Özlemlerim..

Günaydın.
Oldum olası annemle de babamla da arkadaş gibi ilişkim olmuştur.
Hemen her konuda konuşuruz,anlaşırız,tartışırız vs.
Onları bir defa bile kırmamaya gayret ederim.
Aynı davranışlarım kayınvalidem ve kayınpederim için de geçerlidir,onlara da fazla kıymet veriririm.
Ama bağımlılık olsun,yatılı kalmak olsun,ağlamak vs. Allahım ağlatmasın da bana çok ters.
Zaten yakın oturuyoruz her iki aileye de elimizden gelen desteği oluruz.
Ama kendi evimizden başka bir yerde yaşamayı hayal bile edemem. Allahım da mecbur ve muhtaç bırakmasın inşallah.
Aynen ben de öyleyim her iki tarafı da çok severim ama evim bir başkadır. :KK37: Mayıstan beri kızıma baktıkları için bir benim ailemde bir eşimin ailesinde kalıyoruz eve sadece cumartesi pazarları geliyoruz. O kadar sıkıldım ki kendi düzenimde olamamaktan. Artık bir an önce eylül gelsin kreş açılsın evimde durayım istiyorum. Benim için bin kat daha zor olduğu halde (yemek önüme hazır geliyor, bulaşık-çamaşır derdi yok ev temizle derdi yok. bunlar sadece yardım amaçlı zorunlu olmadan yaptığım şeyler) evim de evim. :))
Amiinn Allah eksikliklerini de göstermesin, muhtaç da etmesin.
 
Merhaba,
Evleneli 4 Ay gibi bir zaman oldu. Ancak ben bazi seylere alisamadim, ornegin evlenmeden once bi an once evleneyim yuvami kurayim evim olsun diyorum. Kendi ugraslarim olsun diyordum. Cok fazla sey umurumda degildi.
Ama simdi mesela annemi babami evimi eski yasantimi o kadar cok ozluyorum ki, bazen ve cok sıklıkla aslinda neden evlendim ki ben diye soruyorum kendime surekli. Annemler benim yokluguma alisamadi bunun da farkindayim. Ben hic simdiye kadar ailemden ayri da yasamadim, okul hayatimda bile ayrilmadim. 32 yasindayim. Kucukte degilim ama onlari cok ozluyorum, onlarla gecirdigim zamanlari cok ariyorum. Ben anneme cok duskunumdue babama annem kadar degildir ama ikisine de ayni oranda duskun oldum evlendikten sonra, babamla konusmayi cok aramazdim anneme daha bir baskayim ama babamla da konusmayinca kendimi eksik hissediyorum. Sanki evlenmisim de onlara ihanet etmisim gibi geliyor, bir sucluluk duygusu var uzerimde. Sanki bi yanim hep eksik, uzgun. Sizler de evlendiginizde boyle olmus muydunuz, yani onlarla gecirdigim her animi cok ama cok ozluyorum, bana ne tavsiye verirsiniz.
Daha çok yeni duygularınız çok normal zamanla geçecek bu duygularınız evinize eşinize yeni hayatınıza alışacaksınız. Ben babam hastalandığında eşime keşke evlenmeseydim şimdi ailemin yanında olabilirdim demişliğim bile var halbuki istesem kalabilirdim ve ailemin evinden yeni gelmiştik. Montlarımız bile üstümüzdeydi. Şimdi 3. senemi doldurucam şükür düzenim oturdu yine özlüyorum gidiyorum geliyorum. Bana ihtiyaçları olduğunu hissettiğimde hemen koşmak istiyorum ama alıştım ilk zamanlardaki gibi terk etmişim hissi yok.
 
Merhaba,
Evleneli 4 Ay gibi bir zaman oldu. Ancak ben bazi seylere alisamadim, ornegin evlenmeden once bi an once evleneyim yuvami kurayim evim olsun diyorum. Kendi ugraslarim olsun diyordum. Cok fazla sey umurumda degildi.
Ama simdi mesela annemi babami evimi eski yasantimi o kadar cok ozluyorum ki, bazen ve cok sıklıkla aslinda neden evlendim ki ben diye soruyorum kendime surekli. Annemler benim yokluguma alisamadi bunun da farkindayim. Ben hic simdiye kadar ailemden ayri da yasamadim, okul hayatimda bile ayrilmadim. 32 yasindayim. Kucukte degilim ama onlari cok ozluyorum, onlarla gecirdigim zamanlari cok ariyorum. Ben anneme cok duskunumdue babama annem kadar degildir ama ikisine de ayni oranda duskun oldum evlendikten sonra, babamla konusmayi cok aramazdim anneme daha bir baskayim ama babamla da konusmayinca kendimi eksik hissediyorum. Sanki evlenmisim de onlara ihanet etmisim gibi geliyor, bir sucluluk duygusu var uzerimde. Sanki bi yanim hep eksik, uzgun. Sizler de evlendiginizde boyle olmus muydunuz, yani onlarla gecirdigim her animi cok ama cok ozluyorum, bana ne tavsiye verirsiniz.
Geçer bir süre sonra bende ilk evlendiğimde evlilik bumuymuş ne monoton fln demiştim ama sonraları hoşuma gitmeye başladı
 
Back
X