JAZZ- BLUES
 
Şimdi nereye gidiyoruz ona bakalım 
Bilmeliyiz nereye gittiğimizi 
Kapıları çarparak dışarı çıkıyoruz değil mi 
Islak taşlarında kayarak bu eski sokağın 
Hala değişmeyen kaldırımlarında birbirimize tutunarak 
Ellerimizi arıyorsak 
Artık bilmeliyiz 
İçimde yalnız bir göçmen yerini arıyor 
Yağmur yağıyor, gökyüzü kapalı 
Nehrin bulanık suları köpürmüş, duyuyorum 
Beni kendine ayırmışsın, farkındayım 
Yollara çıkarmışsın, yaşlı atların toynak sesleri 
Duman içinde ve alacakaranlığın 
Yüzüne bakıyorum bir pencere açılıyor 
Bembeyaz bir zambak uzanıyor geceye 
Yaşadığı toprağa benzemiyor 
Eğimine bakılırsa dağların yalnızlığı 
Bu kente hiç yakışmıyor 
Adresi unutmuşuz kimbilir nerde 
Bulanık yüreklerimiz 
Karıştırdıkça eski aşklar ufalanıyor 
Yalansız, özürsüz hatta özlemsiz 
Bir kadın bir erkeğe tutunuyor 
Anılarına tutunuyor, acısız 
Resimleri tarıyor ıslanmış tümü 
Hepsi siyah beyaz 
Kimseyi tanıyamıyor 
Bu caddeler, bu evler, bu nehrin kıyısı 
Siniyor her yere dağıtıp durduğun sesin 
Sütunlara, vitrinlere, ayak seslerine 
Kafesler darmaduman 
Tüm kuşlar salıverilmiş 
Suyun üstünde tüten sis 
Dokunsan masmavi hüzün 
Özel Arabul