Merhaba arkadaşlar
Bu tarz konuları bir tek kız kardeşimle konuşabiliyorum. Birde size içimi dökmek istedim.
25 yaşındayım 26 ya gircem. Okul açıktan devam ediyor. Nişanlıyım. Başta çok güvendiğim sonradan aslında hiç güvenmemem gerek bir işim olduğunu anladım.
Her şeyimi işime göre yapmıştım. Çeyizler vs. Şuan hala çalışıyorum ama geleceğimi göremiyorum. Özel sektör. Okuduğum bölümün ataması olmuyor. Sağolsunlar bölüm açıp kadro açmıyorlar. KPSS girdim ama devlet zor gibi. Daha önceki konularda belli nişanlım yeni ayrıldı işten. Başka bir işe girdi çok şükür.
Dünden sabah pozitif olmak için programladım kendimi. Ard arda aldığım hamile ve düğün haberleri benim psikolojiyi bitirdi. Bu kesinlikle kıskançlık değil. Kendi geç kalmışlığıma üzülüyorum.
Bir sağlık sorunumdan dolayı yaş ilerledikçe hamile kalmamda sorun oluşacak. Yani 9 ay yatma durumu vs. Tabi ki birde hamile kalabilecekmiyim Allah bilir.
Bu yaşa geldim hala doğru düzgün işim yok. Miilet evlendi barklandı çoluk çocuk sahibi oldu. Ben yerimde sayıyorum sanki.Önümü göremiyorum. Hayal kuramıyorum bi yere kadar düşünüp hep aklımda "Ya Sonra? " sorusu var.
Şuan ki durumuma da şükürler olsun daha kötü de olabilirdi. Ama neden daha iyi olmuyor. Geç kalıyorum gibi hissediyorum hayata. Daha düğün belli değil işini sağlama al, evlen, düzen oturt çok uzun geliyor zaman.
Pozitif başladığım haftanın ilk günü nakavt oldum..