benim sevgilim var. birbirimizi çok seviyoruz.. yani bundn şüphem yok. ona o kdar aşığımki asla ama asla ayrılıga dayanamıyorum. 1 buçuk yıldır beraberiz ve hiç ayrılmadık. diceksiniz ki ozman ayrılıga nasıl dayanamıyorsun. ayrılık konusunu kavga ettigimiz de açıyoruz hep hani can yakmak için ama genelde sonunda canı yanan ben oluyorum. biliyorum onunda canı yanıyor ama aslında konu şu.
biz çok kavga ederiz ve genelde ben çıkarırım kavgaları çnkü hep söylediği şeyi ima etmediğini söyler ama bnm söyledği şeyi anlamam dan dolayı kızar bana.
sonra konu ayrılıga gelir ve bitti tamam ayrıldık deyince benim eteklerim tutuşur. bunu diyen ben bile olsam. hatta ona saattlerce yalvardıgım bile oldu bitmesin diye. tamam oda öyle ama bazen sanki istediğim zamn bırakıp gidebilecekmişim gibi hiddediyorum. ailesiyle tanıştım gelin gözüyle bakıyorlar bana. yani evlenmeyi düşnüyoruz.
hatta sırf ayrılık la sonumuz olmasın diye
kuran a bile el bastık.. sevdiğimize ve ayrılmıcamıza dair.
sizin cvp vermeniz gereken konu şu. ayrılık konusuu açıldıgında '' ne saçmalıosun bitmedi bitmicek kafana sok ayrılamazsın yok öyle bişey küfür ettirme beni '' falan die kesnlkle kbl etmior evet ama az zorlayınca iyi be git diyor
sonra bn çaresiz klıorm yelkenleri suya indrmek zoorunda kalıyorum. alltan alıp düzeltiorm. hatta yalvardııgm bile oldu ağlaya sızlayaa bitmesin diye. niye böyle oluyorr. o yalvarmaz böyle benim gibi. istediğim şu nasıl bnm ondan kopa bileceğimi ona gösterbilmeliyim. bnm gtmem den korkmalı takmıor kıskanmıor diebilmeli.. ne yapmalıyım
Ben ölmediysem kimse ölmez.
