Herkese Merhaba :) Benim cok huzursuz oldugum bi konu var bana yardimci olur musunuz lutfen. 17 yasindayim yurtdisinda yasiyorum seneye universiteye baslicam. Birazdan anlatacagim konuya bazilariniz tepki gosterebilir derslerinle ilgilen universiteyi kazanmaya calis diye o yuzden bastan soyleyim universiteyi kazandim. Burda egitim sistemi farkli o yuzden simdiden belli oldu kazanicagim hatta universite ve bolum secimlerimizi bile yaptik. Neyse konuya geciyim. Benim gecmiste bi iliskim oldu ayri ulkelerdeydik. Annem ogrendi zaten taniyodu cok baski yapti bana ayrilmam icin onun tekin biri olmadigini soyledi hep. Ben dinlemedim gidebildigi yere kadar gitti cunku seviyodum. Sonra ayrildik ve ben onun beni haketmedigini anlayip kabullendim bu durumu. Tekrar dondu ama bidaha hayatimi karistirmasina izin vermedim sildim onu kalbimden, aklimdan. Aradan 1 sene gecti. Benim kafam cok rahatti kendimi derslerime okuluma verdim ve universiteyi bitirene kadar meslegimi alana kadar en guzelinin bu olduguna karar verdim. Uzun yillar asla sevgilim olmicak bosuna zaman kaybi diye dusunuyodum. Sonra beni faceden biri ekledi arkadas olarak konusuyoduk yeterince tanidim onu iyi guvenilir biri. Sonra bu arkadaslik baska seylere donustu. Ben ondan hoslanmaya basladim ayni sekilde o da benden hoslanmis. Teklif etti kabul ettim. O ana kadar cok heyecanliydim ama sonra icimi cok garip bi huzursuzluk kapladi. Ona, kendime, aileme karsi cok suclu hissettim. Sanki cok yanlis bisey yapiyomusum gibi hissettim. Ve ona olan duygularim da degisti. Sogudum sanki. Onun varligi beni mutlu ediyo ama gecmiste de yasadiklarimdan dolayi hicbir zaman tam anlamda mutlu olamiyorum. Ayrica uzaklik oldugu icin cok yipracagimizi dusunuyorum. O 22 yasinda, ben 17 bu yasta bu kadar ciddi bi iliski bana gore degil. Beni cok sevdiginden eminim bi kac gundur bu ayrilik fikirleri dolaniyo kafamda ona da belli ettim ben seni kaybetmeye dayanamam falan diyo omur boyu beklerim mesafeler onemli degil diyo. Ben birbirimize daha cok baglanmadan ayrilmak istiyorum. Sizce dogru mu dusunuyorum? Biliyorum ayrildiktan sonra cok pisman olucam belki bi daha asla onun gibi biriyle karsilasmicam, hayatima kimsenin girmesine izin vermicem ama en dogrusu bu gibi geliyo. Lutfen bana yardimci olur musunuz en dogru yol nedir?