Bu bebeğe dokundurmama meselesini abarttıklarını düşünüyorum. Ablanızın hareketlerinde bir tuhaflık var ama neden dolayı bunu bilmek lazım. Belki çok mantıklı bir şey ama o üslubu ters olduğu için size anlatamamış da olabilir.
Eğer anlayacak biriyse dügün bir şekilde konuşabilirsiniz.
Ablanız soğuk ve mesafeli biri mi, başkalarına dokundurmadığı gibi kendi de mi temas kurmuyor bebekle? Diğer çocuklar nasıl? Çocuklarla iletişimi kötü mü?
Bir bebeğin bu kadar küçükken anlayacağı en güzel dil; tensel temastır. Anne kucağında, anne kokusuyla, şefkatli bir dokunuşla çok şey verirsiniz bir bebeğe. Aksine, altını açarken bile bıkkınlıkla, öfleye pöfleye dokunursanız, bir bebeğin psikolojisini çok rahat bozabilirsiniz.
Ve gerçekten bazı anneler, bebeğe fiziki şiddet uygulamaz ama dokunmayarak, sevmeyerek, şımarmasın diye işini bitirip yatırarak bilmeden psikolojik şiddet uygularlar. Bunu bilinçsizce fakat içten içe tatmin olarak yaparlar.
Benim bir akrabamın çocuğu 4 yaşında konuşamadığı için otizm teşhisi kondu, aylarca gidildi, gelindi. Çok şeyler uygulandı. Çocuk tamamen düzeldi. Alanında çok ünlü bir doktordu, bir muayenesi 1000 lira filandı ve söylenen şu oldu: bebekliğinde anne çocukla yeterince temas kurmadığı için bebekliğinde küsmüş ve depresyona girmiş. Bu anne de çocuklarıyla çok ilgili bir anne. Yalnızca 3 çocuğu olduğu ve o sıralarda ailevi problemleri olduğu için genelde bebekle ritüeli altını aç, karnını doyur, beşiğine koy şeklindeydi. Her çocuk böyle tepki gösterecek diye bir şey yok ama demek ki bu çocuk hassasmış ve etkilenmiş. Anne 3 yılını tamamen bu çocuğa verdi, ilk yılı evde bütün ekranlar kapatıldı, iş güç bırakıldı, bütün iş güç çocukla oyun ve tekrar bağlanma oldu.
Belki ablanız, iş güç, 5 çocuk.. kucağa almaya alışırsa, yapamam. Şimdi bir kaç gün buradalar, onlar gidince ben hep kucakta tutmak zorunda kalacağım diyerek böyle davranmıştır. Öyleyse onu da anlayın. Haksız değil ama çocukla oyunu, TEMA'sı ihmal etmemesi gerektiğini anlatın. Benim verdiğim örneği kullanabilirsiniz.
O 5. Kere anne olsa da, bebek için o ilk ve ihmal etmemesi gerekir.
Bunun haricinde gayet ilgili bir anneyse, abla kardeş ilişkisinde bitiyor iş. Ama şunu da söylemeliyim ki, hevesini almak için kayınvalide ve akrabaların kucaktan düşürmeyerek, her ağladığında koşa koşa gidip, ay yavrum, ay balım diyerek bir bebek çok rahat kucak ve ilgi bağımlısı haline getirilebilir. Bu da bir annenin istemeyeceği bir şeydir.
Onun haricinde evet, bebek küçükken hassas, dikkatli olmak lazım. Ben de mesela arkadaşımın evine misafirliğe gidecekken onun hasta olduğunu öğrendiğimde, iptal etmiştim son gün. Ya da eve gelene önce ellerini yıkatırdım sabunla. Alınma olmaz bunda. Ama kimseye dokundurtmama, sevmesine müsade etmeme çok komik. Bizim çocuklar da büyüdü. Üstelik her gün birbirine gidip gelen, kalabalık bir ailede, bir kaç bebek bir arada. Hiç de öyle birileri dokundu diye hasta olmadı çocuk. Abartı yalnızca.
Ben kırkına kadar çok dışarı da çıkmadım elsem durumlar haricinde ama çıkaran arkadaşlarım da oldu. Hiç bir şey olmuyor bebeğe. Vür derken öldürüyor bazıları
