Otursam ağlasam ağlasam ağlasam, Sabaha dek içli şarkılar dinleyip ağlasam.
Ben bu adamı mı sevdim, buna mı üç yılımı verdim, iyi bir eş, iyi bir anne iken neden bunları yaşadım?
Neden bunları yaşadım? Bu adamı Nasıl oldu da tanıyamadım ?
Olaylar çooook, olaylar uzun... Teyzesiydi, annesiydi, kendisiydi derken, söyledikleri laflar sürekli geldi kulağıma. Teyzesi aradı açtım, yarın çıkıp geleceğim seni götürmeye dediği için açtım, kibarca konuşup kapattım ama kadın öyle şeyler söyledi ki şok oldum. Meğer ben ne illet, ne berbat bir eş ve gelinmişim. Onların söyledikleri asla umurumda değil ama göz göre göre eşim de onlar gibi konuşuyor ya, şok oldum ! Sonunda dayanamadım tabi, açtım ağzımı yumdum gözümü, ne karakteri kişiliği, ne haysiyeti şerefi kaldı. Döktüm içimi. Babası da artık bir şeyler yap diye bugün çağırıp konuşmuş daha doğrusu bağırıp çağırmış (KP çok severim, o da beni çok severdi, oğlu ve karısı ne derse ona inanır) o da yazdığım hakaret dolu mesajı babasına göstermiş, beni kötülemiş. Babası da aradı, tabi bu da sorun, iki ay oldu geleli, iki aydır sesi çıkmadı, gelinin bir açığı çıkınca hemen aradı, terbiyesizlik yapmış diye. Her neyse, velhasıl eşim beni bir kez daha şoka uğrattı, bir mesaj daha attım, akladın mı kendini, dün ne yazdıysam arkasındayım, yüz kere bin kere şer.....sizsin diye.
Düştüğüm duruma ağlayasım var, düştüğüm seviyeye ağlayasım var, her şeye, geçen zamanıma, giden emeklerime, yıkılan yanlış evliliğime. Eşim olacak !!!
Bir teselli verin bana.