Ben de ölü doğum sonrası bebeğimi kucağıma aldım. Temmuz 2014te 5aylık hamileyken kalbi durduğu için kaybetmiştim oğlumu. Normal doğum yapmıştım. Aralık 2014te ise bu bebeğimin müjdesini aldım. Ağustos 2015te de sağlıkla evladımı kucağıma aldım.
İlk bebeğimi kaybettiğim haftaya yaklaştıkça stres yapmıştım. Herşeyden nem kaptığım bi hamilelik geçirdim doğrusunu söylemek gerekirse. Mümkün olduğunca kendimi sakinleştirmeye çabaladım. İlk bebeğimi niçin kaybettiğim belli değil, tek bildiğimiz doktorun göremediği bi gelişim geriliği varmış. Bu bebeğimde başka bir doktora devam etmiştim ve doktorum da diken üstünde takip etti. Her aklıma takılanı, her hissettiğimi paylaştım doktorumla. (Evet bazen pimpirikli duruyoruz böyle yapınca ama bende ultrasonda göremediği erken doğum öncesi semptomları görmesini sağladı bu kendimi dinleyişim ve vaktinde müdahale ile erken doğumum önlendi)
Kısacası korkmamaya çalış. Rabbime emanetler naparsak yapalım bir yerde yapabileceklerimiz bitiyor. Kimseyi dinleme, bebeğini ve kendini en iyi sen hissedersin ve doktorun yorumlar. Annen-kayınvaliden-eşin-dostun kimse sizin kadar anlayamaz. Her aklıma takılanı, her hissettiğini paylaş doktorunla. Varsın adın pimpiriğe çıksın, sonuçta sordukça öğreniyorsun ve için rahat geçiriyorsun hamileliğini. Benim hamileliğim boyunca yapabildiğim dua ile kendini panikten kurtarmaya çalışıp, kendimi abartıya kaçmayarak dinlemek ve olumsuz düşüncelerden sıyrılmaya çalışmaktı. Yapabildiğim kadar işte.. Evet çok zor oluyor tekrar hamilelik.. Çook umut dolu, yaşan sevincin geri verilmiş gibi mutluluk dolu, şükür dolu ama bir o kadar da ürkütücü ve korkunç bir dönem oluyor gözünde. Ama var bak tekrar hamile kalıp sağlıkla kucağına alanlar :) olumlu düşünüp dua et, inşallah sağlıkla vaktinde evladını kucağına alıp evinize bu sefer mutlulukla kucağınız dolu dönersiniz.