önümü göremiyorum siz nasıl mutlu kalabiliyorsunuz?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
E

esmergizmo

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
23 Ocak 2013
8.104
10.540
248
selamlar kızlar.

ben artık kendi yaşantıma bakamıyorum, ileriyi düşünüp seçeneksiz kalmaktan bıktım. iyi kötü bi mesleğim var ama ülkenin haline üzülmekten, terör korkusu, savaş korkusu, sevdiklerimi pisi pisine kaybetme korkusundan, hayat pahalılığından bıktım.

ve artık kendi hayatıma devam edemiyorum. hiçbir siyasi olayı takip etmiyorum, terör olaylarına bile çok ayrıntılı bakmıyorum ama yine de her şey etkiliyor tabi ki, tüm çevrem mutsuz, her şey çok pahalı artık, iş yok vs.

yani benim geleceğe umudum kalmadı. umudu olan ve mutlu olabilen var mı şu an? kendimi artık mutlu edemiyorum, depresyon gibi değil, umutsuzum.

tam tarif edemedim ama benim halimde olan anlar. lütfen bana biri güzel günler göreceğiz desin yalandan bile olsa, umudum tükendi.
 
Mutlu kalamıyorum..

Hayatımın en güzel yanı mesleğim.
Ellerimden, yanaklarımdan ansızın öpen çocuklarım güç veriyor.
Gülümsemeleri içimi ısıtıyor.

Böyle böyle ayaktayım işte.

Ben haber falan izleyip, üzerine çok düşünmüyorum artık.
Kafayı yiycem yoksa onu anladım.
 
Her karanlığın bir sabahı var mutlaka. Ha ben müneccim değilim zamanını ne yazık ki bilemiyorum ama dibi görmeden çıkışa geçemeyeceğiz gibi duruyor. Umarım uzun süre beklemek zorunda kalmayız. Ben de sosyal medya hesaplarıma pek bakmıyorum, akıl sağlığımı da korumak için buna ihtiyaç duyuyorum artık.
 
Vallahi canım olumlu şeyler yazmak isterdim ama malesef yazamiycam benimde hayatım pekte iyi sayılmaz senin yine işin varmış Ünv bitirdim okadar kpss faln hazırlanıyorum olmuyor özel sektör yapmadığım is kalmadı artık yoruldum tükendim aile içinde de zaten aynı sorun sorun sorun yinede şükür çok şükür ki sagligimiz yerinde ne diyelim güneş elbet birgün bizim içinde doğacak hayirlisini isteyelim
 
Açıkçası yakın zamanda güzel günler görebileceğimize inanmıyorum.Ama ölüm bu kadar ülkemizin ensesindeyken kalan günlerimi mutlu geçirmeye çalışıyorum ben,yapmak isteyip de ertelendiğim şeyleri yapmaya çalışıyorum,sevdiğim insanları ertelemiyorum.Gelecekten tamamen ümidi de kesmedim kendi adıma,kesersem yaşayamam.Bi gün herşey düzelecek diye umuyorum dilerim öyle olur.
 
al benden de o kadar. ben de antideprasan kullaniyorum ama gelecegimizi goremiyorum. çocuk yapma fikri ürkütüyor artık, eve herkes gelmeden yüreğim ağzımda..otobüste ter icinde kalıyorum neresi patlayacak diye..ev almak, yatırım yapmak, kiyafet almak bile anlamsiz geliyor, sonumuz geldi sanki (( aynen böyle hissediyorum
 
Hic ölmeyecekmis gibi bu dünyaya, her an ölecekmis gibi öteki dünyaya sariliyorum.

Belki ruhumun aci kismini burasi dengelemeye calisiyor.
Kisisel dertlerimiz bir yana..
dünyanın etrafimizin dertleri beynimizi kalbimizi yoruyor.
Bugün bir sehit esinin röportajini okudum. Çocuğu ile olan diyaloğu anlatmis. aglamakli oldum bir anda ciz etti yüreğim. Neyimiz eksik kendi dertlerimizle boguluyoruz dedim. Degisik bir dünya degisik bir canli topluluguyuz.
 
Biz hiç vatansız olmadık arkadaşlar...kimsenin bayrağının altında yaşamadık merak etmeyin Allahını izni ile bu kötü günleride atlatırız. Nice güçlerle savaştık yine savaşırız gerekirse....korkmayın bizde bu kan ve inanç olduğu sürece ülkemize biseycik olmaz..Napalim gerekirse can veririz ve veriyoruz da zaten ama umudumuzu yitirirsek o zaman gücümüz kalmaz. Bu hayatın yokuşu varsa mutlaka inişi de var...Anın tadını çıkarın..yarın için bir garantimiz yok zaten. Herşey olacağına varır biraz cesaret, biraz umut ve sonsuz tevekkülle yolunuza devam edin. İnşallah tüm hayalleriniz gerçek olur...
 
Milletin isi yok isi olanlar hayat pahaliligindan bikmis borc ustune borc herkesde ben niye dunyaya geldigimizi hala anlamiyorum ustune ustluk bizimle birlikte cile ceksin diye cocuklar dunyaya getiriyoruz
 
Bu hisleri bende yaşıyorum bazen. Bir tür çalkantılı ruh hali çatışması yaşadığımı sanıyorum... Ne olduğunu biliyorum ama, çok şey geçiyor o dönem kafamda. Mesela bazen bir kaç gün bazen 1-2 ay sürüyor. Bazen uzun süre olmuyor. Bunu dış etkenler tetikliyor, çok sebep var... Ama nasıl geçtiğini bilmiyorum. Daha doğrusu korkarım ki geçmiyor, sadece alışıyorum...
 
Günlerdir deli gibi ağlıyorum. Hiç sebepsiz. O kadar korkak, iğrenç ve bir yandan da canavar olduk ki, tuhaf bir saldırı içerisindeyiz. Güzel giden bir evliliğim var, bunun dışında güzel hiç bir şey yok. Sağlığım kötüleşti, okul zorlaştı, iş bulmak eminim imkansız olacak, insanlar birbirini katlediyor. Kim kendini patlatacak, hangi masumlar ölecek, kim arkamdan iş çevirip yüzüme gülecek, bilmiyorum. Bilemiyorum. Psikolojim çok bozuldu. Psikiyatrik destek almak için önümüzdeki hafta doktora gideceğim. İyi bir halt olursa yazarım.
 

Katiliyorum arkadasim. Bizim milletimiz. Bir agaci icin kardesini olduren millet ama dogru ama yanlis. Kokay kolay vatanini birakmicak. Gerekirse olucez ki oluyoruz ama kimseye birakmicaz. Vatanimiz icin salyasi akan pislikler istediklerinee ulasamicaklar. Yeterki bir olalim. Yeterki umudumuzu kaybetmeyelim. Ben inaniyorum. Rabbimin yardimiyla gecicek. Bu hainlerin oyunlarini yemicez.
 
Yalnız değilsin.Çok da güzel anlatmışsız.Geleceğe dair umutlarımız tükeniyor.

Çocuklarımız için korkuyoruz ve bu gitgide derinleşiyor.Bunun üzerine bir de pahalılık eklenince( ki daha da

çok pahalanacak herşey ) can güvenliği ve bir sürü şey eklenince her sabah biraz daha umutsuz kalkıyoruz.

Ülke de farkındalığı olan bir çok insan aynı durumda.Mutsuz umutsuz
 
Bir insan nasıl her an mutlu kalabilir ? Bence bu mümkün değil .
Karşınızdaki bir iki gereksizin polyanacı tavırlarına kanıp kendinizi depresif hissetmeyin .
Kalkın bir dolaşın az bir soğuk yiyin , belki bir tutam çikolata , kahve , bir kaç sayfa kitap .
Belki bir çifte telli bilmiyorum ruhunuza iyi gelecek bir şey yapın .
Avazınız çıktığı kadar bağırın ( sesli veya sessiz size kalmış . Çok iyi geliyor )
Sonra düşünün ben az önce neden depresiftim . Sebebi buldunuz mu ?
Çözüme gitmeyi deneyin . Motivasyon yükseltici aktiviteler yapın .


Bende üzülüyorum ağlıyorum ama sağlam durmazsak eğer sonumuz fena hanımlar .
Keşke dememek için bazı şeyleri deneyelim :)
 
Valla millet olarak ayaklanmadik daha ve dış güçler bizim bu birlik beraberliğimizi cok iyi bildikleri için bu güne kadar tam savaşa giremiyor...böyle piyonlarla idare ediyor. Hele bir savaşa girelim bütün erkeklerimiz hatta izin verseler bütün kadınlarımız silahını kapar ölümüne savaşır. Bizde bu inanç ve birlik olduğu sürece kimseye vermeyiz ülkemizi...kolay kazanmadık kimse kusura bakmasinda kimselere vermeyiz. Tek bir türk kalsa yine savaşır yine savaşır
 
Ben mutluyumm. Teror dediginiz sey her ulkenin belasi zaten. Herseye pahali diyorsunuz ama. Yanilmiyorsam italyada aylik 8 bin tl maas aliyormus millet ama oranin gecimi icin o para yetersizmis. Ekonomide her ulkede ayni. Onlarin paralari sadece burda degerli malesef o kadar.
 
Yazınız çok samimi ve içten. Duygularınızı karsımda anlatsanız bu kadar hissedebilirdim diyebilirim.
Benimde hayatım iyi kötü bir şekilde devam ediyor. Sizin gibi umutsuzluğa kapıldığım zamanlar çok oluyor. Terör olaylarına hiç girmek istemiyorum, deliriyorum.
Hayatı akışına bırakıp yasayabilsek eminim daha mutlu oluruz. Ama maalesef günümüz şartlarında akışına bırakmamız zor oluyor.
Her anlamda cok zor süreçlerden geçiyoruz. Bu şartlarda ne yapılmalı bilemiyorum. Herkes gelecek kaygısı yasıyor . Allah hepimizin yardımcısı olsun.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Benzer Konular

D
Burun Estetiği Pişmanlık Depresyon
Yorumlar
6
Görüntüleme
2K
deepthoughts
D
I
Yoruldum. Anlatmaya ve fikrinize ihtiyacım var.
2
Yorumlar
30
Görüntüleme
5K
cincirik
D
Boşanma depresyonu
7 8 9
Yorumlar
161
Görüntüleme
23K
Gonulbagi
G
R
geçmeyen acı, vajinal yanma, vulvar vestibülit
6 7 8
Yorumlar
158
Görüntüleme
59K
Jadelia5
J
S
Mutsuzluk
2 3
Yorumlar
45
Görüntüleme
4K
electronica
E
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…