arkadaşlar daha öncekı konumdan eşimle aramızdaki ilişkimi bilenler bilir zaten,biz birimizi cok sevıyoruz ama eşim beni bazen delirtiyor.haftasonu kaynım evlendi,düğün,kız alma vs.herşey görgüsüzlük ve çingenelikten ibaretti , görümcelerim eşim herkes benım ailemi övdü ama onları yerden yere vurdular,sonra aksamolunca görümcelerimle yalnız kalınca sıra bana geldi. sokmadıkları laf kalmadı,eşimle ablası bugün beraber kımbilir nasıl doldurucak eşimi.bu benım kocam varya ben ne desem az yaa .gözünün önünde karısına laf edılıyor ama o kötüye cekmıyormus ben fesatmışım bana bunu dıyor,insan karısına fesat dermi yaa??? okadar cok ailesine helede ablalarına düşkünki anlatamam inanın benı unutuyor,ablaları daha ön planda .o bunu kabul etmıyor sacmalma önce karım tabiki diyor,ama öyle yapmıyor.kendimden cok ödün verdim ama yeter artık.bütün haftasonu gizli gizli ağladım.işyerındeyım suanda hala aglıyorum evet gtmek istemıyrm hiçbirinin yüzünü görmek istemıyrm benım evliliğim biterse sorumlusu onlar...eşimi kaybetmek istemıyrm ama onun gibisini bulamam biliyorum...ama nasıl akıllanıcak kımseye anlatamıyrm cok bunaldım anlatıp rahatlamak istedım...Çok üzgünüm çoook