çok düşündüm bunu da. tşk.
etrafımda genç yaşta ölen o kdar çok kişi var ki şu sıralar. alışmamak elde degil
annen için Allah rahmet eylesin. daha öncede boştum yani yaklaşık yedi aydır. ama böyle düşüncem olmamıştı. kitap okurum örgü örerim boş durmam pek. Hiç bişe yapmıyorsam eger dizi izlerim. dediğiniz gibi çok kuruyorum kafam da. artık normal şeyler düşünmek istiyorum bende.
hayır düşünme öyle sakın. istemezmisin torunlarını görmeyi. istemezmisin çocuklarının terfi aldığı günleri görmeyi. mutlu günleri birlikte yaşamak o kadar güzeldir ki. galiba bende böyle güzel günleri görmeden ölmekten korkuyorum. bilmiyorum.
aynı Durumda sayılırız desene. anlattıklarına benzer şeyler yaşıyorum. evliyim bende. ve sürekli rüyamda kendi öldüğümü eşime zarar geldigini vs. görüyorum. kesinlikle düzgün bi psikolojim yok. destek tek çözüm gibi geliyor.Sanırım bu 20li yaşların başlarında herkesin sıkıntısı.
Bende 20yasındayim hatta buçuk
Neyse
Bende bu yıl ocak şubat aylarında korku derecesindeydi.
Ama aklıma iyi olmadığım zamanlar geliyordu.
Babamla sıkıntılarım falan.
Onu atlattım.
Hatta rüyalarımda görürdüm.
Veya yıllar önce gördüğüm rüyayı hatırlardım birde üstüne derdim ki
- Günlerim yakın ondan bu denli hatırlıyorum
Zamanlar geçti.
Geçenlerde babamla tartistik hala durum sürüyor üstelik.
Ben bu sefer ölmek istedim.
İntihar değil ama öleyim..
Şimdi o şekilde bi düşüncemi yok yerini korku aldı ama üstünde çok durmuyorum.
Kimi zaman aklıma erkek arkadaşımla ilgili felaket senaryoları geliyor..
O beni aldatıcakmış sevmicekmiş.
Sonra babamla olan sıkıntım aklıma geliyor bana nasıl davrandığını falan düşünüyorum o düşünce geçiyor..
Ve bence psikolojik.
Çünkü çok iyi bi psikolojide olduğumu sanmıyorum.
Yasadiklarim ağır, zor..
Atlatıcam diyorum sonrada erkek arkadaşıma sarmaktan korkuyorum..
anti depresan da kullanmak istemiyorum ben ya. bağımlısı olurum diye. ne kadar kullandın sen ilacı. kayınvalidem de çok kıskançmış eşini kıslanıyomuş sürekli sinirlilik hali vs varmış gitmiş ona da vermişler nerdeyse 10 yıl olacakmış başlayalı hapa. öylede olmak istemiyorum.
Doktor verdi ama ben kullanmadım kendi kendimi iyileştirmeye çalıştım kurslara gittim kitap okudum en sonunda da bebiş kararı aldım kış boyu örgü ördüm 2 günde bir misafirliğe gittim normalde hiç kimseye gitmezdim sevmezdim yani kafamı dağıtmak için sürekli gittim evime davet ettim şimdide bebiş heyecanıyla şukur daha iyim arada yine yalnız kalınca yokluyor ama eskisi gibi değil zorlamıyor...ilgilen kendinle ilerlemesin benim aslında evlilikten hemen sonrasında baslamıştıda ben farkına varamadım
