benim de aynı şekilde annem ve babam yanımda...gerçi ben hafta sonu evlerine gönderiyorum izinliler yani anlayacağın ama geçen yıl hiç gitmiyorlardı...evet hiç kolay değil ama kapıdan çıktığımda tek düşündüğüm çok yormasalar bari benim bebeler nene ve dedeyi oluyor.... bu çok büyük lüks...eş olmak aile olmak bazen kendinden fedakarlık yapmak..eşimin arası çok iyidir ailemle...eleştireceksek beraber yaparız dedikodularını yatak odamızda ama asla dışarı çıkarmayız..asla kavga meselesi senin benim meselesi yapmayız her dedikodunun sonu Allah razı olsun geldiler bakıyorlar olur...bence bakıcıyı düşünme çok kaygılı günlerin olur...biraz fedakarlık bikaç sene sonra zaten anamız gitsede çocuklar özel hayat bırakmaz..yani anlayacağın anne baba olunca zaten birkısmını kaybettik özel hayatın ömür boyu...kalanını eğlenceli yapmak bizim elimizde..
haklısın galiba, benim hala eski özel hayatımıza döneceğiz umudum vardı oysaki
aynen biz de eşimle öyleyiz, senin benim davamız yok, eşim ben demeden arar sorar ailemi özellikle annemle de çok samimidir kendi oğlu gibidir o açıdan sorun yaşıcağmı sanmıyorum tek derdim aile hayatımıza zarar gelir mi konusu
Ne kadar şanslısın... Bence anneciğin böyle bi teklifle geliyosa asla reddetme. En kötü ihtimalle eşinle bi sıkıntı olsa bile o vakit bakıcı ayarlarsın. Sana çok iş düşecek çünkü köprü olacaksın. Ama anlattıklarından ben herşeyin güzel gelişeceğini düşünüyorum :)
valla şans mı bilemedim ilk torun olduğu için bakmaya hevesliler ama bıkarlar diye de korkuyorum.. şuan yorumlarınızla baya olumlu bakmaya başladım bu işe