• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

"ölüm saati değişmez" ?

ayy canım demek ki herkes aynı şeyleri hissediyor. ben de hep''Allahım ben acı çekmeye,özlemeye razıyım yeter ki babam orda rahat olsun, ondan razı ol, günahlarını bana ver sevaplarımı ona''diye yalvardım. öyle hissediypr ki insan, sanki onlar bebek biz büyük, dayanamaz gibi gelio hiç bişeye. ben facede babasını özleyenler grununa katılmıştım. gece gündüz ordaydım. benden başkalarını görünce , ben tek değilmişim dedim ve gerçekten artık oynatma durumuna gelmiştim, o grup sayesinde kabullendim gerçeği. sabah öğle ilkindi akşam yatsı namazlarımdan sonra hep yasin okudum hiç bıkmadan. sanki ben yasin okudukça rahatlıyor orda ve ben bunu hissediyordu. hatta biyerden duymuştum, anne baba öldüğünde, evlatlarının günahlarından azap çekerler diye, neden islamı öğretmedin diye hesap sorulurmuş, kapanmış o zamanlar. diyorum ya zamanla şeytan yine kandırdı. seni nalıyorum, ankarada yaşarken hiç ayrılamam benim vatanım ankara derdim, ama evlendikten sonra eşimle balıkesire yerleşelim mi dedik öylesine ve ben atladım. kaçmak istedim ordan. bi bilsen, heryerde babam vardı. her yürüdüğüm yolda babamın ayak izleri varmıdır ki burda diyerek yürüdüm. semaya bakarken babam da buraya mutlaka bakmıştır dedim. nereye dönersem dönüyüm babamın sessizliği çınlıyordu hertarafta. her yerde her köşede ter taşta-toprakta babam vardı. şimdi bu soruları sormuyorum, ama keşke babam da olsaydı burda diyorum. normal şekilde çıktığım sokaktan ağlayarak dönmüyorum mesela.

ahhh ahh.. senle hislerimiz tamamen aynı canım.. annemin rahat olduğunu bileyim yeter ki, ben acı çekmeye onu özlemeye dayanırım Allah'ım diyorum çoğu zaman.. her mezar ziyaretimde beni affetmesi için yalvarıyorum önce Allah'a sonra anneme.. yaptığım iyi şeylerin sevabını annemin ruhuna hediye ediyorum sen kabul eyle yarabbi diye dua ediyorum her zaman..

evet, sanki onlar bebek, biz büyükmüşüz gibi.. kurtaramamışız gibi geliyor onları hastalıktan.. yasin okurken onun rahatladığı hissi geliyor bana da.. o yüzden her mezar ziyaretimde yasin okumaya çalışıyorum (şimdilik türkçesini okuyabiliyorum, Allah'ım kabul etsin)

mezarına hergün uğramaya çalışıyorum ki, eğer hasreti varsa yavrusuna, hasretini gidersin.. görürler mi bizi acaba?

yolda yürürken, arabaya binerken, markete giderken, ekmek alırken, herşeyi geç, biyere bakarken bile süreklllliii aklıma geliyor.. her anı, her saniyesi..

dayanılır mı.. dayanabiliyor muyum acaba? ya da bu dayanmak mıdır?
Allah yardımcımız olsun kardeşim..
 
ölüm saati değişmez...
alımıza ne yazıldıysa o..
sadakaya gelince cenabıhak bizim sadaka verip vermeyeceğimizide biliyor yaratırken
ve yazımız ona göre yazılıyor....
gaybi ve geleceği en ince ayrıntısına kadar gören ve bilen sadece odur

cevabınız için teşekkür ederim. sağolun..
 
canım başın saolsun rabbim mekanını cennet etsin inşallah...
sanada dayanma sabrı versin, tarifi mümkün değil bu acının ama senin bu kadar yanmanı,
üzülmeni eminim istemezdi anneciğin...
kelimeler yetersiz kalıyor, sağlıcakla kal...

sağolasın canım.. amin inşallah..
 
ahhh ahh.. senle hislerimiz tamamen aynı canım.. annemin rahat olduğunu bileyim yeter ki, ben acı çekmeye onu özlemeye dayanırım Allah'ım diyorum çoğu zaman.. her mezar ziyaretimde beni affetmesi için yalvarıyorum önce Allah'a sonra anneme.. yaptığım iyi şeylerin sevabını annemin ruhuna hediye ediyorum sen kabul eyle yarabbi diye dua ediyorum her zaman..

evet, sanki onlar bebek, biz büyükmüşüz gibi.. kurtaramamışız gibi geliyor onları hastalıktan.. yasin okurken onun rahatladığı hissi geliyor bana da.. o yüzden her mezar ziyaretimde yasin okumaya çalışıyorum (şimdilik türkçesini okuyabiliyorum, Allah'ım kabul etsin)

mezarına hergün uğramaya çalışıyorum ki, eğer hasreti varsa yavrusuna, hasretini gidersin.. görürler mi bizi acaba?

yolda yürürken, arabaya binerken, markete giderken, ekmek alırken, herşeyi geç, biyere bakarken bile süreklllliii aklıma geliyor.. her anı, her saniyesi..

dayanılır mı.. dayanabiliyor muyum acaba? ya da bu dayanmak mıdır?
Allah yardımcımız olsun kardeşim..

boyle durumlarda empati kurmak zor ama insan az cok acının buyuklugunu anlayabiliyor..Allah rahmet eylesin zor cok zor ama Allah sabır versin yakınlarını kaybedenlere:31:
 
ahhh ahh.. senle hislerimiz tamamen aynı canım.. annemin rahat olduğunu bileyim yeter ki, ben acı çekmeye onu özlemeye dayanırım Allah'ım diyorum çoğu zaman.. her mezar ziyaretimde beni affetmesi için yalvarıyorum önce Allah'a sonra anneme.. yaptığım iyi şeylerin sevabını annemin ruhuna hediye ediyorum sen kabul eyle yarabbi diye dua ediyorum her zaman..

evet, sanki onlar bebek, biz büyükmüşüz gibi.. kurtaramamışız gibi geliyor onları hastalıktan.. yasin okurken onun rahatladığı hissi geliyor bana da.. o yüzden her mezar ziyaretimde yasin okumaya çalışıyorum (şimdilik türkçesini okuyabiliyorum, Allah'ım kabul etsin)

mezarına hergün uğramaya çalışıyorum ki, eğer hasreti varsa yavrusuna, hasretini gidersin.. görürler mi bizi acaba?

yolda yürürken, arabaya binerken, markete giderken, ekmek alırken, herşeyi geç, biyere bakarken bile süreklllliii aklıma geliyor.. her anı, her saniyesi..

dayanılır mı.. dayanabiliyor muyum acaba? ya da bu dayanmak mıdır?
Allah yardımcımız olsun kardeşim..

amiin. Allah dualarımızı kabul etsin. babrini ziyaret edip eve geldiğimde yine elim boş geldim diyordum hep yine getiremedim uyandıramadım diyorudum. babammm nasıl gittin bunu bile bilmiyorum çok acı çektin mi?? ben babamı gördüğümde çoktan ölmüştü saatler geçmiş üzerinden düşmüş ve kalkamamış canımın canı, sol gözünde bir damla kurumuş izi kalmış öylece betonun üstünde kalmış kıpırdayamamış bile,gözlerini kapatamadık,kapattıkça açıldı. ilkçok acı aklımda gözümde hep bu görüntü, ahhhh dayanmak bu mu asla olamaz aslaaa.. nasıl dayanayım ben buna bebnim güçlü babam kalkamamış ki o yürüdüğü zaman yerler sallanırdı şimdi o yerler babamı sallamış. geçmiyorrrrr çığlıklarım da geçirmiyor ne acım diniyor ne gözyaşım duruyor. keşke son anlarında yanında olabilseydim ahhhh ömrümü verirdimmm yemin ederim verirdimm..rüyalarımda hep hastaneye götürmeye çalışıyorum tek başıma kucağıma almaya çalışıyorum aynı acıları geceleri de kat kat yaşıyorum. gözyaşlarım yüzümü yıkıyor ama hiç azalmıyor kapanmıyor yaram. hayat hiçbizaman eskisi gibi olmadı o günden sonra. ne yediğimin ne içtiğimin tadı yok. eskisi gibi de gülemiyorum. evlendim evimden hiç dışarı öıkamıyorum. ,il değiştirdim yine gözlerim babamı arıyor. o orda yattıkça ben burda azab çekiyorum. bende geleyim babam yanına beni de al nolur diyorum.çok gençti yaa 50 yaşındaydı daha oğlunun kızının evlendiğini görmedi. 1 tane torununu kucağına alamdı. bebeğim o benim. seni çok seviyorum babam. seni çok özlüyorum, sensiz hayat çok acı babam. çookkkk acııııııı.
 
arkadaşlar.. kafamı kurcalayan bir soru var. soracağım soru karşısında lütfen yargılamalarda bulunmayın. çok zor dönemden geçiyorum.

yakın bir zamanda annemi kaybettim ve arkadaşlarımla konuşurken 2 tür düşünceye denk geldim. bu arada ikisi de din kültürü öğretmeni.
1) ölüm saati bellidir ve kesinlikle değişmez.
2)Allah'ın bize verdiği yaşam süresi bellidir, fakat onu uzatmak da kısaltmak da bizim elimizdededir. sadaka belayı defeder, intihar olayları vs.. örnekleri gibi..

bu konuda bilgisi olanlar paylaşabilirler mi lütfen? şimdiden teşekkürler kk kızları..

Allah'ın verdiği ömür ne bir saniye uzar ne bir saniye kısalır.Herşey önceden bellidir.

MESNEVİDEN BİR HİKAYE

Bir gün bir adam soluk soluğa Hz. Süleyman (a.s.)'ın huzuruna girdi. Korkudan yüzü sapsarı kesilmiş, dudakları morarmış, beti benzi atmıştı.


Hz. Süleyman:''Ne oldu sana, nedir bu halin?'' diye sordu.
Adamcağız;''Bu gün Azrail'i gördüm. Bana çok tuhaf bir nazarla, hatta hışımla baktı ki, içime tarifi imkansız bir korku düştü. Sizin adalet kapınıza sığındım.'' dedi.


Hz. Süleyman: ''Peki benden ne istiyorsun, ne yapayım senin için deyince;
''Ey adaletli padişahım! Rüzgara emret de beni Hindistan'a kadar götürsün. Belki oraya gidince Azrail'den canımı kurtarırım.'' diye yalvardı.
Hz. Süleyman rüzgara emretti ve rüzgarda adamı Hindistan'da bir yere götürdü.
Ertesi gün divan vakti Hz. Süleyman halkı kabule başlayınca Azrail çıka geldi.
Hz. Süleyman bir gün önceki adamı hatırlayıp Azrail'e: ''Dün bana bir adam geldi. Kendisine öfkeyle baktığını söyledi. Bunun sebebi nedir?'' diye sordu.


Azrail: ''Ey büyük padişah! Ben o adama hışımla bakmadım ki. Tam aksine, onu görünce şaşırdım kaldım. Çünkü Cenab-ı Rabbü'l Alemin bana: 'Git, falan kulumun canını Hindistan'da al!' buyurmuştu. Adamı görünce şaşırdım. Çünkü adamın yüz tane kanadı olsa yine de Hindistan'a gidemez diye düşünmüştüm. Fakat Hindistan'a gidince adamı orada görüp daha da şaşırdım ve bana emredildiği gibi adamın canını Hindistan'da aldım'' dedi...
 
amiin. Allah dualarımızı kabul etsin. babrini ziyaret edip eve geldiğimde yine elim boş geldim diyordum hep yine getiremedim uyandıramadım diyorudum. babammm nasıl gittin bunu bile bilmiyorum çok acı çektin mi?? ben babamı gördüğümde çoktan ölmüştü saatler geçmiş üzerinden düşmüş ve kalkamamış canımın canı, sol gözünde bir damla kurumuş izi kalmış öylece betonun üstünde kalmış kıpırdayamamış bile,gözlerini kapatamadık,kapattıkça açıldı. ilkçok acı aklımda gözümde hep bu görüntü, ahhhh dayanmak bu mu asla olamaz aslaaa.. nasıl dayanayım ben buna bebnim güçlü babam kalkamamış ki o yürüdüğü zaman yerler sallanırdı şimdi o yerler babamı sallamış. geçmiyorrrrr çığlıklarım da geçirmiyor ne acım diniyor ne gözyaşım duruyor. keşke son anlarında yanında olabilseydim ahhhh ömrümü verirdimmm yemin ederim verirdimm..rüyalarımda hep hastaneye götürmeye çalışıyorum tek başıma kucağıma almaya çalışıyorum aynı acıları geceleri de kat kat yaşıyorum. gözyaşlarım yüzümü yıkıyor ama hiç azalmıyor kapanmıyor yaram. hayat hiçbizaman eskisi gibi olmadı o günden sonra. ne yediğimin ne içtiğimin tadı yok. eskisi gibi de gülemiyorum. evlendim evimden hiç dışarı öıkamıyorum. ,il değiştirdim yine gözlerim babamı arıyor. o orda yattıkça ben burda azab çekiyorum. bende geleyim babam yanına beni de al nolur diyorum.çok gençti yaa 50 yaşındaydı daha oğlunun kızının evlendiğini görmedi. 1 tane torununu kucağına alamdı. bebeğim o benim. seni çok seviyorum babam. seni çok özlüyorum, sensiz hayat çok acı babam. çookkkk acııııııı.

ne kadar benzer acılar yaşamışız canım. benim annemin de o güzel gözlerinden biri açıktı.. hep o son hali aklımda benim de.. aklıma geldikçe beynimden kalbime bir sızııııı.
ben de rüyalarımda annemle hep hastanedeyim. hep onu iyileştirmek için koşturuyorum. hatta dün geceki rüyamda da doktorlarla annemin durumunu konuşuyordum.
aynen.. ne yediğimin ne içtiğimin hiç tadı yok.. annem orda yatarken ve gün be gün çürürken ve ben böle düşünürken nefesim kesiliyor canım.. hele hiç bi gün gülmediğini düşününce kafayı yiyorum.. hayat hiç çekilmiyo onsuz.. Allah mekanlarını cennet eğlesin canım..
 
Son düzenleme:
Allah'ın verdiği ömür ne bir saniye uzar ne bir saniye kısalır.Herşey önceden bellidir.

MESNEVİDEN BİR HİKAYE

Bir gün bir adam soluk soluğa Hz. Süleyman (a.s.)'ın huzuruna girdi. Korkudan yüzü sapsarı kesilmiş, dudakları morarmış, beti benzi atmıştı.


Hz. Süleyman:''Ne oldu sana, nedir bu halin?'' diye sordu.
Adamcağız;''Bu gün Azrail'i gördüm. Bana çok tuhaf bir nazarla, hatta hışımla baktı ki, içime tarifi imkansız bir korku düştü. Sizin adalet kapınıza sığındım.'' dedi.


Hz. Süleyman: ''Peki benden ne istiyorsun, ne yapayım senin için deyince;
''Ey adaletli padişahım! Rüzgara emret de beni Hindistan'a kadar götürsün. Belki oraya gidince Azrail'den canımı kurtarırım.'' diye yalvardı.
Hz. Süleyman rüzgara emretti ve rüzgarda adamı Hindistan'da bir yere götürdü.
Ertesi gün divan vakti Hz. Süleyman halkı kabule başlayınca Azrail çıka geldi.
Hz. Süleyman bir gün önceki adamı hatırlayıp Azrail'e: ''Dün bana bir adam geldi. Kendisine öfkeyle baktığını söyledi. Bunun sebebi nedir?'' diye sordu.


Azrail: ''Ey büyük padişah! Ben o adama hışımla bakmadım ki. Tam aksine, onu görünce şaşırdım kaldım. Çünkü Cenab-ı Rabbü'l Alemin bana: 'Git, falan kulumun canını Hindistan'da al!' buyurmuştu. Adamı görünce şaşırdım. Çünkü adamın yüz tane kanadı olsa yine de Hindistan'a gidemez diye düşünmüştüm. Fakat Hindistan'a gidince adamı orada görüp daha da şaşırdım ve bana emredildiği gibi adamın canını Hindistan'da aldım'' dedi...

canım cevabın ve güzel örneğin için çok teşekkür ederim.. sağolasın..
 
Allah'ın verdiği ömür ne bir saniye uzar ne bir saniye kısalır.Herşey önceden bellidir.

MESNEVİDEN BİR HİKAYE

Bir gün bir adam soluk soluğa Hz. Süleyman (a.s.)'ın huzuruna girdi. Korkudan yüzü sapsarı kesilmiş, dudakları morarmış, beti benzi atmıştı.


Hz. Süleyman:''Ne oldu sana, nedir bu halin?'' diye sordu.
Adamcağız;''Bu gün Azrail'i gördüm. Bana çok tuhaf bir nazarla, hatta hışımla baktı ki, içime tarifi imkansız bir korku düştü. Sizin adalet kapınıza sığındım.'' dedi.


Hz. Süleyman: ''Peki benden ne istiyorsun, ne yapayım senin için deyince;
''Ey adaletli padişahım! Rüzgara emret de beni Hindistan'a kadar götürsün. Belki oraya gidince Azrail'den canımı kurtarırım.'' diye yalvardı.
Hz. Süleyman rüzgara emretti ve rüzgarda adamı Hindistan'da bir yere götürdü.
Ertesi gün divan vakti Hz. Süleyman halkı kabule başlayınca Azrail çıka geldi.
Hz. Süleyman bir gün önceki adamı hatırlayıp Azrail'e: ''Dün bana bir adam geldi. Kendisine öfkeyle baktığını söyledi. Bunun sebebi nedir?'' diye sordu.


Azrail: ''Ey büyük padişah! Ben o adama hışımla bakmadım ki. Tam aksine, onu görünce şaşırdım kaldım. Çünkü Cenab-ı Rabbü'l Alemin bana: 'Git, falan kulumun canını Hindistan'da al!' buyurmuştu. Adamı görünce şaşırdım. Çünkü adamın yüz tane kanadı olsa yine de Hindistan'a gidemez diye düşünmüştüm. Fakat Hindistan'a gidince adamı orada görüp daha da şaşırdım ve bana emredildiği gibi adamın canını Hindistan'da aldım'' dedi...

canım cevabın ve güzel örneğin için çok teşekkür ederim.. sağolasın..
 
ne kadar benzer acılar yaşamışız canım. benim annemin de o güzel gözlerinden biri açıktı.. hep o son hali aklımda benim de.. aklıma geldikçe beynimden kalbime bir sızııııı.
ben de rüyalarımda annemle hep hastanedeyim. hep onu iyileştirmek için koşturuyorum. hatta dün geceki rüyamda da doktorlarla annemin durumunu konuşuyordum.
aynen.. ne yediğimin ne içtiğimin hiç tadı yok.. annem orda yatarken ve gün be gün çürürken ve ben böle düşünürken nefesim kesiliyor canım.. hele hiç bi gün gülmediğini düşününce kafayı yiyorum.. hayat hiç çekilmiyo onsuz.. Allah mekanlarını cennet eğlesin canım..

kavuşma ihtimali var ya, o bile güzel bizde öleceğiz ölmenin güzel yanı olur mu?? benim için olur çünkü benim bir bekleyenim var. bukadar üzüntüyü bir knenarda bırakmak gerkeiyor bile diyemiyorum,işte o zaman babama ihanet etmiş gibi hissediyorum. zaman geçmiş ve ben buna alışmışım gibi geliyor..yokluğuna alışmaya çalışmak ihanet olabilir mi?? benim için olur, çünkü babam olsaydı benim yokluğuma alışmaya çalışmazdı..bu benim matemim hiç bir zaman siyahlar beyaza dönüşmicek, ve bu yas bir ömür sürücek. çünkü bbam bir ömür yok. bazn annemi de kaybedeceğim gerçeğini düşünüyorum, deli oluyorum, hatta şimdiden ağır yeşil reçeti ialçalarımı bir kenara sakladım. kullanmıyorum onları.kötü gün dostlarım dolap aralarına saklanmış ilaçlarım olmaya başladı. ne kötü.
 
Bu konuya bakınca kalbim sıkışıyor benimde.
Allah herkesin annesine, babasına, eşine, çocuklarına, kardeşlerine vakitsiz ölümler vermesin. Allah herkese zamanı gelince sıralı, güzel ölümler nasip etsin.Amin...
 
kavuşma ihtimali var ya, o bile güzel bizde öleceğiz ölmenin güzel yanı olur mu?? benim için olur çünkü benim bir bekleyenim var. bukadar üzüntüyü bir knenarda bırakmak gerkeiyor bile diyemiyorum,işte o zaman babama ihanet etmiş gibi hissediyorum. zaman geçmiş ve ben buna alışmışım gibi geliyor..yokluğuna alışmaya çalışmak ihanet olabilir mi?? benim için olur, çünkü babam olsaydı benim yokluğuma alışmaya çalışmazdı..bu benim matemim hiç bir zaman siyahlar beyaza dönüşmicek, ve bu yas bir ömür sürücek. çünkü bbam bir ömür yok. bazn annemi de kaybedeceğim gerçeğini düşünüyorum, deli oluyorum, hatta şimdiden ağır yeşil reçeti ialçalarımı bir kenara sakladım. kullanmıyorum onları.kötü gün dostlarım dolap aralarına saklanmış ilaçlarım olmaya başladı. ne kötü.

evet.. bana diyorlar ki zaman.. zamanla falan alakası yok.. zamanla unutmuyorsun, zamanla acın dinmiyor, zamanla belki sadece yokluğuna alışıyorsun.. o da belki..
acı geçmesin zaten.. annemin acısı geçmezdi ben ölseydim, o halde benimki neden geçsin.. ben ondan az mı seviyorum..
sen konuşurken, içimdeki ses konuşuyor zannediyorum..
intihar edenlere şaşırıyordum.. demek insanın taşıyamayacağı yükler olabiliyormuş.. defalarca kez yalvardım Allah'a, sen al canımı diye..
bilmiyorum kardeşim.. öylesine yaşıyorum işte..eğer nefes almaktan ibaretse yaşamak, yaşıyorum evet..
 
Bu konuyu öğrenmiştim önceden.Ölüm saati bellidir.Burda herşey kader anlayışıyla bağlantılı..Allah'ın iradesi kulli(çok büyük bir ) irade,kulunun iradesi cüzi(cüzi,küçük bir ) irade...

sadaka ömrü uzatır diye bir hadis var,ama burda çelişkiye düşmemek lazım..Ehil olanlar(alimler)araştırmış.. Allah o kulunun cüzi iradesiyle sadaka vereceğini önceden ruhlar alemi yaratılırken ,99 özelliğinden biri olan..''alim'' sıfatıyla biliyor(kulli irade,çok büyük bir irade) ve ömrünü o şekilde(uzun) taktir ediyor...Kul günah işliyor cüzi iradesiyle ,Allah o kulunun cüzi iradesinin yapısını (zayıflığını,güçlülüğünü,imana yakınlığını,uzaklığını)önceden( ruhlar alemi yaratılırken) ''alim'' sıfatıyla biliyor ve onu ona taktir ediyor,izin veriyor,çünkü imtihanın sırrı burda..Oyüzden haram ve hellaller var..Kaderle kesişmesi böyle..Vedünyadaki herşey o 99 isimle(özellikle) açıklanabilir..içiçe şeyler bunlar, oyüzden insan aklının alması zor olabilir.Küçük ,cüzi bir irademiz olduğu için zorlanabiliriz anlamakta..İman da burda devreye giriyor...Buyüzden bu din akıl ve vahiy dini...sadece akıl dini değil..İslam ayrı bir ilim..O yüzden kafamızdan fikir üretmek yerine ehillerine (akıl dini olduğu kadar;vahiy dini de olduğundan dolayı )danışmaktan çekinmemeliyiz..
 
Son düzenleme:
evet.. bana diyorlar ki zaman.. zamanla falan alakası yok.. zamanla unutmuyorsun, zamanla acın dinmiyor, zamanla belki sadece yokluğuna alışıyorsun.. o da belki..
acı geçmesin zaten.. annemin acısı geçmezdi ben ölseydim, o halde benimki neden geçsin.. ben ondan az mı seviyorum..
sen konuşurken, içimdeki ses konuşuyor zannediyorum..
intihar edenlere şaşırıyordum.. demek insanın taşıyamayacağı yükler olabiliyormuş.. defalarca kez yalvardım Allah'a, sen al canımı diye..
bilmiyorum kardeşim.. öylesine yaşıyorum işte..eğer nefes almaktan ibaretse yaşamak, yaşıyorum evet..

caım benimm..gönüden sana,kendime ve bizim gibi olan bütün insalara RABBİMDEN sabır ölmüşlerine rahmet diliyorum. söylenmez ama bugün nazmazım bittikten sonra allaha yalvararıken babcım sana emanet onu koru benim burda acı çektiğimi görmesini engelle diye (hani herkes der ya bana ev ver araba ver para ver diye benim öyle değil,bütün dualarım babamla benim) sonra ağladım tabi, sen geldin aklıma anneciğine de dua ettim.Allah kabul etsin. sen de benim son 1 senelik halimsin. senle konuştuğumuzdan beri biraz daha rahatladım.insanın herkesle konuşabileği bir konu belki, ama herkesin anlayamıyacağı bir durumda olduğumuz için belki böyle hissediyorum.
biliyormusun?? ben de yakın zamana kadar ölmek istiyordum büyük bir arzuyla ama hep şunu da düşünüyordum, ya ecelimle ölmediğim için babamı göremezsem o zaman daha kötü oluyor tabi, ben yaşamak zorunda bırakıldım diye ağlıyrdum hep. şuan bu konuda aynı düşünmüyorum, hemen öleyim bitsin bu ızdırap demiyorum. ama dermansız bi hastalığın pençesine düşsem hiç üzülmem. canım sen de böyle olacaksın. şimdi acın çok şiddetli biliyorum, ben de geceleri 50 defa uyanıyordum kalbimdeki acıyla düşünebiliyor musun uyuken bile acı çekmeyi,1 yılı doldurana kadar bağırarak ağlıyordum ilk günkü gibi susamıyordum. şimdi sessiz ağlıyorum.hergün ağlıyorum ama zamanla bu da azalacak. ALLAH SANA YARDIM ETSİN.
 
caım benimm..gönüden sana,kendime ve bizim gibi olan bütün insalara RABBİMDEN sabır ölmüşlerine rahmet diliyorum. söylenmez ama bugün nazmazım bittikten sonra allaha yalvararıken babcım sana emanet onu koru benim burda acı çektiğimi görmesini engelle diye (hani herkes der ya bana ev ver araba ver para ver diye benim öyle değil,bütün dualarım babamla benim) sonra ağladım tabi, sen geldin aklıma anneciğine de dua ettim.Allah kabul etsin. sen de benim son 1 senelik halimsin. senle konuştuğumuzdan beri biraz daha rahatladım.insanın herkesle konuşabileği bir konu belki, ama herkesin anlayamıyacağı bir durumda olduğumuz için belki böyle hissediyorum.
biliyormusun?? ben de yakın zamana kadar ölmek istiyordum büyük bir arzuyla ama hep şunu da düşünüyordum, ya ecelimle ölmediğim için babamı göremezsem o zaman daha kötü oluyor tabi, ben yaşamak zorunda bırakıldım diye ağlıyrdum hep. şuan bu konuda aynı düşünmüyorum, hemen öleyim bitsin bu ızdırap demiyorum. ama dermansız bi hastalığın pençesine düşsem hiç üzülmem. canım sen de böyle olacaksın. şimdi acın çok şiddetli biliyorum, ben de geceleri 50 defa uyanıyordum kalbimdeki acıyla düşünebiliyor musun uyuken bile acı çekmeyi,1 yılı doldurana kadar bağırarak ağlıyordum ilk günkü gibi susamıyordum. şimdi sessiz ağlıyorum.hergün ağlıyorum ama zamanla bu da azalacak. ALLAH SANA YARDIM ETSİN.

Şartlar da acımı yaşamama izin vermiyor. ben ağlarken eşim bana çok kızıyor bağırıyor,benim kafayı oynatmamdan korkuyormuş,normal değilmiş bu davranışım,düşünebiliyor musun ben ağlamak için eşimin uyumasını bekliyorum. dayanamıyorum ki,ağlamak istediğim için mi bu kadar sorun çıkarıyorum,ister miyim bunu?? kalbim acımasa ağlarmıyım, en yakının bile seni anlamazken acım kat kat artıyor. ben çok merhametli biriyim, evliliğimi bozmaya çalışan iftiralar atıp ıspatlayamayan birinin geçen ay trafik kazasında öldüğünü duydum ona bile dayanamadım çok ağladım. düşmanıma ağladığımı gören eşim babam için bu kadar üzülmemin normal olması gerektiğini idrak edemiyor.
 
arkadaşlar.. kafamı kurcalayan bir soru var. soracağım soru karşısında lütfen yargılamalarda bulunmayın. çok zor dönemden geçiyorum.

yakın bir zamanda annemi kaybettim ve arkadaşlarımla konuşurken 2 tür düşünceye denk geldim. bu arada ikisi de din kültürü öğretmeni.
1) ölüm saati bellidir ve kesinlikle değişmez.
2)Allah'ın bize verdiği yaşam süresi bellidir, fakat onu uzatmak da kısaltmak da bizim elimizdededir. sadaka belayı defeder, intihar olayları vs.. örnekleri gibi..

bu konuda bilgisi olanlar paylaşabilirler mi lütfen? şimdiden teşekkürler kk kızları..

bence ölüm saati değişir
çünkü dinimizde kader ve kaza vardır
 
Bu konuyu öğrenmiştim önceden.Ölüm saati bellidir.Burda herşey kader anlayışıyla bağlantılı..Allah'ın iradesi kulli(çok büyük bir ) irade,kulunun iradesi cüzi(cüzi,küçük bir ) irade...

sadaka ömrü uzatır diye bir hadis var,ama burda çelişkiye düşmemek lazım..Ehil olanlar(alimler)araştırmış.. Allah o kulunun cüzi iradesiyle sadaka vereceğini önceden ruhlar alemi yaratılırken ,99 özelliğinden biri olan..''alim'' sıfatıyla biliyor(kulli irade,çok büyük bir irade) ve ömrünü o şekilde(uzun) taktir ediyor...Kul günah işliyor cüzi iradesiyle ,Allah o kulunun cüzi iradesinin yapısını (zayıflığını,güçlülüğünü,imana yakınlığını,uzaklığını)önceden( ruhlar alemi yaratılırken) ''alim'' sıfatıyla biliyor ve onu ona taktir ediyor,izin veriyor,çünkü imtihanın sırrı burda..Oyüzden haram ve hellaller var..Kaderle kesişmesi böyle..Vedünyadaki herşey o 99 isimle(özellikle) açıklanabilir..içiçe şeyler bunlar, oyüzden insan aklının alması zor olabilir.Küçük ,cüzi bir irademiz olduğu için zorlanabiliriz anlamakta..İman da burda devreye giriyor...Buyüzden bu din akıl ve vahiy dini...sadece akıl dini değil..İslam ayrı bir ilim..O yüzden kafamızdan fikir üretmek yerine ehillerine (akıl dini olduğu kadar;vahiy dini de olduğundan dolayı )danışmaktan çekinmemeliyiz..

cevabın için teşekkürler canım.. araştırıyorum, okuyorum, daha da araştırıp, daha da okuyup daha da danışacağım inşallah..
 
caım benimm..gönüden sana,kendime ve bizim gibi olan bütün insalara RABBİMDEN sabır ölmüşlerine rahmet diliyorum. söylenmez ama bugün nazmazım bittikten sonra allaha yalvararıken babcım sana emanet onu koru benim burda acı çektiğimi görmesini engelle diye (hani herkes der ya bana ev ver araba ver para ver diye benim öyle değil,bütün dualarım babamla benim) sonra ağladım tabi, sen geldin aklıma anneciğine de dua ettim.Allah kabul etsin. sen de benim son 1 senelik halimsin. senle konuştuğumuzdan beri biraz daha rahatladım.insanın herkesle konuşabileği bir konu belki, ama herkesin anlayamıyacağı bir durumda olduğumuz için belki böyle hissediyorum.
biliyormusun?? ben de yakın zamana kadar ölmek istiyordum büyük bir arzuyla ama hep şunu da düşünüyordum, ya ecelimle ölmediğim için babamı göremezsem o zaman daha kötü oluyor tabi, ben yaşamak zorunda bırakıldım diye ağlıyrdum hep. şuan bu konuda aynı düşünmüyorum, hemen öleyim bitsin bu ızdırap demiyorum. ama dermansız bi hastalığın pençesine düşsem hiç üzülmem. canım sen de böyle olacaksın. şimdi acın çok şiddetli biliyorum, ben de geceleri 50 defa uyanıyordum kalbimdeki acıyla düşünebiliyor musun uyuken bile acı çekmeyi,1 yılı doldurana kadar bağırarak ağlıyordum ilk günkü gibi susamıyordum. şimdi sessiz ağlıyorum.hergün ağlıyorum ama zamanla bu da azalacak. ALLAH SANA YARDIM ETSİN.

canım benim, öncelikle Allah kabul etsin.. sağolasın.. ben de bugünkü mezarlık ziyaretimde okuduğum kuranı babacığına da gönderdim inşallah. Allah kabul etsin. ya vallahi ne söylüyorsan, hepsi kelimesi kelimesine şuanki hissettiklerim.. evet insan karşısındaki insan da aynı acıyı yaşamışsa onla konuşarak sanki acısı biraz hafiflemiş gibi hissediyor haklısın.. ben de ağlamak için evdekilerin dışarı çıkmasını bekliyorum, canlarımın bile yanlarında ağlayamıyorum ne tuhaf değil mi..ben de dua ederken sadece annemle ilgili dua ediyorum, Allahım azap yaşatma anneme, günahlarını affeyle, mekanını cennet eğle diye.. kendi adıma hiç bi duam yok artık.. meğer annem giderken benden ne çok şeyler götürmüş..
Allah bu acıları yaşayan herkese yardım etsin canım..
 
Back
X