fark ediyor ama sorunu zaman yuttuğu için çözecek bir şey bulamıyoruz.

Selda Terek
 
Geçmişle yaşamak, en ağır ruh hastalığıdır.
Eğer yenemezsen, asla yeni bir gelecek yazamazsın..

Alıntı
 
Bazı insanlar vardır, çok ama çok özeldirler.Bazı insanlar vardır, büyü gibidirler, değdikleri hayatı cennete çevirirler..Aranızda, bilmem ne kadar mesafeler, kilometreler, cümleler, şarkılar geçmiş olursa olsun..Onların varlığı size unuttu
ğunuz ne varsa hatırlatır, sımsıcacıktırlar..Dışarıdan bakınca çoğu onlara “Zor İnsansın” der..Aslında içlerinde başını okşayıp uyutmak isteyeceğiniz küçük bir çocuk saklıdır.Asla size ait değillerdir, ama hep sizinledirler, bilirsiniz, hissedersiniz..Ve bu bazı insanlar, en çok ihtiyaç duyduğunuz AN’da ortaya çıkarlar, minicik bir hamleyle sizi, yaşadıklarınızı ve hayatı, kısaca her şeyi yoluna koyarlar..

SİZ, SİZ OLUN ONLARI HEP KALBİNİZİN KIYISINDA SAKLAYIN..!

Alıntı
 
Back
X