- 29 Aralık 2014
- 1.473
- 3.699
- 83
Bugün bi avm'de kızıma toka almak için bijuteriye girdim. Küçük ve kalabalık bi dükkan. Babası kapıda bekliyor. Ayak altında kalmasın diye "Hadi sen babanın yanında git" dedim. Baktım gidiyor döndüm arkamı. 3 dk falan oyalandım, ödeme yaptım çıktım. Eşim karşıdan çıktı 'çocuk nerde' dedim. 'Senin yanında değil mi' dedi. Ben arkamı dönerken babası kapının önündeydi ama ben döndüğüm an eşim de karşı mağazaya girdi demek ki.. Bütün vücudum karıncalandı. Sağa sola kızımın adıyla bağıra çağıra koşturdum. Şuan anlatırken bile çenem kasılıyor. 1 sn de insanın aklına zibilyon ihtimal gelirmiş bunu bugün öğrendim.. Ayrıldık, babası bi yana ben bi yana.. Beni gören bi grup kadın 'çocuğunuzu mu arıyorsunuz' dedi. Güvenliğe bırakmışlar. Gittim baktım bi tabureye oturtmuşlar, güvenlik görevlisi kadın adını soruyor. Elim ayağım boşaldı, gittim aldım sarıldım kızıma. Kadın kızımı bıraktı beni teselli etti, öyle mahvoldum 
Nasıl dayanıyorlar böyle acılara.. Belki 2 dk bile sürmedi bulmamız ama benim ömrümden ömür gitti, hala etkisinden kurtulamıyorum. Öyle aptalım ki.. Nasıl kaybettim kızımı bi anda.. Ya kötü niyetli birileri bulsaydı onu
Zaten bu konular psikolojimi alt üst ediyor haberlerde neler duyuyoruz. Üstüne böyle bişey yaşamak tuz biber oldu. Biliyorum avm de böyle olaylar sık sık oluyor, anonslarda duyuyoruz. Belki abartıyorum da kimine göre ama insanın başına gelince başka oluyormuş. Allah kimseye yaşatmasın. Çok kötüyüm yaa paylaşmak istedim..

Nasıl dayanıyorlar böyle acılara.. Belki 2 dk bile sürmedi bulmamız ama benim ömrümden ömür gitti, hala etkisinden kurtulamıyorum. Öyle aptalım ki.. Nasıl kaybettim kızımı bi anda.. Ya kötü niyetli birileri bulsaydı onu

Son düzenleme: