Merhaba Kadınlar Kulübü'nün güzel üyeleri. Konu biraz uzun olabilir baştan hakkınızı helal edin...
Aile apartmanından muzdaribim, üst katta kayinvalidem yaşıyor, bir altında eşim ve ben. Bundan birkaç ay önce düşük yaptım, eşim de yanımda yoktu iş gereği, zor günler geçirdim fakat kayınvalidem hariç kimseye söylemedim. Kimsenin bilmesini istemedim. Sorularla uğraşmayayım diye. Daha sonra bana bir anda akrabalardan geçmiş olsun telefonları gelmeye başladı. Sağolsun herkese yaymış. O zamana kadar kayınvalidemle iyi anlaşan ben (zor bir kadındır ama ben oldukça sabırlıyım, çok iyiliği de dokundu bana) bir anda buz gibi soğudum kendisinden. Böyle normalde yaptığı ama gülüp geçtiğim sinir bozucu hareketleri bana batmaya başladı.
İlk önce zor oldu ama yemek ve kahvaltıyı ayırdım. Fakat daha sonra üst katta tadilat çıkmasıyla bizde kalmaya başladı. Her saniye soru soruyor, konuşuyor, tüylerim diken diken oluyor. Dediğim gibi normalde bana batmazdı ama düşük muhabbetinden sonra bir şeyler değişti bende.
Eşimle dışarı çıksak mutlaka kavga çıkartır, sürekli manipüle halinde fakat bana karşı değil, maddi konularda falan oğullarına yapar. Bir şeyi asla direkt söylemez uzatır durur. Ben de açıkçası pek umursamazdım.
Her neyse vicdan azabı çektiğim konu şu ki, dün çorba yapayım diye karalahana aldım. Pazara giderken de özellikle neler istediğini sordum onları da aldım. Karalahanayı gördü, dünden beri devlet meselesi oldu. "Hepsini çorba yapma, birazını ben sarma yapayım." diyor, tamam diyorum, beş dakika sonra "Çorbayı ne zaman yapacaksın?" diyor, cevap veriyorum, üç dakika sonra çorba veya lahana ile ilgili yine soru geliyor. "Lahana hazır mı, lahanayı yıkadın mı?" Lahana, lahana, lahana... İki gündür çeşitli lahana soruları cevaplıyorum. Kızlar yazarken gülesim geldi ama cidden çok sinir bozucu bir şey.
En sonunda birden yükseldim, çorba yapmayacağımı, çorbanın devlet meselesi haline gelmemesini, beş dakikada bir soru sorulmayacağını falan söyledim. Eşim ve kaynım da bana destek çıktı falan ama bu sefer de birden azarlar gibi olunca pişman oldum, gerginlikten normalde nefret ederim çünkü. Bir de kadın özür diledi üstüne ben daha da üzüldüm. Ne demesini bekliyorsam... Geri adım da atamadım o an.
Sizce özür dilemeli miyim ? İçimden hiç gelmiyor ama birden bir çorba için öyle davranınca da kendime çok kızdım ne bileyim... Biraz doldum patladım oldu işin özü. Uzun ve dağınık olmuş olabilir, hakkınızı helal edin, sevgilerimle...
Aile apartmanından muzdaribim, üst katta kayinvalidem yaşıyor, bir altında eşim ve ben. Bundan birkaç ay önce düşük yaptım, eşim de yanımda yoktu iş gereği, zor günler geçirdim fakat kayınvalidem hariç kimseye söylemedim. Kimsenin bilmesini istemedim. Sorularla uğraşmayayım diye. Daha sonra bana bir anda akrabalardan geçmiş olsun telefonları gelmeye başladı. Sağolsun herkese yaymış. O zamana kadar kayınvalidemle iyi anlaşan ben (zor bir kadındır ama ben oldukça sabırlıyım, çok iyiliği de dokundu bana) bir anda buz gibi soğudum kendisinden. Böyle normalde yaptığı ama gülüp geçtiğim sinir bozucu hareketleri bana batmaya başladı.
İlk önce zor oldu ama yemek ve kahvaltıyı ayırdım. Fakat daha sonra üst katta tadilat çıkmasıyla bizde kalmaya başladı. Her saniye soru soruyor, konuşuyor, tüylerim diken diken oluyor. Dediğim gibi normalde bana batmazdı ama düşük muhabbetinden sonra bir şeyler değişti bende.
Eşimle dışarı çıksak mutlaka kavga çıkartır, sürekli manipüle halinde fakat bana karşı değil, maddi konularda falan oğullarına yapar. Bir şeyi asla direkt söylemez uzatır durur. Ben de açıkçası pek umursamazdım.
Her neyse vicdan azabı çektiğim konu şu ki, dün çorba yapayım diye karalahana aldım. Pazara giderken de özellikle neler istediğini sordum onları da aldım. Karalahanayı gördü, dünden beri devlet meselesi oldu. "Hepsini çorba yapma, birazını ben sarma yapayım." diyor, tamam diyorum, beş dakika sonra "Çorbayı ne zaman yapacaksın?" diyor, cevap veriyorum, üç dakika sonra çorba veya lahana ile ilgili yine soru geliyor. "Lahana hazır mı, lahanayı yıkadın mı?" Lahana, lahana, lahana... İki gündür çeşitli lahana soruları cevaplıyorum. Kızlar yazarken gülesim geldi ama cidden çok sinir bozucu bir şey.
En sonunda birden yükseldim, çorba yapmayacağımı, çorbanın devlet meselesi haline gelmemesini, beş dakikada bir soru sorulmayacağını falan söyledim. Eşim ve kaynım da bana destek çıktı falan ama bu sefer de birden azarlar gibi olunca pişman oldum, gerginlikten normalde nefret ederim çünkü. Bir de kadın özür diledi üstüne ben daha da üzüldüm. Ne demesini bekliyorsam... Geri adım da atamadım o an.
Sizce özür dilemeli miyim ? İçimden hiç gelmiyor ama birden bir çorba için öyle davranınca da kendime çok kızdım ne bileyim... Biraz doldum patladım oldu işin özü. Uzun ve dağınık olmuş olabilir, hakkınızı helal edin, sevgilerimle...
