Saol canım.. Normalde bu kadar umutsuz değildim. Hatta bu ay daha bile umutluydum ama dün akşamdan başlayarak bir mutsuzluk, umutsuzluk çöktü. Her şeye sinirim bozuluyor, yüzüm gülmüyor.. Hep kötü şeyler aklıma geliyor.. Yoksa her şeyin hayırlısı.. Sabredicez napalım.. Hayırlısı değilse olmasın zaten.. İş stresi, adet stresi her şey birleşti heralde.. Benim müdürüm erkek.. Beni anlamaz bence.. Pek de haz etmem kendisinden zaten ama gerekirse söylücem, yapacak bir şey yok.. Kimseye de anlatmıyorum ben. Annemler başka şehirde. Ona ağlarsam çok üzülür, başlıyor o da ağlamaya kıyamam.. Yakın arkadaşım burda ama çok uzak oturuyor. Birikiyor işte böyle.. Çok saol.. Hayırlısı.. Sen de kavuşursun inşallah bebeğine..
benim ilaçlar gecıktırıyor geçen ay bir hafta gecikti bu ayda aynı sanırım sonuç kocaman bir sıfır
Hayır yani hiç sorun da görünmüyor Allah'a şükür, ne stresiyse bu.. ama elimde değil.. amaann.. 
İş stres, o stres bu stres hayat stres..
Boşa uğraşmışız demek.. O zaman da olurdu gerçi, düşünmeyince stres yapmayınca 
