- 22 Aralık 2018
- 304
- 127
- 53
- 34
İsyanımı tekrar paylaşmak istiyorum, panik atak ve anksiyetemiz varsa anne olmayalım mı şimdi biz , kronik kalp böbrek rahatsızlıkları gibi sürekli ilaç almak durumdaysak bu bizim suçumuz mu ? Zaten bütün korku kaygılar üzerimizde
Anne olmaya hakkımız yok mu ya
ilk 3 ay kullanmayalım , kullanalım, hiç kullanmayalım...
Doktorlar bile böyle bölünürken nasıl karar verelim ? Hayat zaten bize x2 zor yaşamayan bunu bilmez
Peki ben ne yapayım şimdi ilaçsız şikayetim artıyor ilaçla olurda bebeğime ya zararım dokunursa diye düşünmekten çocuğum olmuyor... tükendim artık..
Anne olmaya hakkımız yok mu ya
ilk 3 ay kullanmayalım , kullanalım, hiç kullanmayalım...Doktorlar bile böyle bölünürken nasıl karar verelim ? Hayat zaten bize x2 zor yaşamayan bunu bilmez
Peki ben ne yapayım şimdi ilaçsız şikayetim artıyor ilaçla olurda bebeğime ya zararım dokunursa diye düşünmekten çocuğum olmuyor... tükendim artık..
İlaçsız bunun üstesinden geldiğin için çok şanslısın, inşallah nasip olur banada 
Bende anksiyete, okb, panik atak ve bunların yanında depresyon ile savaşıyorum. Anne olmak istiyor muyum bilmiyorum bazen çok istiyorum hevesleniyorum ama sonra korkuyorum hem hamilelikte ilaç kullanmanın tehlikesi, ilacı bıraksam yeme, dışarı çıkmak ile ilgili sıkıntılarım başlıyor. Yemezsem çocuğun beslenmesini etkilerse diye korkuyorum. Hemde en büyük takıntım mide bulantısı 
Normalde Midem bulanacak istiğfar edecem rezil olacam millete diye çok kasıyorken hamilelikte bu ihtimal artacak. Doğum süreci vs vs Tabi bide bir çocuğun sorumluluğunu alabilir miyim yetiştirebilir miyim düşüncesi basıyor. Anlayacağınız sürekli düşüncelerle boğuşuyorum. Yazarken bile çarpıntım bastı 
