Merhaba,
Evleneli 4 Ay gibi bir zaman oldu. Ancak ben bazi seylere alisamadim, ornegin evlenmeden once bi an once evleneyim yuvami kurayim evim olsun diyorum. Kendi ugraslarim olsun diyordum. Cok fazla sey umurumda degildi.
Ama simdi mesela annemi babami evimi eski yasantimi o kadar cok ozluyorum ki, bazen ve cok sıklıkla aslinda neden evlendim ki ben diye soruyorum kendime surekli. Annemler benim yokluguma alisamadi bunun da farkindayim. Ben hic simdiye kadar ailemden ayri da yasamadim, okul hayatimda bile ayrilmadim. 32 yasindayim. Kucukte degilim ama onlari cok ozluyorum, onlarla gecirdigim zamanlari cok ariyorum. Ben anneme cok duskunumdue babama annem kadar degildir ama ikisine de ayni oranda duskun oldum evlendikten sonra, babamla konusmayi cok aramazdim anneme daha bir baskayim ama babamla da konusmayinca kendimi eksik hissediyorum. Sanki evlenmisim de onlara ihanet etmisim gibi geliyor, bir sucluluk duygusu var uzerimde. Sanki bi yanim hep eksik, uzgun. Sizler de evlendiginizde boyle olmus muydunuz, yani onlarla gecirdigim her animi cok ama cok ozluyorum, bana ne tavsiye verirsiniz.