Ölümünü izledim ..

başın sağolsun canım.

acını yaşa.

ama sevdiklerine sarıl bence onları uzaklaştırma. tek başına her tür acı daha zor. paylaştıkça azalır acılar.

eşini kovma da odana gir kapat kapını ağla uyu sonra uyan sımsıkı sarıl ona.

çocuklarına.

hayat bu. babanın acısı yakıyordur da. diğer sevdiklerinle geçirdiğin zaman da kıymetli. bu süreçte onları da öteleme

yasın evreleri var bak istersen. geçicek... sabır.
Amin ,çok teşekkür ederim. .

Acımı dibine kadar yaşıyorum ..hatta bana az bile acı cekiyormusum gibi geliyor ..dışardan bakanlar ölücem diye korkuyor ..

Sanırım izole yaşamaya devam edeceğim ..içimden gelmiyor diğer türlüsü ..bide işin hastane boyutu var ..delirdim diye kapatmazlar içeri insallah ..
 
Baba...
Acısını o an, yokluğunu bir ömür hissedersin.
Küçücük çocukların bile babalarıyla olan muhabbetini kıskanırsın imrenerek bakarsın.
Hani kolunu falan bir yere çarparsın sıcağıyla birşey anlamazsın sonra çıkar ya acısı işte öyle birşey.
Ama alışıyor insan.
Doğuma nasıl inanıyorsak ölüme de inanmalıyız ve isyan etmemeliyiz.
Kolay değil biliyorum ama alışıyor insan.
İlk günkü acınla şimdi ki bile bir değildir.
Şükretmelisin ki babanla ne güzel anıların olmuş vakit geçirebilmişsin.
Ya daha küçükken babası ölenler, onları düşün bir de.
Babanın ne demek olduğunu bilmiyorlar.
Öncelikle kabullen.
Bak senin de bir ailen var.
İsyan etme Allahın gücüne gider.
Allah rahmet eylesin, mekanı cennet olsun.
Size de dayanma gücü versin Rabbim.
Amin ,inşallah, teşekkür ederim.

İsyan boyutuna gelip geri dönüyorum .sanırım daha hiç etmedim ..acım da azalmıyor ,katlanıyor ..
 
Amin ,teşekkür ederim.

Babamı kaybetmeden önce bunları kabul edebilirdim .şuan edemiyorum ..sanki sonsuza kadar yaşayıp ,babama kavuşamayacakmışım gibi geliyor ..

Doğrudur, yaşamadım ben..
Maneviyatı yüksek bir ilişki de yaşamadığım için bunu şans olarak görüyorum...
Daha çok taze, Rabbim sabrını verecektir inşallah...
 
cok uzuldum yazini okuyunca... benim babam da benim icin cok kiymetlidir, herseyimdir o benim.. gozumu kirpmadan canimi veririm onun icin. kendimi biran senin yerine koydum. acini yuregimde hissettim arkadasim, allah sana sabirlar versin.. benim babamin yasi da 60'i gecti cok sukur... allah uzun omurler versin ama elim yuregimde, icimde hep bir korku, hep bir endise.. acaba birsey olacak mi, acaba buraya kadar mi.. hem annem hem de babam icin ayni duygulari hissediyorum. yaslar ilerledikce insan cok dusunur hale geliyor bunlari. cunku hepimiz bir gun gocup gidecegiz. arkadaslarimdan haber aliyorum bazen, annesi veya babasi vefat etmis, diyorum o zmn icimden, sira bana da gelecek bir gun, iste o an icimi inanilmaz bir huzun kapliyor, nasil dayanirim diyorum o gun geldiginde, nasil ayakta durabilirim? ama allah sabrini veriyor heralde. diger turlu hicbir insan katlanamazdi acilara. ama insanlar evlatlarini kaybediyorlar ki evlat acisi acilarin en buyugu derler, allah kimseye yasatmasin. metanetli ol arkadasim, ne guzel anilariniz varmis babanla, cok guzel zamanlar gecirmissiniz birlikte, o anlari dusunup mutlu olmaktan baska yapabilecegin birsey yok malesef... allah mekanini cennet etsin..
Çok teşekkür ederim. .

Allah ayırmasın sizi uzun yıllar ,birbirinize bağışlasın. .

Evlat acısı da yaşadım ..Çok acılarım var ..hepsi üst üste geldiği için pes ettim sanırım ..
 
Öncelikle başın sağ olsun . Seni çok iyi anlıyorum . Aynı duyguları bende yaşadım . Hayatta en sevdiğim insan babamı ani bir ölümle 3 yıl önce kaybettim . Onun ölüsünü görene kadar öldüğüne inanmadım. Fazla ağlayamadım hep içime attım . İçime attığım için kalp hastası oldum. 1 ay kadar ruh gibiydim. Ne sacını taradım , ne doğru düzgün yemek yedim . Kendi çocuğumun bile baba demesi dokundu bana ..... Ölüm bir son değil , hatta başlangıç . Babanın ölmüş olması onu sevmene engel değil. Yalnızca onu görmediğin için çok özlüyorsun ... Allah rahmet etsin
 
Ağlattınız beni
Geçmiyor ki
Geçiyor geçecek diye kandıramam sizi
Şiddeti azalıyor evet
İlk günkü gibi olmuyor
Çünkü "unutmak nimetini" vermiş yaradan
İyi ki vermiş
Yoksa bu acı insanı öldürebilirdi
...
İlk günler ne olur rüyama gel diye ağlayarak uyurdum
Nefret ettiğim mezarlık bana bir mutluluk yeri gibi gelmişti sürekli mezarlıktaydım

( ki biz babamla aynı evde hiç yaşamadık mutlu tek bir tane anımız yoktur ve dahası bana ettiği zulumleri beni tanıyan herkes bilir... ben hep derdim ki "ölse hiç üzülmem"...ama öyle değilmiş işte dünya tepesine geçiyor insanın)

Sonra etrafınızda vefat eden bir baba haberi aldığınızda ama her aldığınızda aynı acıyı aynı şekilde yaşıyorsunuz

Sonra bir reklamda bile görseniz babasına sarılan bir kızı kendinize engel olmak ne mümkün ağlıyorsunuz dağılıyorsunuz

Geçmiyor yani
Geçecek diyemem
Üzüldüm adınıza ,mekanı cennet olsun. .

Evet hic geçmeyecek ..hep taze kalacak bu acı ..gülüşlerim neşe sacmayacak ..konuşmalarım hickiriklarla bölünecek. .devam etmem için sağlam bir nefes ve yutkunmam gerekecek ..amaaannn neler düşünüyorum. .belki de akıl hastanesinde ömür curutecegim. .çünkü bu sağlıklı bir ruh hali değil ..
 
Ben eve gelenleri kovmaktan beter ettim .zaten yatmadığım zamanlarda evde hortlak gibi dolandığım için eminim benden korkuyorlardir. Halka filmindeki kuyudan çıkan kız gibiyim ..hele gülenlere uyuz oluyorum ..hepsini kovdum. .git babanın evinde gül dedim ..ölmüşse de mezarında bassın kahkahayı ..Çok saygisiz misafirimiz yoktu ..en azından ben yukarda ki izole odamda olduğum ,misafir kabul etmediğim ve aşağı inmedikce görmediğim için pek bilmiyorum ..bir iki kendini bilmez vardı ,onları da kovdum ..
Ölüyü mezara koyuyolar aglayanlar bile komik bisiye guluo gerçekten çok zor bı durum benim koca olacakta hanzonun teki hiç unutmam arkadaslari gelmişti daha 1 ay olmuştu babam oleli iğrenç bı şekilde guluolardi insanlardan öle sogudumki inan kimseye karşı içimde bı sevgim kalmadı bı evladım var daha 14 aylık masum ve savunmasiz bitek ona yer var hayatımda insanlardan tiksiniorum böle zamanlarda kim neymiş anliosun
 
Başınız sağolsun..mekanı cennet olsun .
Bende 3 yıl önce kaybettim babamı. Nasıl bir acı olduğunu çok iyi bilirim.Aynı sizin yazdığınız gibi çocukluk anıları birer birer geçer gözünüzün önünden. Sesini ve yüzünü unutmaktan ödunuz kopar.Resimlerine bakmak müthiş acı verir ilk zamanlar..çünkü o donuk resim konuşmaz sizinle yada duymaz..Haykırışlarla ağlarsınız geri gel baba diye..
İlk aylar çok zordur.Hatta bütün bir yıl belkide hergün ağlarsınız. Gülen ve mutlu insanları görmek,babanızın yaşında insanları sağlıkla hayatta olduklarını görmek bencil ce ve kötü bir duygu olsa bile size acı verir.
Merak etmeyin geçiyor. İnsan kabulleniyor.Alışmak zorunda kalıyor yokluğuna.
Şu anki kadar acımayacak zaman geçtikçe..
Sabır diliyorum..
Amin ,inşallah ,teşekkür ederim ..

Babanızın mekanı cennet olsun. .allah sabır versin ..

Zaman herseyin ilacı ..yalnız benimki saplantılı bir aşktı ,bana ilaç olur mu bilmiyorum ..
 
Herkesin bir yükselme hikayesi vardır ya,benim canım babamınki de kamyonculuk. .iş adamı (mesleğini söyleyemiyorum) olmadan önce birçok işi oldu ..en çok kamyonculuk yaptı ..beş altı yaşlarındayken ,alır beni ,koltuğun arka kısmındaki özenle hazırlanmış yatağa yatırırdı .birlikte uzun yola çıkardık .." şimdi uyu ki ,sabah uyanık olup sarı çiçekleri gorebilesin " derdi ..Çok severdim sarı çiçekleri (ayçiçeği) .. bir uyanırdım ,uçsuz bucaksız sarı çiçek tarlaları. .birlikte aralarında gezerdik ..dünyanın en şanslı çocuğu gibi hissederdim kendimi ..

Sonra bir de kahve maceramız var ..alırdı beni kahveye giderdik ..ben gazoz içerdim o , kahve ..Çok keyifli vakit geçirirdim o kahvehanede .. dönüş vakti gelirdi ,el ele tutuşup ,atlaya zıplaya eve giderdik. .daha doğrusu gidemezdik :) dedem yolun başında bekliyor olurdu .babam her zamanki gibi dedeme haber vermeyi unutmuş olurdu ..canım dedem elinde taşla bizi kovalar , beni alır ,babam da kaçardı.gece dedem uyuyunca eve gelirdi .

O kadar çok anımız var ki ,şuan şokta olduğum için aklıma getiremiyorum .gözümün önünde hep o son sahne ..Babam son nefesini veriyor ama ben iyileşiyor sanıyorum ..cünKü artık hiriltili nefes almıyor , nefesi sakin, yüzünde bir huzur ..bir baktım gözlerini bastırıyorlar, biri de kafasını sabit tutmaya çalışıyor ..hafif ses verdi ..sonrası sessizlik ..bir el yüzüne üzerinde bulunan çarşafı çekti ..sok oldum ..yapıştım çarşafa ,bağırdım napiyosunuz babama diye ..baktım herkes de ağlıyor ..bir tek salak ben miydim ? Babam ölmüş müydü gerçekten ? Baba ! Dedim ,baba,baba,baba,babaaaaaaa,ba-b. ........

Neden ? Neden o ?

Sabaha kadar elini tuttum ,yüzünü okşadım, elimi hala sıcak olan omzunda ve kolunda gezdirdim ..sıkı sıkı tuttum almasınlar diye ..vakit geldi ..zorla aldılar onu benden ..bağırdım ,bırakma beni baba,gitme baba,sensiz yaşayamam baba ................ sessizlik ...Çok canımı yakıyor bu sessizlik ..bir veda da tabutu başında gerçekleştirdik ..bu en zoruydu. .çünkü evde yatağında yatıyordu ..orda kara tabutta ...hiç yakışmadı hiç ,kalk ordan sen x sin sana yakışmaz dedim ama beni duymadı ..o kadar sarıldım ,öptüm ama o bana karşılık vermedi ...

Yanıyorum ,bir haftadır açım,açlık hissetmiyorum ..

Nasıl geçecek ? Nasıl hayata tutunacagim tekrar yada peşinden mi gideceğim ? Sığamıyorum bu dünyaya ..kimseyi görmek istemiyorum ,kimseyle konuşmak istemiyorum ..kendimi eve kapattım .bugün eşimi de evden kovdum .gitmedi ,birşey aldırma bahanesiyle gönderip ,kapıyı da kilitledim ...

Ah babam ,bir kere daha göreyim nolur ....ateşler içinde yanıyorum ,ruhum paramparça ..düşünemiyorum ,konuşamıyorum ,algilayamiyorum ...belki görürsem yangınım biraz hafifler ..nefes alamıyorum ..
Bende babama çok düşkünümdür babam dozer operatörü ilçelere yol yapmaya giderdi 1 hafta gelmediği olurdu ben yatak döşek yatardım okurken ağladım Allah sabırlar versin
 
:cry:Okurken gözyaşlarıma engel olamadım Genç olsun yaşlı olsun anne baba vefat ettiğinde üzülür insan .İnsanın anne babasının öldüğü düşüncesi bile insanı üzerken gerçeği kimbilir nasıl zordur.Allah rahmet eylesin babanıza,size de sabır versin.
Amin ,çok teşekkür ederim :/
 
Öncelikle başın sağ olsun . Seni çok iyi anlıyorum . Aynı duyguları bende yaşadım . Hayatta en sevdiğim insan babamı ani bir ölümle 3 yıl önce kaybettim . Onun ölüsünü görene kadar öldüğüne inanmadım. Fazla ağlayamadım hep içime attım . İçime attığım için kalp hastası oldum. 1 ay kadar ruh gibiydim. Ne sacını taradım , ne doğru düzgün yemek yedim . Kendi çocuğumun bile baba demesi dokundu bana ..... Ölüm bir son değil , hatta başlangıç . Babanın ölmüş olması onu sevmene engel değil. Yalnızca onu görmediğin için çok özlüyorsun ... Allah rahmet etsin
Amin ,teşekkür ederim .

Babanıza Allah rahmet etsin ,mekanı cennet olsun ..

Evet ,her son ,bir başlangıçtır ...
 
:/

Hiç kötü anımız yok ki :/

Ne mutlu size ne mutlu ona.
Dolu dolu bir baba-kız ilişkisi.
Ya o olmasaydı hiç yaşanmasaydı?
Her şey için ona sonsuz teşekkür etmelisiniz.
Vakti gelmiş ve bir babaya yakışır bir biçimde aşkla gitmiş.
Mekanı cennet olsun nur içinde yatsın güzel yürekli adam.
 
Ölüyü mezara koyuyolar aglayanlar bile komik bisiye guluo gerçekten çok zor bı durum benim koca olacakta hanzonun teki hiç unutmam arkadaslari gelmişti daha 1 ay olmuştu babam oleli iğrenç bı şekilde guluolardi insanlardan öle sogudumki inan kimseye karşı içimde bı sevgim kalmadı bı evladım var daha 14 aylık masum ve savunmasiz bitek ona yer var hayatımda insanlardan tiksiniorum böle zamanlarda kim neymiş anliosun
Bana hicbirsey komik gelmiyor ki artık ..yalnız bazen kendi kendime gülüyorum ..neye güldüğümü anlamıyorum .kendime kızıyorum .kafamı duvara çarpasım geliyo ..

Allah sabırlar versin ..cennette kavuşun ..
 
Back
X