önceki konumun devamı, kardeşim

ofneyapicam

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
31 Mart 2023
880
189
33
23
kız kardeşimle yaşadığımız problemlerden bahsetmiştim. dedikleriniz üzerine kendime kadar temizlik yapsam da kız kardeşim odasından tam 1 haftadır çıkmıyor. Kendine yemek hazırlayıp odasında yiyor, annem yemeğe çağırmaya her seferinde odasına kadar gidiyor annemin neden yemek yemiyorsun sorusuna bile cevap vermiyor, hiçbir iletişim kurmamaya çalıştım ben de. zaten evden de spora gitmek harici dışarı çıkmıyor, arkadaşı yok kimse çağırmıyor. Bu şekilde nasıl dayanıyor bilmiyorum ama telefona bakarak bir gününü küçücük bir odada geçiriyor. Evdeki hiçbir bireyle iletişimi yok.

Bu normal mi yoksa gerçekten patolojik bir durum mu bilmiyorum. Ben dışa dönük bir karaktere sahiptim annemle kavga etsem de birkaç saate unutur hayatıma devam ederdim. Kız kardeşime karşı içim hiç soğumuyor bana söyledikleri ve benim özel hayatımı bile babama söylediği için. Ama insan işte içimden de gel beraber bir yere gidelim demek istiyor, normal abla kardeş gibi olmak istiyor. Bu denli ilişkisi kötü olan abla kardeşler sonra düzeliyor mu? Yoksa bu karakter mi?

Bu kadar telefona bağımlı olup odasından çıkmaması ergenliğine verilmesi gereken bir durum mu?
 
Odasından hiç çıkmayan vaktini telefonda geçiren aynı yaşlarda bir kız daha vardı. Birkaç yıl öyle takıldı ondan sonra sosyal çevre yaptı şimdi neredeyse eve girmiyor konserler, etkinlikler öyle diyeyim. Evde durması onun kendi seçimi
 
Odasından hiç çıkmayan vaktini telefonda geçiren aynı yaşlarda bir kız daha vardı. Birkaç yıl öyle takıldı ondan sonra sosyal çevre yaptı şimdi neredeyse eve girmiyor konserler, etkinlikler öyle diyeyim. Evde durması onun kendi seçimi
iyi bari. Umarım bu yaşının verdiği geçici bir durumdur.

Aslında pek kendi seçimi değil. Çünkü onunla konuştuğumuz dönemde arkadaşı olmadığını falan söylemişti. Kimse çağırmıyormuş tüm arkadaşlarını ağlatıyormuş günlüklerine bunları yazmıştı. Yani artık insanlar uzaklaşmış ondan.

Benim içimden de hiç gelmiyor zaten onunla dışarı çıkmak
 
bence siz de kardeşinizi bir salın. Şikayet etmiyor muydunuz zaten.
 
bence siz de kardeşinizi bir salın. Şikayet etmiyor muydunuz zaten.
Kardeşimle en ufak bir temasım yok. Evde yokmuş gibi davranıyorum. Ama neticede insanım, belki böyle kardeşi olanlar sonrasında ergenliğin ve bu asiliğin geçmesiyle arasını düzeltmişlerse yazarlar diye konu açtım.
 
İnsanın kendini değişirmesi bu denli zorken bir başkasını kendisi istemiyorken değiştirmesi veya değişmeye ikna etmesi mümkün deģil. Dünya üzerinde anlaşamayan tek kız kardeşler değilsiniz tabiki. Ve bu tamamen sizinle ilgili birşey değil. Uyumlu olmak isteyen ile uyumsuz olmayı tercih eden iki insan ne kadar ortak noktada buluşabilir?
İntihara meyillilik gibi bir inziva hali görmüyorsanız kardeşinizi kendi haline bırakın ve hayatınıza bakın.
 
İnsanın kendini değişirmesi bu denli zorken bir başkasını kendisi istemiyorken değiştirmesi veya değişmeye ikna etmesi mümkün deģil. Dünya üzerinde anlaşamayan tek kız kardeşler değilsiniz tabiki. Ve bu tamamen sizinle ilgili birşey değil. Uyumlu olmak isteyen ile uyumsuz olmayı tercih eden iki insan ne kadar ortak noktada buluşabilir?
İntihara meyillilik gibi bir inziva hali görmüyorsanız kardeşinizi kendi haline bırakın ve hayatınıza bakın.
Yok çok şükür intihara meyillilik görmüyorum. Ama insanların hep hakkımda nasıl düşündüklerini takan biri oldum. Günlerdir benim hakkımda çok kötü bir abla olduğumu düşünüyor, muhtemelen onunla iletişimde hiç olmadığım için hep beni kötü görüyordur gibi düşünceler var. Bu herhalde beni üzen
 
Yazacağım şey size kötü hissettirebilir ancak amaç bu değil bunu ifade etmek isterim. Doğru olmak zorunda da değil. Bir bakış açısı sadece. Ama üzerinde düşünmenizi tavsiye edrim bahsedeceğim şey kardeşinizle değil sizinle alakalı.
Kimse sizi kötü abla olmakla ilgili suçlamıyor. Sizin bu meseleyle ilgilenmenizin sebebi uyumlu olmakla uyumsuz olmanın mükafatı ile ilgili bir iç hesaptan kaynaklanıyor.
Kardeşinizin uyumlu olmakla ilgili bir derdi yok, ve anneniz hala onunla ilgileniyor.

Siz uyumlu davranıyorsunuz ve nihayetinde ev isleri ile, kardeşinizi ona rağmen düşünmek ve kollamak zorunda kalmakla cezalandırılıyorsunuz.
Aslında ne kadar iyisiniz ama ne kardeşiniz, nede anneniz -veya babanız- bunu takdir etmiyor.
Bence mesele ettiğiniz ama farkında olmadığınız, sizi rahatsız eden şey bu.
 
Yazacağım şey size kötü hissettirebilir ancak amaç bu değil bunu ifade etmek isterim. Doğru olmak zorunda da değil. Bir bakış açısı sadece. Ama üzerinde düşünmenizi tavsiye edrim bahsedeceğim şey kardeşinizle değil sizinle alakalı.
Kimse sizi kötü abla olmakla ilgili suçlamıyor. Sizin bu mesele ile ilgilenmenizin sebebi uyumlu olmakla uyumsuz olmanın mükafatı ile ilgili bir iç hesaptan kaynaklanıyor.
Kardeşinizin uyumlu olmakla ilgili bir derdi yok, ve anneniz hala onunla ilgileniyor.

Siz uyumlu davranıyorsunuz ve nihayetinde ev isleri ile, kardeşinizi ona rağmen düşünmek ve kollamak zorunda kalmakla cezalandırılıyorsunuz.
Aslında ne kadar iyisiniz ama ne kardeşiniz, nede anneniz -veya babanız- bunu takdir etmiyor.
Bence mesele ettiğiniz ama farkında olmadığınız, sizi rahatsız eden şey bu.
Ne güzel yazmışsınız. Öncelikle yazdıklarınız için çok teşekkür ederim. Bu iç hesaplaşmalarım benim de kardeşimin bu tarz sinir bozucu cevaplarına gerçekten çok sinirlenmem üzerineydi. Ben de bir yerden sonra kayışı kopardım ona karşı, ağır sözler söyledim. Ama hep gerçekten sabrettim. Küçükken birbirimizi döverdik, bazen gerçekten dayanamıyorum hala, aklıma onlar geliyor. Ama bana bas bas o**pu diye bağıran, günlüğüne arkadaşları hakkında da böyle şeyler yazan rezalet bir karaktere görmezden gelinme sınırının aşıldığını düşünüyorum maalesef

Annem durumun farkında, kardeşimle o da iletişim kurmuyor hatta kuramıyor. Annem niye elimi öpüp benden özür dilemiyorsun diye odasına gitti dün; senden ne özür dileyeceğim dedi.

Ha sonuç olarak kardeşim yine odadan çıkmıyor, yine hiçbir sorumluluğu almıyor, sadece kendisine bakıyor. Kimse de karışmıyor.

Dediklerinizde çok haklısınız. Ne yapsa da benim uğraştığjm gibi uğraşmayacak, eline para da rahatlık da bir şekilde geçecek.
 
Kardeşiniz kaç yaşındaydı bilmiyorum. Diger konunuzunda ana mesajını okudum sadece. Olağan şartlarda bir genç ihtimali uzerine yazıyorum. Ergenlik dönemindeyse normal hareketler. Doğru veya yanlış demiyorum. Ama gençler sınırlarının nereye vardığını merak eder. Onları denerler. Anne babanın, kardeşlerin sabrının sınırlarına bakarlar. Anne babaya saygı, özür, evde sorumluluk almak vs. bunlar ebeveyn dünyasının kuralları. O kendi kurallarını koymaya çalışıyor şu anda. Kendi dünyasını inşa ediyor.

Daha sonra ne olur, sorumluluk alır mı, ilişkiniz iyi olur mu cevap bende değil. Ama bu mümkün.
Bizimde karışık dönemlerimiz oldu.
Kardeşler arasında hırçın, uyumsuz olan bendim. Onlar yumuşakbaşlıdır.
Şuan kardeşlerimle çok iyi bir ilişkimiz var.

Ev içi, aile içi aldığınız sorumluluğu azaltın. Tembellik yapmaya, rahat olmaya, arada uyumsuz olmaya sizinde ihtiyacınız var.
Ve sorumluluğu bölüştürecek insanlar arasından kafadan kardeşinizi atın.
Bu; var ama yapmıyor diye sinir harbi geçirmekten daha kılçıksız ve duygusal olarak size yardımcı olacak bir adım.

Son olarak ben olsaydım; bir kare çikolata alır, üzerine 'Bazen beni delirtebiliyorsun.
Ve seni çok seviyorum' yazar odasına bırakırdım. Öncesinde ve sonrasında konuşma çabasına girmeden.
Çünkü ne olursa olsun o benim kardeşim ve beklenmedik bir hamle yaparak onun duvarında bir çatlak var mı kontrol etmek isterim. Olumsuz bir tepki almazsam bir süre sonra bir şey daha yaparım. Tamamen kayıtsız kalmayacağını umardım ben.
Kayıtsız kalırsada üzgünüm.
Şuan gerçekten o cephede alabileceğiniz bir karşılık yok demektir.
Ama her türlü şartta ona odaklanmayın. Kendi hayatınıza bakın. Hayatınızda nasıl varolduğu, veya şuan/sonra varolmayı isteyip istemediği günün sonunda kendi tercihi.
 
Kardeşiniz kaç yaşındaydı bilmiyorum. Diger konunuzunda ana mesajını okudum sadece. Olağan şartlarda bir genç ihtimali uzerine yazıyorum. Ergenlik dönemindeyse normal hareketler. Doğru veya yanlış demiyorum. Ama gençler sınırlarının nereye vardığını merak eder. Onları denerler. Anne babanın, kardeşlerin sabrının sınırlarına bakarlar. Anne babaya saygı, özür, evde sorumluluk almak vs. bunlar ebeveyn dünyasının kuralları. O kendi kurallarını koymaya çalışıyor şu anda. Kendi dünyasını inşa ediyor.

Daha sonra ne olur, sorumluluk alır mı, ilişkiniz iyi olur mu cevap bende değil. Ama bu mümkün.
Bizimde karışık dönemlerimiz oldu.
Kardeşler arasında hırçın, uyumsuz olan bendim. Onlar yumuşakbaşlıdır.
Şuan kardeşlerimle çok iyi bir ilişkimiz var.

Ev içi, aile içi aldığınız sorumluluğu azaltın. Tembellik yapmaya, rahat olmaya, arada uyumsuz olmaya sizinde ihtiyacınız var.
Ve sorumluluğu bölüştürecek insanlar arasından kafadan kardeşinizi atın.
Bu; var ama yapmıyor diye sinir harbi geçirmekten daha kılçıksız ve duygusal olarak size yardımcı olacak bir adım.

Son olarak ben olsaydım; bir kare çikolata alır, üzerine 'Bazen beni delirtebiliyorsun.
Ve seni çok seviyorum' yazar odasına bırakırdım. Öncesinde ve sonrasında konuşma çabasına girmeden.
Çünkü ne olursa olsun o benim kardeşim ve beklenmedik bir hamle yaparak onun duvarında bir çatlak var mı kontrol etmek isterim. Olumsuz bir tepki almazsam bir süre sonra bir şey daha yaparım. Tamamen kayıtsız kalmayacağını umardım ben.
Kayıtsız kalırsada üzgünüm.
Şuan gerçekten o cephede alabileceğiniz bir karşılık yok demektir.
Ama her türlü şartta ona odaklanmayın. Kendi hayatınıza bakın. Hayatınızda nasıl varolduğu, veya şuan/sonra varolmayı isteyip istemediği günün sonunda kendi tercihi.
Çok güzel yazmışsınız kardeşim 18 yaşında. Kapısına çikolata bırakmak fikrine gelince gerçekten yapasım yok, sevgilim olduğuyla beni tehdit eden, aileye 2 defadır bunu koz gibi kullanan ve bana küfür edeb birine çikolata alamam o kadar da değil. Bir kere ona yine böyle olmuştu tiyatro bileti hediye almıştım , bana yaranmaya mı çalışıyorsun, gibi vir şey demişti gelmemişti. Böyle yani
 
Back
X