Merhaba hanımlar,
belkide dert değil ama ben çok bunaldım bu durumdan nerdeyse depresyona giricem bomboş herşey.. nasıl çözsem..
2 yıllık evliyim çocuk yok..evlilik işte kavgada oluyo ,güzel zamanlarda,maddi sıkıntılarda hepsinin üstesinden geliniyor.
Ama birşey var ki ..eşim ot gibi..hep aynı rutin içinden birşey yapmak gelmez,sosyal faaliyeti sıfır,bırakın beni oyalamayı düşünmeyi kendine ait bir hobisi yok,tv de sevdiği bir dizi bile yok düşünün..
sadece ailesi ve akrabaları çağırdığında mutlaka gider sosyal ortamı ; yıllardır tanıdığı akrabalarıdır..
çok konuştum çok tartıştım bir iki düzeliyor sonra yine aynı,her haftasonu aynı muhabbet annem çağırdı ablam çağırdı annem çağırdı kardeşim çağırdı
ikimizde çalışıyoruz haftasonları eğlenip mutlu olacağımız kafa dağıtacağımız bir iki faaliyetimiz olsun dimi ..yok..
en çok zoruma gidende evlenmeden önce birbirimizi tanıma fırsatımız oldu , ben çok şeffaf davrandım ;gezmeyi yeni yerler görmeyi hayal ettiğimi çok anlattım ve söz bile aldım
yaz gelir annesinin yazlığı var orayı hayal eder,bayram olur köylerine gitmeyi hayal eder
kış olur akrabalarını hayal eder..
en son bu haftasonu yine bir akraba gezmesinde başka bir akrabasının hafta içi davetine olur dediğini duydum..
bende ertesi sabah giyindim bir arkadaşıma gideceğimi söyledim ortalığı ayağa kaldırdı yaptığım normalmiymiş..çıldırdı..Bu da çözüm olmadı yine huzursuz kavgalı bi pazar geçirdik.ne yapmalıyım,abartıyosun ne dertler var dmeyim lütfen herkesin derdi kendine büyük..ne yapmalıyım
