Selam kızlar

(Sevgili Günlük; )
bu sabah arkadaşım bana kahvaltıya geldi, aniden haber verdi "geliyorum" diye.
Hemen çay demledim, patates kızarttım ,sucuklu yumurta yaptım,peynir zeytin reçel,bi de portakallı kekimden vardı. Oh yetti..
Kendisi çocuk istiyor ama olmadı henüz, 8 aydır deniyorlar. Kendi ümitsiz günlerimi hatırladım.. Ona biraz teselli verdim.
Onun dışında çocuğu hasta bir arkadaşımız vardı ya; ona "çocuğun ölür" demiş doktor. Çok kötü olduk hepimiz, Allah uzun ömür versin o yavruya..Organ nakli yaptırıp iyileşmesini ümit ediyorlar. Doktor da ne kadar vicdansızmış, bir anneye söylenir mi bu laf??
Bir arkadaşımız da uzun zamandır bebek istiyordu ,nihayet hamileydi ama dış gebelikmiş.. Ona da üzüldüm.
Kısacası ne acı şeyler var,özellikle çocukla imtihan en zoru..Bugün halime çok şükrettim..
Annemle konuştum benim arkadaşlarım için de dua etmesini istedim; Mekkedeler ya şimdi. Zaten dua etmiş , canım annem benim..
Sonra parka gittik Keremle ,oynadık..Bir kırtasiyeye girdik, "boya, boya!" diye bağırınca baktım boyalara. Primo üçgen mum boya diye birşey aldım; çok beğendim.. hem bulaşmıyor hem de kolay kavranıyor.Sivri kalemler gibi göze batma riski yok. Kerem de baya oyalandı.
Akşama eşim levrek ızgara getirdi ,ben de cuma günleri buraya kurulan pazar var; bugün ordan aldığım birsürü yeşillikle güzel bir salata yaptım.Afiyetle yedik.
Günlük gibi oldu:) Çok şükür bugünümüze...