Ve ayrılamadın değil mi.İnan duyunca ben de kıyamıyorum ama kıyamayıp ayrılamadığım sevdiğim adamın gözyaşları,benim sonradan döktüğüm gözyaşlarının yanında öyle küçük kaldı ki;umarım en doğru kararı verirsin Sedef'cim,hakkında hayırlısı olsun...evet onunla konuştum canım. ondan ayrılmak istediğimi duyunca ağladı. seni çok seviyorum ben falan dedibir an kendimi çok kötü insanmışım gibi hissettim
İnan duyunca ben de kıyamıyorum ama kıyamayıp ayrılamadığım sevdiğim adamın gözyaşları,benim sonradan döktüğüm gözyaşlarının yanında öyle küçük kaldı ki[/B]
ben bir evin tek cocuğuyum.ailem memur emeklisi.yani ailem bana muhtaç değil.hep bir hayalleri var o da benim evlenmem. ben de geçen yaz biriyle tanışmıştım yaşı benden büyüktü. onu sürekli görüyordum.birbirimizden hoşlanmaya başladık. ve sevgili olduk.ona kendini tanıtmasını söyledim.bana 8 kardeşli bir aileden geldiğini söyledi. aile fertleri çok sorumsuzmuş.ailesini bana anlatırken utanıyor gibiydi. maddi olarak sıkıntı çeken bir aileymiş.babası da bulaşıcı hastalığa yakalanmış.onlardan farklı olduğunu dile getirdi.küçük yaşlardan beri çalışıp ailesine bakmış.neyse ben bunları fazla sorup irdelemedim.bu süre içinde hep bana eski sevgililerinle yaşadığı aşk deneyimlerini falan anlatıyordu.kendisini çok yakışıklı buluyormuş.o yüzden hep kendini över.bana diyordu ki hep ben bıraktım kimse beni terketmedi diyordu.kendini övmesine çok sinir olmuştum başlarda.kendini övmeyi çok sever,hep ben yakışıklıyım,zekiyim,çalışkanım der. hep ben biliyorum havalarındadır.bu benim çok sinirime gitmişti.ben de o kadar beğenilmeme rağmen bir kere bile güzelim demedim.beni düşündüren onun çok bilmiş tavırları evlenince değişir mi?bir de ailesi evlendiğimizde bizden maddi yardım ister mi? bunlar kafamı kurcalıyor. çünkü evlenirsek zaten yüklü bir kredi çekip düğün yapmamız gerekiyr.bir de ailesi maddi yardım edin diye tutturursa diye korkuyorum.
onunla konuştum. ayrılmak istediğimi söyledim. çok üzüldü. ona kafama taktığım herşeyi söyledim. ama o ayrılma taraftarı değil. beni çok sevdiğini söyledi
canım ben 28 yaşındayım. o da 31 yaşında.canim kac yasındasın bilmiyorum ama bu kadar kendini begenen bir insanla olmaz ya o ne oyle ben yakısıklıyım birkere erdemli insan sadece cevresinden duyar onada tepki vermez banada diyorlar güzelsin diye ben hic demem ben güzelim ben güzelim oram guzel suram guzel görgüsüzlük birkere o arkadasa bu kadar yakısıklısın diye tepki gelse nolur kimbilir anladıgım kadarıyla ailesinden soyutlasmaya calısıyor belkide ben yakısıklıyım derken ailesini kücümsüyor ben onlara benzemem zekiyim yakısıklıyım falan bikere bunlar onun agızından cıkmamalı ben fikrim bu canim sen bilirsin ama sonra pisman olursun
zaten gün geçtikçe bazı özelliklerini gördüm. mesela çok çabuk sinirlenen biri. ona ayrılmak istediğimi söyledim. sanki onu bırakmamalıymışım gibi sinirlendi ve duygu sömürüsü yaptı.3 gün ağlar 5 gün aglar snein bir ömür ağlamandan iyidir.daha flört döneminde böyleyse evlenince daha cok özellıgı cıkar.
canım bu konuşmadan sonra birbirimizle daha az görüşmeye başladık. ben zamanla biteceğini ümit ediyorum.benim üzüldüğüm bir başka konu da ondan ayrıldığım zaman gidip hemen başka birini bulup beni çileden çıkarması. yaparsa gerçekten üzülürüm. onun başka biriyle sevgili olması beni üzerVe ayrılamadın değil mi.İnan duyunca ben de kıyamıyorum ama kıyamayıp ayrılamadığım sevdiğim adamın gözyaşları,benim sonradan döktüğüm gözyaşlarının yanında öyle küçük kaldı ki;umarım en doğru kararı verirsin Sedef'cim,hakkında hayırlısı olsun...
Mantıksal bakıldığında bencillik canım evet,ama hangi gönüle mantık söz geçirebiliyor ki...Ben de seninle aynı hislerdeyim inan.Başka birini seveceği,sevmese bile başka biriyle olacağı,O'na dokunacağı,belki bana söylediği cümleleri O'na söyleyeceği,belki evleneceği,belki her sabah yanında uyanacağı...düşünceleri bile hıçkırıklara boğmaya yetiyor.Ama ben bir seçim yaptım.Mecburdum.Aynı şehirdeyiz;duyucam,görücem belki.Hatta ben Onu terkeder terketmez facesine garip açık-saçık birsürü tip eklemiş.Canım yandı görünce.Konuştuklarını,yazıştıklarını ve hatta buluştuklarını düşününce.Ama elden ne gelir ki.Mevlana Hz.'nin dediği gibi:canım bu konuşmadan sonra birbirimizle daha az görüşmeye başladık. ben zamanla biteceğini ümit ediyorum.benim üzüldüğüm bir başka konu da ondan ayrıldığım zaman gidip hemen başka birini bulup beni çileden çıkarması. yaparsa gerçekten üzülürüm. onun başka biriyle sevgili olması beni üzerçok mu bencil düşünüyorum. bilmiyorum
ve kendini ailenin babası sıfatıyla gören bu esas oğlan tüm ailesine maddi açıdan destek çıkar..
evlendirir barklandırır baba statüsüne ermiş bu ona etiket olmuştur ya
onun bunun arkasını toplıcam diye kendi yuvası kendi hayatı olduğunu unutur..
ne zamanki borca girer desteği keser ailesi kardeşleri sırt döner..
uzak dur!
Öyle bir yerdeyim ki,ne kalması ne gitmesi mümkün olanarkadaşlar size danışmak istiyorum.size öncelikle şunu söylmek istiyorum. ben onu olduğu gibi seviyorum. onu tek insan gibi düşünerek seviyorum. ama ailesini düşündüğümde çıldırıyorum. diyelim ki onu çok seviyorum ve onun için yanıp bitiyorum ama bu sefer evlenmek için kredi meselesi sorun oluyor. bu meseleyi onunla konuştum. ona ailesinden korktuğumu söyledim ve kredi çekmeyi kabul etmediğimi söyledim.o da bana ya kredi çekip evlenelim ya da bu iş bitsin sen de yolunu çiz dedi. ben kredi çekmeyi ve onun ailesini kabul etmediğim için ''bu iş bitsin yolun açık olsun'' diyeceğim.o kadar zor bir durumdayım ki...kader denilen çizgideyimbir de şu ihtimali düşünüyorum. ya ileride mutlu olamazsam
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?