Önerilerinize ihtiyacım var...

gevende .!.:

Merhaba arkadaşlar,

Ben eşimle 10 aydır ayrı yaşıyorum.Oğlumuz var 2 yaşında.Davamız devam ediyor,henüz mahkememiz olmadı.Eşimle ayrıldıktan sonra eşimin barışmak konusunda attığı hiçbir adım olmadı.Yurtdışında yaşıyoruz.Ailelerimiz Türkiyede aynı şehirde yaşıyor.Ben ayrıldıktan sonra Türkiyeye gittiğimde ailesi ne beni nede ailemi aramadıkları gibi benim ailemin arayıp bu konuyu konuşalım demesine rağmen yinede gelmeye yanaşmadılar ve o günden bugüne hiçbiri ne aradı nede sordu.

Eşim haftanın belli günleri çocuğumuzu alıyor.Oğlum babayla her gittiğinde eve dönerken babanın yakasına yapışıyor,kucağından inip bana gelmek istemiyor.Hergün babayı soruyor,işe gitti diyorum.Oda kendi kendine baba işe gitti diye söylüyor.Buda beni inanılmaz üzüyor.Babasıyla zorunlu olarak biraraya geldiğimiz zamanlarda çocuğum asla yanıma gelmiyor,sürekli babaya yanaşıyor,onun kucağına gidiyor.Benim yanında olmam hiç umurunda olmuyor.Anlayacağınız babaya çok düşkün.Bu kadar düşkün olunca acaba oğlum büyüyünce babasından yanamı tercih yapar gibi bir korku oluşuyor bende.Oğlumsuz nefes alamam ben (

Asıl konuya gelince,bugün çok sevdiğimiz bir aile dostumuz gelmişti bize.Bana dediki tekrar biraraya gelmeyi düşünmüyormusunuz,yeniden bir şans verseniz en azından çocuğunuz için dedi.Bende kişisel olarak ayrıldığım için pişman olmadığımı ama tekbaşına çocuk yetiştirmenin gerçekten zor olduğunu (helede yurtdışındaysanız yanınızda değil aileniz tek bir akrabanız dahi yoksa) falan konuştuk.Zaten bugüne kadar eşiminde ailesininde barışmak noktasında bir adım atmadığını,onlarında istemediğinifalan söyledim.Kendisine siz ne söylerseniz söyleyin annesi hayır dediğinde eşiminde onun kararlarının dışına çıkamayacağını söyledim.
Oda ısrarla ben sizi barıştırırım,ailesininde bu işin dışında kalmasını sağlarım dedi.Bende istiyorsan dene ama sonuç değişmeyecek dedim.En azından sende bunun böyle olmadığını görmüş olursun dedim.

Dedim ama şimdi kafamda binlerce soru.Biz bu kadar kavgadan,yıpranmadan sonra biraraya gelsek bile yapabilirmiyiz,acaba aile dostumuza gerek yok konuşmamı deseydim.Kafam karmakarışık ve sağlıklı bir karar almak için fikirlerinize ihtiyacım var.Siz benim yerimde olsaydınız ne yapardınız ?

Zaman ayırıp okuyan ve yorum yapan arkadaşlara şimdiden çook teşekkürler..

Genişletmek için tıkla...

Neler yaşadınız bilmiyorum ama anne “annedir” baba ise “babadır” çocuk için. Yani anne baba olamaz. Baba da annenin yerini tutamaz. Tek çocuk büyütmek çok zor gerçekten. Benim de 2,5 yaşında bir kızım var. Geçen gün Parmak Kız’ı anlatıyorum. İşte biliyorsunuz kadın kıza bakıyor, cevizden yatak yapıyor falan…
Kızım bana dedi ki : anne parmak kızın babası nerde?
O an içimden dedim “Allah kimseyi annesiz babası bırakmasın.”
Yani yıpranan ilişkilerde geri dönüş çok zor olabilir hatta imkansız. Ama pişmanlık denen bir kavram var. İleride “keşke” dedirtebiliyor bazen insanlara. Belki eşin yönlendirdi o insanı. Hala içinde bir şey var bırak konuşsun ki zaten eşinde de varsa o da yaklaşacaktır.
Her şeyin hayırlı olmasını diliyorum senin için.

Arkadaşlar yaptığınız yorumlar için sağolun.Yaptığınız yorumlar farklı bakış açılarıylada içinde bulunduğum durumumu anlamamı sağladı.Eşim yaptığı yanlış davranışlardan dolayı pişman olmuşmudur bilmiyorum ama ayrıldığımız süre içindede bana karşı hep öfkeli ve beni zor duruma sokmaya çalışan davranışları oldu.Bu yaptığı yanlış davranışlar ayrılmayı hazmedememesindenmi yoksa kafasında tamamen bitirdiğindenmi aile dostumuz konuştuktan sonra ortaya çıkacak.

Umarım çocuğum için hayırlısı neyse o olsun..

nurefsann

Özelden yazdığın mesaja mesajlarım 100 mesajı geçmediği için cevap yazamadım.Ayrılık süreci çok zor bir süreç,helede yurtdışındaysan bu süreç bin kat daha zorlaşıyor.O yüzden bin kere düşünüp bir kere karar vermek lazım..Umarım bizler ve çocuklarımız için en hayırlısı olur.

cvanım evliğim anneyim ve ayrılmanın çocuğumdan ayrı kalmanın eşiğinden döndüm aylar önce hala muaammada olan bir evliliğim var..
huzurun olurmu geri dönünce ve sen mutlu olurmusun ona bak ama bi şansta ver kendine ve oğluna eşinede tabi...
neden biliyormusun bi gün oğlun karşına geldiğinde sana niye çabalamadın demesin... ve sende acaba değişirmiydi deme bi gün...
konuş sakin önyargısız dene bence ...

buket_asude .!.:

cvanım evliğim anneyim ve ayrılmanın çocuğumdan ayrı kalmanın eşiğinden döndüm aylar önce hala muaammada olan bir evliliğim var..
huzurun olurmu geri dönünce ve sen mutlu olurmusun ona bak ama bi şansta ver kendine ve oğluna eşinede tabi...
neden biliyormusun bi gün oğlun karşına geldiğinde sana niye çabalamadın demesin... ve sende acaba değişirmiydi deme bi gün...
konuş sakin önyargısız dene bence ...

Genişletmek için tıkla...

Ya daha beter olursa,ailem arkamdayken,herkes ayrıldığımızı biliyorken helede aileler Türkiyede aynı şehirde oturmasına rağmen birgün dahi olsa ailesi bizim ailenin kapısını birkere bile çalmamışken barışsak bile herşeye nasıl en baştan başlayacağız bilemiyorum ki..

Siz yeniden denemişsiniz,neler değişti yeniden barışınca.Paylaşırsan sevinirim..

gevende .!.:

Merhaba arkadaşlar,

Ben eşimle 10 aydır ayrı yaşıyorum.Oğlumuz var 2 yaşında.Davamız devam ediyor,henüz mahkememiz olmadı.Eşimle ayrıldıktan sonra eşimin barışmak konusunda attığı hiçbir adım olmadı.Yurtdışında yaşıyoruz.Ailelerimiz Türkiyede aynı şehirde yaşıyor.Ben ayrıldıktan sonra Türkiyeye gittiğimde ailesi ne beni nede ailemi aramadıkları gibi benim ailemin arayıp bu konuyu konuşalım demesine rağmen yinede gelmeye yanaşmadılar ve o günden bugüne hiçbiri ne aradı nede sordu.

Eşim haftanın belli günleri çocuğumuzu alıyor.Oğlum babayla her gittiğinde eve dönerken babanın yakasına yapışıyor,kucağından inip bana gelmek istemiyor.Hergün babayı soruyor,işe gitti diyorum.Oda kendi kendine baba işe gitti diye söylüyor.Buda beni inanılmaz üzüyor.Babasıyla zorunlu olarak biraraya geldiğimiz zamanlarda çocuğum asla yanıma gelmiyor,sürekli babaya yanaşıyor,onun kucağına gidiyor.Benim yanında olmam hiç umurunda olmuyor.Anlayacağınız babaya çok düşkün.Bu kadar düşkün olunca acaba oğlum büyüyünce babasından yanamı tercih yapar gibi bir korku oluşuyor bende.Oğlumsuz nefes alamam ben (

Asıl konuya gelince,bugün çok sevdiğimiz bir aile dostumuz gelmişti bize.Bana dediki tekrar biraraya gelmeyi düşünmüyormusunuz,yeniden bir şans verseniz en azından çocuğunuz için dedi.Bende kişisel olarak ayrıldığım için pişman olmadığımı ama tekbaşına çocuk yetiştirmenin gerçekten zor olduğunu (helede yurtdışındaysanız yanınızda değil aileniz tek bir akrabanız dahi yoksa) falan konuştuk.Zaten bugüne kadar eşiminde ailesininde barışmak noktasında bir adım atmadığını,onlarında istemediğinifalan söyledim.Kendisine siz ne söylerseniz söyleyin annesi hayır dediğinde eşiminde onun kararlarının dışına çıkamayacağını söyledim.
Oda ısrarla ben sizi barıştırırım,ailesininde bu işin dışında kalmasını sağlarım dedi.Bende istiyorsan dene ama sonuç değişmeyecek dedim.En azından sende bunun böyle olmadığını görmüş olursun dedim.

Dedim ama şimdi kafamda binlerce soru.Biz bu kadar kavgadan,yıpranmadan sonra biraraya gelsek bile yapabilirmiyiz,acaba aile dostumuza gerek yok konuşmamı deseydim.Kafam karmakarışık ve sağlıklı bir karar almak için fikirlerinize ihtiyacım var.Siz benim yerimde olsaydınız ne yapardınız ?

Zaman ayırıp okuyan ve yorum yapan arkadaşlara şimdiden çook teşekkürler..

Genişletmek için tıkla...

Kusura bakmayın da ben şu aile dostlarını anlamıyorum. Onun itip kakmasıyla mı düzelecek.. Eşinizin sizden böyle talebi yok,ailesinin alakası yok biri barış diyor ve hemen kafanız karışıyor
bu evliliği siz eşinizle yaşıyorsunuz,eşiniz barışalım demiyor dış kapının mandalı gelip affet diyor.. Eeee eşinize durduk yere seni affettim deneyelim mi diyeceksiniz

Çocuk konusunda da babaya düşkünlük normal de neden sizden uzak.. evde biraz sert mi davrandınız veya kızıyorsanız sizden uzaklaşır.. Onun seveceği etkinlikler yapnmaya çalışın,birlikte kaliteli zaman geçirmeye çalşsanız bekli daha iyi olur..

danceofdeath .!.:

Kusura bakmayın da ben şu aile dostlarını anlamıyorum. Onun itip kakmasıyla mı düzelecek.. Eşinizin sizden böyle talebi yok,ailesinin alakası yok biri barış diyor ve hemen kafanız karışıyor
bu evliliği siz eşinizle yaşıyorsunuz,eşiniz barışalım demiyor dış kapının mandalı gelip affet diyor.. Eeee eşinize durduk yere seni affettim deneyelim mi diyeceksiniz

Çocuk konusunda da babaya düşkünlük normal de neden sizden uzak.. evde biraz sert mi davrandınız veya kızıyorsanız sizden uzaklaşır.. Onun seveceği etkinlikler yapnmaya çalışın,birlikte kaliteli zaman geçirmeye çalşsanız bekli daha iyi olur..

Genişletmek için tıkla...

Zaten benim kafama takılan şeylerde sizin söylediklerinizle aynı.Bende benzer şeyleri söyledim bizim ortak tanıdığa.Ne eşimin ailesi gelmemiş,nede kendisi girişimde bulunmamış.Olmaz bu iş dedim.Kendiside ilk eşinden ayrılmış,sonra başkasıyla evlenmiş biri olarak ilk eşinden olan kızıyla ilişkileri iyi olmasına ve çocuğu şu an 20 yaşında olmasına rağmen zaman zaman kızının çok ciddi sıkıntılar yarattığından bahsetti.Sizde çok ciddi sıkıntılar yaşarsınız,benim yaşadıklarımı yaşamanızı istemiyorum dedi.Hem anneliğin verdiği psikolojiyle hemde en azından onlarda eşimin gerçek yüzünü görür,bende çocuğuma karşı vicdanen dahada rahat olurum diye düşünerek olumsuz bir tepki göstermedim.

Oğlumla normalde ilişkilerimiz çok iyi.Birlikte top oynuyoruz,kitap okuyoruz,puzzle,lego yapıyoruz.Tabiki kurallarım var,zaman zaman kızıyorum.Her istediğine evet demiyorum.Hayırıda öğrenmesi gerekiyor.Babası oğlumu öğleden sonra alıyor.Hem oğlum hemde babası uykularını almış,yemeklerini yemiş,dinlenmiş bir şekilde biraraya geliyorlar.Dolu dolu zaman geçiriyorlar.Haftanın 2 günü 4 er saat zaman geçirmekle hergünü birlikte geçirmek aynı değil.Sonuçta benim oğlumla birlikte zaman geçirirken aynı zamanda evişi,yemek,temizlik,bulaşık,çamaşır v.s.gibi şeyleride yapmam gerekiyor.O yüzden babayla geçirdiği zamanlar daha kıymetli oluyor,üstüne baya özlemde var bir yandan.Hepsi biraraya gelince oğlum sanırım bu yüzden babayı tercih ediyor.

Ayrıca son zamanlarda oğlumun eve gelirken babadan ayrılmak istemeyip ağlamasında şunuda gözlemledim.Eşim oğlumu eve getirirken psikolojik olarak oğlumu hazırlamıyor.Ben babası oğlumu alacağı günler önceden oğlumu hazırlıyorum.Baban gelecek,oyun oynayacaksınız,arabasıyla gezeceksiniz.Oğlum inanılmaz mutlu oluyor.Bende geçen eşimi aradım.Neden oğlum sana gelirken mutlu geliyorda dönerken ağlıyor.Belki yapıyorsundur ama yeterince psıkolojık olarak hazırlamıyor olabılırmısın dedım.Kıyamet kopardı.Telefonda bayağı kavga ettik.En sonunda ben kendisine ben sana nasıl gönderiyorsam aynı şekilde oğlumu geri istiyorum dedim.Böyle davranarak bana değil oğlumuza zarar veriyorsun diye kızdım.Kızmam işe yaradı sanırım.İki gündür oğlum eve daha isteyerek geliyor.Anlayacağınız adam bunu bilinçli yapıyor.Demekki doğru motivasyonla ağlamayı daha aza indirebiliyormuşuz,onuda görmüş olduk.

Çok uzun yazdım yine.Kusura bakmayın.Derler ya bir dokun bin ah işit benimkide öyle oldu sanırım :))

Allah yardımcınız olsun zor bir durum.

gevende .!.:

Ya daha beter olursa,ailem arkamdayken,herkes ayrıldığımızı biliyorken helede aileler Türkiyede aynı şehirde oturmasına rağmen birgün dahi olsa ailesi bizim ailenin kapısını birkere bile çalmamışken barışsak bile herşeye nasıl en baştan başlayacağız bilemiyorum ki..

Siz yeniden denemişsiniz,neler değişti yeniden barışınca.Paylaşırsan sevinirim..

Genişletmek için tıkla...

canım gerçi bizim durum biraz farklıydı... biz çok sevdik birbirimizi ama çok yıprandık birbirimizi anlamadık nefes alsak batıyordu birbirimize... farkında değildik ama birbirimizi dinlemiyorduk inat yapacam kendi dediğimi yapacam derken boşanma noktasına gelmişiz...
şimdi... dinliyoruz yanlış gördüğümüz birşey varsa bide böylle bak diyoruz bağırmıyoruz... en baştan başlamadık hatalarımızı görüyoruz, neyi niye yaptığımıızı niye kavga ettiğimizi anlıyoruz. farkettimki ben onun bütün isteklerini görmezden gelmişim yapma demiş yapmışım yap demiş yapmamışım oda öle.... şimdi fedakarlık yapıyoruz çünkü anladıkki insan değişmez ama sen yaşadıklarını değiştirebilirsin...
bence çocuk olmadan bir kere konuşmayı dene uzun uzun önyargısız sadece çocuk için değil.
ailene henüz bişey söyleme niyetini bile eğer tamam dersen olur dersen söylersin, kimseyi beklenti içine sokma en çok yüreğini kendinide kırma mutlu olmak çok zor değil eminim herkes aynı şeyi istiyor huzur...
gözlerinin içine bak sen görürsün neyin nasıl olduğunu kimseye gerek yok... eşinin ailesini boşver zaten düzeltmek isteselerdi önce çocuklarına kızarlardı.. belkide çocuklarına güvenmedikleri için çaba sarfetmiyorlar kimbilir...
ama öğrendiğim bişey var erkek hakim olmak istiyor başkasının hakim olduğu bir ev istemiyor ve biz onları yönetmeyi bilmiyoruz... duygularımız ağır basıyor esip gürlüyoruz.... eşinin nedenlerini öğren sen diliyle değil ben diliyle bir konuş illa olmasına barışmanıza gerek yok ben neyi yanlış yaptım ki sen böle oldun de niye ben kırıldım biz niye bu hale geldik de... anlamaya çalıştığını gösterirken anlamasını sağla umarım olur düzelir ama olmayacağını anlarsanda huzursuz bir evde çocuk büyütmek daha zor emin ol

Işiniz zor valla hele ki gurbette olup çocuk büyütmek çok daha zor allah yardımcınız olsun çok üzüldüm

buket_asude .!.:

canım gerçi bizim durum biraz farklıydı... biz çok sevdik birbirimizi ama çok yıprandık birbirimizi anlamadık nefes alsak batıyordu birbirimize... farkında değildik ama birbirimizi dinlemiyorduk inat yapacam kendi dediğimi yapacam derken boşanma noktasına gelmişiz...
şimdi... dinliyoruz yanlış gördüğümüz birşey varsa bide böylle bak diyoruz bağırmıyoruz... en baştan başlamadık hatalarımızı görüyoruz, neyi niye yaptığımıızı niye kavga ettiğimizi anlıyoruz. farkettimki ben onun bütün isteklerini görmezden gelmişim yapma demiş yapmışım yap demiş yapmamışım oda öle.... şimdi fedakarlık yapıyoruz çünkü anladıkki insan değişmez ama sen yaşadıklarını değiştirebilirsin...
bence çocuk olmadan bir kere konuşmayı dene uzun uzun önyargısız sadece çocuk için değil.
ailene henüz bişey söyleme niyetini bile eğer tamam dersen olur dersen söylersin, kimseyi beklenti içine sokma en çok yüreğini kendinide kırma mutlu olmak çok zor değil eminim herkes aynı şeyi istiyor huzur...
gözlerinin içine bak sen görürsün neyin nasıl olduğunu kimseye gerek yok... eşinin ailesini boşver zaten düzeltmek isteselerdi önce çocuklarına kızarlardı.. belkide çocuklarına güvenmedikleri için çaba sarfetmiyorlar kimbilir...
ama öğrendiğim bişey var erkek hakim olmak istiyor başkasının hakim olduğu bir ev istemiyor ve biz onları yönetmeyi bilmiyoruz... duygularımız ağır basıyor esip gürlüyoruz.... eşinin nedenlerini öğren sen diliyle değil ben diliyle bir konuş illa olmasına barışmanıza gerek yok ben neyi yanlış yaptım ki sen böle oldun de niye ben kırıldım biz niye bu hale geldik de... anlamaya çalıştığını gösterirken anlamasını sağla umarım olur düzelir ama olmayacağını anlarsanda huzursuz bir evde çocuk büyütmek daha zor emin ol

Genişletmek için tıkla...

Seninde bahsettiğin gibi sizin durumunuz farklı,çünkü birbirinizi severek evlenmişsiniz.Biz tanıştırıldık.Evliliğimizin ilk günlerinden beri yaptığımız ve söylediğimiz herşey birbirine battı.Ne yazık ki hala aynı şekilde devam ediyor.Ne zaman oğlumuzla ilgili bir konuda birşey konuşsam sonu kavga ve karşılıklı hakaretlerle sona eriyor.Yani ayrıldıkta değişen birşey olmadı davranışlarında.Adam hala benimle yarışıyor.Ne söylersem tersini söylüyor yada yapmaya çalışıyor.

Anlayacağın ben durduk yerde kendime düşman kazandım.Eşimde aileside bana düşmanmışım gibi davrandı herzaman.Hep altında farklı şeyler aradılar.Aslında buraya yazdıkça içinde bulunduğum durumun vahametini daha iyi anlıyorum.Bu adamla biraraya gelmek diri diri mezara girmekle eşdeğer sanırım..

yazilari okudum ve kendimi buldum .. evlilikler neden bu kadar zorlanmislar.. niye bir türlü empati kuramiyoruz? neden iki cati altinda düsmanlasiyoruz.. Oysa hayat kavgalarla gecilmiyecek kadar güzel ve kisa...!!! insanin evinde huzur olmayinca herseyin degeri daha degisik oluyor ve hayat anlasizlasiyor.

bu durumda sana tavsiye edecek bir durum olmadigini düsünüyorum cünkü hic kimse senin yasadigin hayati yasamadigindan dolaya nasil bir teshis konulacak ve nasil bir uygulama olacagini tahmin edemez.

Sunu söyliyebilirim sabirli olmak hayati izlemek bazen senin yapamadigin seyi hayat yapiyor..

Bence akraban bir görüşsün bakalım ailesi ne dicek eşin ne dicek ortaya ne gibi bişy çıkacak, eger barıştırırlarsa da , yok barıştıramazlarsa da en azından 1 kez daha denemiş olursun içinde birşey kalmaz , ya bi kez daha denemiştik olmayacagını gördüm nasılsa dersin ömür boyu yada çocugun her sitem ettiğinde pişmanlık yaşamazsın aklında acabalar kalmaz, öfken geçince pişman olacak bir durum olmaz denedik olmadı dersin yada denemeye bile yaklaşmadılar ben elimden geleni yaptım dersin vicdanın rahat olur !!!!!!!!!!!!

intelligent .!.:

Bence akraban bir görüşsün bakalım ailesi ne dicek eşin ne dicek ortaya ne gibi bişy çıkacak, eger barıştırırlarsa da , yok barıştıramazlarsa da en azından 1 kez daha denemiş olursun içinde birşey kalmaz , ya bi kez daha denemiştik olmayacagını gördüm nasılsa dersin ömür boyu yada çocugun her sitem ettiğinde pişmanlık yaşamazsın aklında acabalar kalmaz, öfken geçince pişman olacak bir durum olmaz denedik olmadı dersin yada denemeye bile yaklaşmadılar ben elimden geleni yaptım dersin vicdanın rahat olur !!!!!!!!!!!!

Genişletmek için tıkla...

Aile dostumuzla geçen görüştük.Eşimle konuştuğunu söyledi.Onunla konuştuğu şeyleri bana bendekileride ona söylemeyeceğini,ben ve eşimin iyice düşündükten sonra vereceği cevaba göre bizi biraraya getireceğini söyledi.Eşimle konuştuğu günden beri eşimin bana olan davranışları daha ılımlı.Normal şartlarda oğlumuz hastayken bile eve gelmeyen adam,geçen hafta oğlumuzla ilgili bir sorun vardı,bize gelip oğlumuzu gördü.Emin değilim ama sanırım eşim barışmaya sıcak bakıyormuş gibi bir his uyandı içimde.

Benimde bir yanım seninde bahsettiğin nedenlerden dolayı dene diyor.Ama bir yanımda ya daha kötüsü olursa diye korkuyor..Aile dostumuz eşimle ne konuştuğunu söylese vereceğim cevap daha kolay olacak aslında,çünkü eşimin bu yaşanılan sorunlardan ve uzun süredir ayrı yaşamamızdan çıkardığı dersler varmı,yaptıklarına pişmanmı v.s.hiçbirinin cevabını bilmiyorum..Yoksa barışsak bile akıntıya kürek çekmekten öteye gitmeyecek..

Esiniz size bi adim atarsa hic dusunmeden bi sans verin derim en azindan oglunuz icin bende anneyim benimde ayni yasta bi oglum var kendimi sizin yerinize koyup dusundugumde inanin eminim coj zordur benim annemle babamda bosanmisti malesef olan bana ve kardeslerime oldu bi bosluga dustuk resmen babam hic arayip sormazdi gecen sene vefat etti cok eksiklik var hayatimda dipsiz kuyu gibi o yuzden eslerin bosanirken bi kerede cocuklari acisindan bakmasi gerek diye dusunuyorum allah yar ve yardimciniz olsun bi yuvayi yikmak bu kadarda kolay olmamali diye dusunuyorum kendinize gore hakli sebepleriniz var belki ama oglunuz icin biraz fedakarliga degmezmi sizce bu esiniz icinde gecerli

azra53 .!.:

Esiniz size bi adim atarsa hic dusunmeden bi sans verin derim en azindan oglunuz icin bende anneyim benimde ayni yasta bi oglum var kendimi sizin yerinize koyup dusundugumde inanin eminim coj zordur benim annemle babamda bosanmisti malesef olan bana ve kardeslerime oldu bi bosluga dustuk resmen babam hic arayip sormazdi gecen sene vefat etti cok eksiklik var hayatimda dipsiz kuyu gibi o yuzden eslerin bosanirken bi kerede cocuklari acisindan bakmasi gerek diye dusunuyorum allah yar ve yardimciniz olsun bi yuvayi yikmak bu kadarda kolay olmamali diye dusunuyorum kendinize gore hakli sebepleriniz var belki ama oglunuz icin biraz fedakarliga degmezmi sizce bu esiniz icinde gecerli

Genişletmek için tıkla...

Hiç kolay değil gerçekten,hayatımın en zor dönemleri.Baba oğulun ilişkilerinde sorun yok.Oğlum babasına çok düşkün.İlerde nasıl olur bilemiyorum ama şimdilik görüşmeleri düzenli devam ediyor.

Bekar olmak bir dert,evlenmek bir dert,evliliği sürdürmek bir dert,helede çocuk varsa boşanmak bambaşka bir dert.Hepside dipsiz bir kuyu.Git git bitmiyor

bence eşin pişmansa ve özür dilerse bir deneyin derim bir müddet deneyin , biraz kendinize bebeğinize zaman ayırın tatil imkanınız varsa değerlendirin birlikte bu arada kendinizi gözlemleyin sevginiz kalmışmı bir şeyler değişmişmi, sırf çocuğunuzun hatırı için , içinizde bişy kalmasın keşkelere dair.
en azından elimden geleni sonuna kadar yaptım dersiniz , bu arada 2. bebeğin olmamasına da dikkat edin derim .böyle durumlarda erkekler kadınları çıkmaza girsin diye bebek yapması için çabalıyorlarmış genelde.

intelligent .!.:

bence eşin pişmansa ve özür dilerse bir deneyin derim bir müddet deneyin , biraz kendinize bebeğinize zaman ayırın tatil imkanınız varsa değerlendirin birlikte bu arada kendinizi gözlemleyin sevginiz kalmışmı bir şeyler değişmişmi, sırf çocuğunuzun hatırı için , içinizde bişy kalmasın keşkelere dair.
en azından elimden geleni sonuna kadar yaptım dersiniz , bu arada 2. bebeğin olmamasına da dikkat edin derim .böyle durumlarda erkekler kadınları çıkmaza girsin diye bebek yapması için çabalıyorlarmış genelde.

Genişletmek için tıkla...

Eşimin pişman olup olmadığını bilmiyorum.Bende henüz bizim tanıdığa cevap vermedim.Sanırım araya çok zaman girmeden cevap vermem lazım.Hayır dersem seninde bahsettiğin gibi aklımda hep bir keşke olacak.Evet dersem belki pişman olacağım.Ayrıca eşimin tanıdığa ne cevap vereceğini bilmiyorum.Belki o da denemek istemeyecek.Eşimin kafasından geçenide bilmiyorumki.Ben evet dersem ve o hayır derse daha çok üzülürüm diye de korkuyorum..