• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Okuyun, bir şeyler söyleyin bana lütfen..

L

lay_lay_lom

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
29 Nisan 2010
62
0
36
Dertmidir degilmidir bilmiorum.. Icimi dokmeye ihtiyacim var galiba..
Okadar yoruldumki artik herseyden, okdr yanliz, caresiz, ve gucsuzumki...
Hayatimdan bahsedeyim size biraz.. Beni anlamaya calisin...
19 yasinda genc bi kizim... ikiz kiz kardeslerim var 16 yasinda.. 12 sene once annemizi kaybettik :( Hep bi basimizaydik , babam kardeslerim ve ben.. Kimse hicbi gun arayip nasilsiniz, bi derdiniz varmi diye sormadi.. Buyudukk, babam hem annelik hem babalik yapti bize. Simdi ise ben okula gidiorum krdeslerimde.. Ama yetisemiorum artik, Bi yandan ev isleri bi yandan okul.. Ama bende gencim bende gezmek istiorumm, kendime bakmak istiorum, bunlari yapiorum yapmasina ama olmuo iste gucum kalmadi.. Kardeslerimede kiyamiorum onlara iyi bi abla olmak icin cabaliorum, babama iyi evlat olmak icin cabaliorum.. Ama hep bi hircinlik var uzerimde, hep kiziorum hep bagiriorum hep aglayasim var.. Pisman oluorum sonra, bu ben deilim aslinda diorum.. icimde masum sucuz gunahsiz kucuk bi kiz tasiorum.. Daha cok sey var ama simdilik boyle iste.. Mutsuzum, gucsuzum, yanlizim.. Bugun yemek yapmasam bys olmaz, arkami yaslayabilecegim annem var diyemiorumm.. Ben yasayamadigim cocuklugumu istiorum !
 
Kız kardeşlerin küçük değiller 16 yasındalar kesinlikle sana yardımcı olmalılar.
Al karsına konus kızlar yetişemiyorum ne olur yardımcı olun hepberaber yasıyoruz diye tatlı bir dille söyle canım..
Allah yardımcın olsun.. Yeri gelmiş annelik yapmıssın.. Kardeslerin de sana destek olmalı.
 
üzüldüm durmuna kardeşlerini alıştır bence canım iş yapsınlar sende haklısın daha yaşın ne ki.
 
çok fazla babanı ve kardeşlerini düşünmekten olmuş bu canım
oysaki hepsi kendi başının çaresine bakabilir
bigün sen yemek yaparsın bigün onlar
sonra hep beraber temizliğe girişirsiniz fln
bu kadar kasma kendini iyi abla olcam diye
ablalık bitek bunla olmaz
siz kardeşsiniz birbirinize tutunarak dayanarak en kötü günleri atlatıcaksınız
bu konuda da herkes kendinden biraz feragat edicek
 
canım annenin olmaması tabiki çok zor bi durum,ama bencede kardeşlerin çok küçük yaşta değillermiş,16 yaşındaki kardeşin sana yarı yardımcı olabilecek yaşta bence,baban da yardımcı olabilir,en azından evde iş bölümü yapın,kardeşlerinin de yardımcı olabileceği işler vardır elbette.sen en büyük çocuksun diye herşey sana yıkılmamalı.hepsini al karşına konuş iş bölümü yapalım de bence.sana da biraz vakit kalır böylece,psikolojik olarak da güçlü olmaya çalış beterin beteri vardır canım isyan etme,hep şükret haline...
 
Kardeşlerine anlat içindekileri,aynen bize söyledigin gibi..
Eminim hersey daha farklı olacak,onlarda anlayacak seni..
 
cnm oncelikle Allah rahmet eylesin...

butun sorumlulugu kendi basina ustlenemezsin..
Aile kavrami bu demek degil tabiki ailenin buyugu olarak sorumluluklarin var
ama kardeslerinde kucuk degiller onlarda sana yardimci olabilirler..
onlarla otur konus derdini dok sen anlatmadan onlar senin ne hissettigini bilemezler..
 
lay_lay_lom .!.:
Dertmidir degilmidir bilmiorum.. Icimi dokmeye ihtiyacim var galiba..
Okadar yoruldumki artik herseyden, okdr yanliz, caresiz, ve gucsuzumki...
Hayatimdan bahsedeyim size biraz.. Beni anlamaya calisin...
19 yasinda genc bi kizim... ikiz kiz kardeslerim var 16 yasinda.. 12 sene once annemizi kaybettik :( Hep bi basimizaydik , babam kardeslerim ve ben.. Kimse hicbi gun arayip nasilsiniz, bi derdiniz varmi diye sormadi.. Buyudukk, babam hem annelik hem babalik yapti bize. Simdi ise ben okula gidiorum krdeslerimde.. Ama yetisemiorum artik, Bi yandan ev isleri bi yandan okul.. Ama bende gencim bende gezmek istiorumm, kendime bakmak istiorum, bunlari yapiorum yapmasina ama olmuo iste gucum kalmadi.. Kardeslerimede kiyamiorum onlara iyi bi abla olmak icin cabaliorum, babama iyi evlat olmak icin cabaliorum.. Ama hep bi hircinlik var uzerimde, hep kiziorum hep bagiriorum hep aglayasim var.. Pisman oluorum sonra, bu ben deilim aslinda diorum.. icimde masum sucuz gunahsiz kucuk bi kiz tasiorum.. Daha cok sey var ama simdilik boyle iste.. Mutsuzum, gucsuzum, yanlizim.. Bugun yemek yapmasam bys olmaz, arkami yaslayabilecegim annem var diyemiorumm.. Ben yasayamadigim cocuklugumu istiorum !
Genişletmek için tıkla...

canımsın kıyamam opuyorumnanaktan annene allahım rahmet eylesin insallah
benim annemde çalıştığı için seninkine benzer bir çocukluk geçirdim o yüzden seni çok iyi anlıyorum ama bu günlerin geri gelmez bunu zamanla daha iyi anlayacaksın o yüzden kendini mecbur hissettme yapabildiğin kadar yap yarın yasın ilerlediğinde bıkacaksın çünkü daha çok yolun basındasın canım benim ezme kendini bu kadar sana muhtac bebek değil ailen onlarda yeterince büyümüş..
 
Saolun guzel yorumlariniz icin.. Ama sanirim biraz yanlis anlasildim.. Kardeslerim ve babam ellerinden geldigince yardimci olmaya calisiorlar allah razi olsun.. Ama benim Yorgunlugum psikolojikmen galiba..
Artik yetmedigimi dusunuorum.. Okula gitsem evde aklim kalio, eve gelsem okulda.. Hep bi kosusuturma halindeyiz ben ve kardeslerim.. Alisveris utu temizlik yemek ve sonundada ders.. Allahin takdiri boyle isyan etmiorum.. Ama cocuk yasta cok fazla acilar yasadim.. BU yuzden hep hircinim, hep aglamakliyim.. Aglama krizlerim artti son zamanlarda :( Sizce bi psikologa fln gitsem bna yardimci olabilirmi rahatlatabilirmi ?
 
Sen kendinden çok fazla şey bekliyorsun bir kere. Bu çok yanlış.
Bazen bana da oluyor. Kendime taşıyamayacağım sorumluluklar yüklüyorum. Kafamda hepsini yapmam gerektiğine karar veriyorum. Ama sonra bunlar gözümde öyle çok büyüyor ki hem bi çoğunu yapamıyorum hem de olmak istediğim gibi olamadığım için kendime kızıyorum, hırpalıyorum.
Sorumlulukları çok fazla gözünde büyütme, yapabildiğin kadarını yap. Sonra gezip tozmak istediğinde bunları da yap ki yapamamanın nedeni olarak kardeşlerini görüp içten içe onlara kızma. Hayat zaten yeterince zor herşeyden de sen sorumlu olamazsın. Varsın eviniz birazcık dağınık olsun, pis olsun. Önemli olan mutlu olmak.
 
lay_lay_lom .!.:
Saolun guzel yorumlariniz icin.. Ama sanirim biraz yanlis anlasildim.. Kardeslerim ve babam ellerinden geldigince yardimci olmaya calisiorlar allah razi olsun.. Ama benim Yorgunlugum psikolojikmen galiba..
Artik yetmedigimi dusunuorum.. Okula gitsem evde aklim kalio, eve gelsem okulda.. Hep bi kosusuturma halindeyiz ben ve kardeslerim.. Alisveris utu temizlik yemek ve sonundada ders.. Allahin takdiri boyle isyan etmiorum.. Ama cocuk yasta cok fazla acilar yasadim.. BU yuzden hep hircinim, hep aglamakliyim.. Aglama krizlerim artti son zamanlarda :( Sizce bi psikologa fln gitsem bna yardimci olabilirmi rahatlatabilirmi ?
Genişletmek için tıkla...

tabiki canim...

anneni kaybettiginizde daha 7 yasindaymissin..
o yaslarda bi cocuk bi anneye o kadar cok muhtactirki..
ama o yasta birbirinize kardeslik degil annelik yapmissiniz
buda buyuk bi sorumluluk derdini biriyle paylasmak her zaman seni rahatlatir
ve bu kisinin bi psikolog olmasida en dogru olandir zaten...
Allah yardimcin olsun :teselli:
senin yasinda hala oyunda oynasta olan insanlar var sen hayati erken ogrenmek durumda kalmissin ne yazikki..
 
Canım sen bi psikologa git mutlaka. Geçmişte yaşadığın acılar çıkıyor şuanda.

Git bi uzman yardımı al,rahatla.

Kardeşlerinle zaten iş bölümü yapıyormuşsun ne güzel. Yeri geldiğinde onlarla dertleş. Anlayacaksınızdır birbirinizi.

Rica et kardeşlerinden,babandan gerekirse bi süreliğine işleri onlar yapsın sen kendine bak.

Ve aklın dışardayken asla evde kalmasın. O ev tozlu olabilir,yeri gelir olur da ama sen kötü olduktan sonra o evin temizliği de bir işe yaramaz.

Anneciğine de Allah rahmet eylesin.

Güzellikler sizinle olsun tatlım.
 
lay_lay_lom .!.:
Dertmidir degilmidir bilmiorum.. Icimi dokmeye ihtiyacim var galiba..
Okadar yoruldumki artik herseyden, okdr yanliz, caresiz, ve gucsuzumki...
Hayatimdan bahsedeyim size biraz.. Beni anlamaya calisin...
19 yasinda genc bi kizim... ikiz kiz kardeslerim var 16 yasinda.. 12 sene once annemizi kaybettik :( Hep bi basimizaydik , babam kardeslerim ve ben.. Kimse hicbi gun arayip nasilsiniz, bi derdiniz varmi diye sormadi.. Buyudukk, babam hem annelik hem babalik yapti bize. Simdi ise ben okula gidiorum krdeslerimde.. Ama yetisemiorum artik, Bi yandan ev isleri bi yandan okul.. Ama bende gencim bende gezmek istiorumm, kendime bakmak istiorum, bunlari yapiorum yapmasina ama olmuo iste gucum kalmadi.. Kardeslerimede kiyamiorum onlara iyi bi abla olmak icin cabaliorum, babama iyi evlat olmak icin cabaliorum.. Ama hep bi hircinlik var uzerimde, hep kiziorum hep bagiriorum hep aglayasim var.. Pisman oluorum sonra, bu ben deilim aslinda diorum.. icimde masum sucuz gunahsiz kucuk bi kiz tasiorum.. Daha cok sey var ama simdilik boyle iste.. Mutsuzum, gucsuzum, yanlizim.. Bugun yemek yapmasam bys olmaz, arkami yaslayabilecegim annem var diyemiorumm.. Ben yasayamadigim cocuklugumu istiorum !
Genişletmek için tıkla...

lay_lay_lom .!.:
Saolun guzel yorumlariniz icin.. Ama sanirim biraz yanlis anlasildim.. Kardeslerim ve babam ellerinden geldigince yardimci olmaya calisiorlar allah razi olsun.. Ama benim Yorgunlugum psikolojikmen galiba..
Artik yetmedigimi dusunuorum.. Okula gitsem evde aklim kalio, eve gelsem okulda.. Hep bi kosusuturma halindeyiz ben ve kardeslerim.. Alisveris utu temizlik yemek ve sonundada ders.. Allahin takdiri boyle isyan etmiorum.. Ama cocuk yasta cok fazla acilar yasadim.. BU yuzden hep hircinim, hep aglamakliyim.. Aglama krizlerim artti son zamanlarda :( Sizce bi psikologa fln gitsem bna yardimci olabilirmi rahatlatabilirmi ?
Genişletmek için tıkla...

senin bu yaşadıklarını ben 24 yaşındayken yaşadım.bi abim ve bi erk kardeşim vardı benim de ve babam.seni o kadar iyi anlıyorum ki.üstelik sen okuyosun ben okumuyodum o zamanlar.sen şimdi annenin rolünü üstlenmişsin her anlam da.yani baban ve kardeşlerin san ayardım etseler de sen içten içe aslın da bu benim sorumluluğum benim yapmam gerek die düşündüğün için rahatsız hissediyorsun kendi psikolojik olarak.lütfen hiç bir şeyi içine atma.çünki acısı sonradan inan ki çıkıyo.eğer imkanın varsa bence git bir psikolğa.artı hiç kimse arayıp sormadı bizi diyosun ya annem öldükten sonra.biliyomusun bana da sormamışlar dı.tek değilsin yani.
 
tabi ki psikoloğun yardımı olur ama maddi yönü de var bu işin. çevrenizde derdinizi dökeceğiniz sevdiğiniz olgun bi bayan olsa güzel olurdu...size yol gösterirdi. biraz rahatlayın kendi kendinizin doktoru olabilirsiniz. :teselli:
 
Kedine zaman ayırmaya bak bu aralar bırak işleri yapabildiğin kadarını yap..
alabiliyosan psikolojik yardım al.Kardeşlerindende yardım iste..opuyorumnanaktan
 
Ah kıyamam sana,başınız sağolsun.
küçük yaşta dünyanın yükü binmiş omuzlarına ve
isyan bayrağı çıkmış.sonuna kadar haklısın duygularında,hissettiklerinde..
ama hayat bu,bazen eşit davranmıyor hiç kimseye,
ama inan ,bu kadar zorluğun sonu ferahlıktır unutma.
sen sana düşen görevi yapmışsın,yapıyorsun da,
bundan sonra kardeşlerinle konuş, iş bölümü yapın.
sonuçta onlarda çocuk değil,sana destek olsunlar,
birbirinizi idare edin ve hayattan bıkmayın lütfen..
dediğiniz gibi bir psikologdan yardım alın derim ,en azından
karamsar düşüncelerden kurtulursunuz.
Allah yardımcınız olsun.
 
basiniz sag olsun allah sabir güc versin

kardeslerinize sorumluluklarini ögretin size yardimci
olmak mecburiyetindeler
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

S
kimse annesini secemiyo malesef
2 3 4
Yorumlar
69
Görüntüleme
6K
Hircinmenekse41
Hircinmenekse41
B
Lütfen Yardımcı Olur musunuz Bana.. Fikrinize çok ihtiyacım var
2
Yorumlar
35
Görüntüleme
5K
BirGonca06
B
P
  • Kilitli
Bir elti sorunsalı
5 6 7
Yorumlar
120
Görüntüleme
8K
nscckts
N
M
Cok uzun ama okuyun lütfen
3 4 5
Yorumlar
97
Görüntüleme
8K
darkmore
darkmore
K
Lütfen okuyun Allah rızası için kafayı yemek üzereyim
5 6 7
Yorumlar
135
Görüntüleme
16K
Dilber Hala
Dilber Hala
Back
X