- Konu Sahibi ayselale87
-
- #1
Öncelikle merhaba, nereden başlasam bilemiyorum...
Tam 10 aylık Dünyalar Güzeli bir kızım var. Şimdiye dek tüm gelişim saffalarını normal şekilde takip etti. Benim adıma da her şey normaldi, doktoru adına da... Taki iki ay önce bir tanıdık, "tel sarar yapmayı hala öğrenemedi mi?" Diye sorana kadar... Ben bu soru öncesi bu Tür hareketleri hiç göstermemiştim. Her şeyi zamanında öğreniyor, öğrenmesi gerektiğinde kendisi zaten öğrenecek, kafaya takmayayım hiç diyordum... Relaks bir anneydim yani. Ama bu soruyla beraber Aklım karıştı ve kızıma bir ay boyunca tel sarar yapmayı öğretmeye çalıştım. Gün boyu oturup Yaptım diyemem... Ama dikkatini her verdiğinde çabaladım. Sonuç hüsran. 9 ay kontrolümde Otizm şüphemden bahsedince doktorumuz henüz bu el hareketleri için erken OLDUĞUNU, 9-10. Ay içinde öğreneceğini ve telaşlanmamam gerektiğini Söyledi. Kısa bir süre sonra el sallamayı öğrendi kızım. Ama tam bir el sallama değil tabi, eli aşağı yukarı, sağa sola götürme çabası diyelim. Zaten anne baba gibi kelime tekrarları var. Al-ver gibi basit oyunları Canı isteyince çok güzel oynuyor. Hele ki babasıyla benim aramda bir çorabı bi ona bi bana verebiliyor. Tarakla saç taramamı taklit ediyor. Mızıkayı bi kendi Ağzına bi benim ağzıma getiriyor çalmam için. Hemen her şekilde ceee oyunu oynayabiliyor, oyunu kendisi başlatıyor. Hızlı şekilde emekliyor, tutunarak Kalkıyor, sıralıyor, elinden tuttuğumda yürüyor. Karşılıklı top atma oynuyoruz kısa sürede sıkılsa da... Ismine, sese tepki gösteriyor. Ama bazen tam yakınında konuşuyorsam ve onun da elinde oyuncak varsa hemen bakmıyor. Israrcı olmam gerekiyor.
Bu konuya Kafamı çok taktığım ve kendimi çok yıprattığım için sürekli göstermiyorum alkış yapmayı ama o da Öğrenmek adına bir çaba sarfetmiyor. Öğrenememesinden korktuğumdan galiba çok üstlemiyorum. Aylarca uğraşıp yapamamasını görmekten, onu bir hastalık içinde görmekten korkuyorum...
Bunun dışında bir de el -kol sallamak veya kanat çırpma meselesi var. Bazen sevincini belli ederken, heyecanlanırken kollarını çırpıyor.
Neredeyse hiç TV İzlemiyoruz. Sadece radyo. Kitap karıştırmaya, resimlerine bakmaya bayılıyor. Sayfaları itina ile Açıyor.
Ismine bazen bakmaması, kanat çırpma tarzı hareketi, tel sarar yapmaması aklıma takılanlar...
Çevremde pek çocuk yok. Dolaysıyla sevinen çocuk ne yapar bilmiyorum. Metroda gördüğüm bizden birkaç ay küçük bir Bebeğin de babasını görüp kanat çarptığını Görmüş, içimi rahatlatmıştım bir ara... Ama hala içim rahat değil.
Sizin görüşlerinizi, tecrübelerinizi merak ediyorum sevgili anneler.
Babamı aniden nörolojik bir rahatsızlık nedeniyle kaybetmiş olmam, bir de aşırı evhamlı yapım beni bu konuda aşırı hassas hale getirdi. Insan ani Ölümler ve hastalıklar yaşayınca bu konularda tedirgin korkak bir hale geliyor... Geçtiğimiz iki ay cehennem azabı çektim sanki... Bu konuda tecrübeleriniz var mı? Bana neler tavsiye edersiniz?sizce kızımın Gelişimi normal mi?
Tam 10 aylık Dünyalar Güzeli bir kızım var. Şimdiye dek tüm gelişim saffalarını normal şekilde takip etti. Benim adıma da her şey normaldi, doktoru adına da... Taki iki ay önce bir tanıdık, "tel sarar yapmayı hala öğrenemedi mi?" Diye sorana kadar... Ben bu soru öncesi bu Tür hareketleri hiç göstermemiştim. Her şeyi zamanında öğreniyor, öğrenmesi gerektiğinde kendisi zaten öğrenecek, kafaya takmayayım hiç diyordum... Relaks bir anneydim yani. Ama bu soruyla beraber Aklım karıştı ve kızıma bir ay boyunca tel sarar yapmayı öğretmeye çalıştım. Gün boyu oturup Yaptım diyemem... Ama dikkatini her verdiğinde çabaladım. Sonuç hüsran. 9 ay kontrolümde Otizm şüphemden bahsedince doktorumuz henüz bu el hareketleri için erken OLDUĞUNU, 9-10. Ay içinde öğreneceğini ve telaşlanmamam gerektiğini Söyledi. Kısa bir süre sonra el sallamayı öğrendi kızım. Ama tam bir el sallama değil tabi, eli aşağı yukarı, sağa sola götürme çabası diyelim. Zaten anne baba gibi kelime tekrarları var. Al-ver gibi basit oyunları Canı isteyince çok güzel oynuyor. Hele ki babasıyla benim aramda bir çorabı bi ona bi bana verebiliyor. Tarakla saç taramamı taklit ediyor. Mızıkayı bi kendi Ağzına bi benim ağzıma getiriyor çalmam için. Hemen her şekilde ceee oyunu oynayabiliyor, oyunu kendisi başlatıyor. Hızlı şekilde emekliyor, tutunarak Kalkıyor, sıralıyor, elinden tuttuğumda yürüyor. Karşılıklı top atma oynuyoruz kısa sürede sıkılsa da... Ismine, sese tepki gösteriyor. Ama bazen tam yakınında konuşuyorsam ve onun da elinde oyuncak varsa hemen bakmıyor. Israrcı olmam gerekiyor.
Bu konuya Kafamı çok taktığım ve kendimi çok yıprattığım için sürekli göstermiyorum alkış yapmayı ama o da Öğrenmek adına bir çaba sarfetmiyor. Öğrenememesinden korktuğumdan galiba çok üstlemiyorum. Aylarca uğraşıp yapamamasını görmekten, onu bir hastalık içinde görmekten korkuyorum...
Bunun dışında bir de el -kol sallamak veya kanat çırpma meselesi var. Bazen sevincini belli ederken, heyecanlanırken kollarını çırpıyor.
Neredeyse hiç TV İzlemiyoruz. Sadece radyo. Kitap karıştırmaya, resimlerine bakmaya bayılıyor. Sayfaları itina ile Açıyor.
Ismine bazen bakmaması, kanat çırpma tarzı hareketi, tel sarar yapmaması aklıma takılanlar...
Çevremde pek çocuk yok. Dolaysıyla sevinen çocuk ne yapar bilmiyorum. Metroda gördüğüm bizden birkaç ay küçük bir Bebeğin de babasını görüp kanat çarptığını Görmüş, içimi rahatlatmıştım bir ara... Ama hala içim rahat değil.
Sizin görüşlerinizi, tecrübelerinizi merak ediyorum sevgili anneler.
Babamı aniden nörolojik bir rahatsızlık nedeniyle kaybetmiş olmam, bir de aşırı evhamlı yapım beni bu konuda aşırı hassas hale getirdi. Insan ani Ölümler ve hastalıklar yaşayınca bu konularda tedirgin korkak bir hale geliyor... Geçtiğimiz iki ay cehennem azabı çektim sanki... Bu konuda tecrübeleriniz var mı? Bana neler tavsiye edersiniz?sizce kızımın Gelişimi normal mi?
Son düzenleme: