bende sabahları aynıyım. sanki atak geçircekmiş gibi olıuyorum. yataktan çıkasım gelmiyor kahvaltı yapasım gelmiyor. ögelene dogru açılıyorum. yazında ben bunları yaşamıstım. doktorum depresif anksiyete demişti. aynı zamanda amaçsızlık hiçbir şeyden zevk alamama da vardı. eger şiddeti artsaydı o zaman ilaca başlıycaktık. depresyon arunanında dediği gibi çok ağır birsey. senin ki farklı briseydir bencede. bende anlattıklarının çogunu yaşıyorum. insanlara rol yapmak kötü. hamilelikten önce eşime herseyi anlatırken şimdi hiçbirsey anlatmıyorum. aslında anlatamamakta bizi mahvediyor. A arunaaa içinden onları söylemek işe yarıyor mu. ben de çok duydum iyi geldiğini ama denemedim. birde eft yöntemi var kızlar. doktorum bana yapıyordu müthiş iyi geliyordu. internette de videoları var. deneyebilrsiniz. yazın kendi kendime yapmıstım iyi gelmişti bana.
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Panik Atak Yaşayan Hamileler, Hamile adayları...
- Konu Sahibi Editor
- Başlangıç Tarihi
canim 2senedr falab uyiydn kizm var 7yasnda ikinci bebegi istedm isteyerek 2ay hamile kaldm hamileligi ogrendgm gibi ataklar basladi hep dogumu dusundn nadil digurcam diye ilk 4ay aglayarak ataklarla grcti ilaca cesaet edemedm savastim hep dua ettim namaz kildm kuran okudm allaga teslim oldumm subat ayinda hamilekalmistim kis hamileligi evde kotuydu yaza dogru disari attim kabullendm hamileligi grziyodum yalniz kalmamaya ozen gisterdmm ugraslar buldun kendime son ay gene tirsmaya basladm gene ataklar sezeryanmi olsam diye dusunym dok esim notmal diyoo allaha siginip dualarla 1gun evde cektom gitmedm hemen 8cn acilma vardi hastnye gittgmde 2saat sonra dogutdm korktgm gibi olmadi dogurdumda gizlerimi bebisten alamadm sabaha kadar ona baktm hic uyumadm inanamadm dogurduguma allahim sizinde yardmcnz olsun korkmayin bebeginize odaklanin allaha siginin simdj okadar pismanimki hamileligimi zehir ettm kendime hastalk aramaktan panikten bebegimide uzdum papatya cayi iciyodum rahatlatiyo deneyebilrsnz pasiflora falab ise yaramadi bende alnimizda ne yaziyosa o olur biz degistiremeyiz simdi bebisim 15aylik gulucukler atiyo yuruyo anne diyo cok guzell bir duygu
ne güzel böyle şeyler duymak. acaba ben de senin gibi diyebilecek miyim kendime hamileliği boşu boşuna zehir etmişim diye. şuanda bana bunlar o kadar uzak ki. sen hiç ilaç kullanmadın demi. ben de hep okuyorum. Allah a sıgınıyorum. sonra sonuçta Allah kimseye kaldıramayacağı dert vermez. Allah bu günlerimizi aratmasın. bundan da çok korkuyorum. çok panikli54. şimdi günlerin nasıl geçiyo. iki çocuğun var demi. çok çok iyimisin
canım ne olur depresyon gibi kelimeleri unut yok öyle bişeyin.. hiçbişeyden zevk almıyorum deme bak burda bu kadar kişi bir derde ortağız bu bile bir zevk bizler için... ben senin gibi düşünerek dahada hasta oldum ve korku geldi böylşe giderse intihar edermiyim diye.iyice depresyona giricem birdaha mutlu olamıcam o zaman kendimi öldürmek istermiyim diye korku sardı beni.yapmayacağımda o kadar emin olsamda balkona çıkamadım aylarca ki hala çıkamıyorum. ne yaparsan kendine yaparsın.yok öyle bişey.bu basit bir akıl oyunu bizi kandırıyor ve geçecek.
Merhaba domestikus seni gördüğüme ne sevindim anlatamam. Bebek düşünürken konuşmuştuk burda senle. Şimdi hamileyim 21 haftalık :) son Bşr aydır kötüyüm aslında ama doktor normal diyor başetmeye çalışıyorum o yuzden. Bu sıralar yabancılaşma yaşıyorum geçmiyor korkutuyor beni klasik şizofreni olma korkusu( kadın doğumcum artık ilaç kullanabilirsin dedi. Sen ne düşünüyorsun vu konuda yaşadıklarım hakkında? Senin hamileliğin de sıkıntılı geçmiş anlaşılan üzüldüm. Şimdi iyisin umarım. Rabbim bebeğine ve sana uzun sağlıklı ömür versin.
Sen de yabancılaşma yaşadın mı? Neler yaşadın? Tavsiyen var mı bana ve burdakilere?
Çok sevindim. Hamileliğin hayırlı olsun. Şizofren olmazsın korkma. Doktoruma sormuştum bunu :)) Normal ama baş etmek kolay değil hamilelikte panik atakla. Ben en dip noktasını yaşadım. Normal hatta yaşadığımın 100 misli belkide. Çünkü ilaç bile fayda etmemişti. Uykusuzluk, yorgunluk, geçmeyen anksiyete ve panik atak... Yabancılaşmanın enn kralını yaşadım. Annemi bile istemedim etrafımda. Baş dönmelerim vardı 24 saat geçmeyen. Yatarken bile geçmezdi. Baş dönmesiyle uyandığımı hatırlıyorum. Ben de sormuştum ilaç kullanayım mı diye. Sağlıkçı kuzenim; kimse sana kullan veya kullanma demez böyle bi durumda. Kararı kendin vericeksin demişti. Burada Melek vardı hatırlarsan. İlaca başlayınca kendini iyi hissetmişti ve çeyrek dozla idare etmişti. Belki sana da iyi gelir ve azaltırsın. SOnrası için şöyle bi tavsiyem olacak. Doğumdan sonra yanında annen, kayınvaliden, birileri olacak muhakkak. Bebek uyudukça sen de uyu ve dinlen. Hem sütün için faydalı (stres sütü azaltır ve keser) hem de uyudukça daha çabuk toparlanırsın. İçini ferah tut. Yolun yarısını geçmişsin Maşallah.
- 26 Nisan 2014
- 255
- 77
- 38
- 37
Çok tesekkurler domestikus. İnan büyük moral oldu bana. Ben atak geçirmiyorum ama atak öncesi korku terleme kalp atışının hızlanması vb yaşıyorum hemen kızımı düşünüp dizginliyorum. Düşüncede bitmiyo ama kafam uyurken bile bidon gibi dolu ve düşünceli. Buna şükür yine de iyiyim. Kadın doğumcum artık ilaç alabilirsin bebeğe herhangi bir anomali yapmaz dedi gecen gün. Psikiyatristim ise henüz gerek görmüyor. Bakalım nasıl şekillenecek ilerleyen süreç? Meleği de hatırlıyorum evet umarım iyidir o da. Yarı yıl tatili geldi çok şükğr biraz kafa dsğıtıcam ailemin yanına gidip. Ha bu arada biz sivas gürün de yaşıyoruz küçücük bi ilçe kimsemiz yok burda. Üç beş arkadas komşu o kadar. Akşam eve gelince kapıyı kapatınca herkes kendi halinde. Öyle gezip yazacak yer oturacak kafe falsn da yok. Bu özellikle beni bunaltıyo. Doğumdan sonra evet en az 4 ay yalnız kalmam kayınvalidem gelicek yanıma 40 ı çıkınca da ben 2 aylığına gidicem zaten memlekete. Eylülden sonra da allah kerim bakalım. Şimdiden düşünmek istemiyorum. Mayıs 19 da görünüyor doğum :)
Kızlar merhaba, gecen sene bu zamAnlarda aynı şeyleri yaşıordum. Hayatım hamilelikle birilkte cehenneme dönmüştü.. Uykusuzluk anksiyete hamilelik depresyonu..16. Haftaya kadar direndim ama sonra baş edemedim ve ilac kullandım ve normale döndüm. Önce yadım sonra çeyrek dozla doğumu yaptım. Şimdi çok şükür 6 aylık bir kızım var .. Çok da neşeli ve sağlıklı bir bebek.. HalA emziriyorum.. Bu kararı vermek çok zor ama güvenli sınırlarda kullanılabilecek ilaçlar var.
Merhaba b="Kayrela, post: 38698052, member: 522399"]Kızlar merhaba, gecen sene bu zamAnlarda aynı şeyleri yaşıordum. Hayatım hamilelikle birilkte cehenneme dönmüştü.. Uykusuzluk anksiyete hamilelik depresyonu..16. Haftaya kadar direndim ama sonra baş edemedim ve ilac kullandım ve normale döndüm. Önce yadım sonra çeyrek dozla doğumu yaptım. Şimdi çok şükür 6 aylık bir kızım var .. Çok da neşeli ve sağlıklı bir bebek.. HalA emziriyorum.. Bu kararı vermek çok zor ama güvenli sınırlarda kullanılabilecek ilaçlar var.[/QUOTE]
Meraba bende sormak istedim size 12 haftalık hamileyim carpintilarim başladı geciyo tekrar basliyo sizdede olduğu aynisi nasil kendinizi motive ettiniz çokmerak ediyorum ben cçok korkuyorum kalbim durucak diye
Meraba bende sormak istedim size 12 haftalık hamileyim carpintilarim başladı geciyo tekrar basliyo sizdede olduğu aynisi nasil kendinizi motive ettiniz çokmerak ediyorum ben cçok korkuyorum kalbim durucak diye
bende de bir dönem çarpıntı başlamıştı düşündükçe arttı bende her çarpıntıda kalbim atıyor ne güzel dursa daha mı iyiydi diye düşünmeye başladım ve geçti canım. istersen dene.
ben daha çok çok kötü değilim canım ama giitiğim noktada pek iyi değil gibi. akşam eşimle konuşuyorduk. doğumdan 3 hafta önce izine ayrılıcam o arada evi temizletiriz bebek için hazırlık yaparız diye. benim bir midem bulandı ki sorma( benim üzüntü stres hemen mideme vurur) insan bunları düşününce mutlu olur ben mutlu olmak yerine gerildim. sonra dogum geldi aklıma karnımın kocaman olacağı, hareket edemeyeceğim ,sonra dogum yapacagım ,dogumdan sonrası hiçbirseyden memnun olmadım. eşime hemen konuyu kapattırdım. sonra düşündüm de ben bu bebeğe niye bağlanamıyorum. ısteyerekte oldu şimdi neden boyle neden alışamıyorum yoksa istemiyormuyum gibi şeyler düşünmeye başladım. niye böyleyim hiç bağlanamıyacakmıyım korkuyorum. harmony test yaptırmıştım. onun sonuçlarını aldım dün iyi çıktı. ama ben hiç ona da sevinmedim.
- 10 Haziran 2010
- 2.155
- 598
- 198
ben de geçen yıl benzer şeyler yaşadım bende de panik atak var. senin gibi doğum öncesi izne ayrılacağımda strese girmiştim, işler yetişecek mi diye. senin gibi ben de strese girdiğimde midem bulanır, iştahım kesilir, suyu bile zor içerim. sana tavsiyem doğum öncesi izninde bol bol gez, eğlen, doğumdan sonra da kendini eve hapsetme. ilk doğumumda bebeğim de huysuz ve hasta olduğundan pek dışarı çıkamadım resmen bunaldım. geçen yıl ikinci bebeğim oldu. iki haftaya yakın yoğun bakımda kaldı. oğlum hastaneden çıkınca sadece üç gün evde durdum ondan sonra oğluşlarımı alıp kafeye gittim daha sonra da sürekli gezdim. çok şükür doğumdan sonra hiç bunalmadım, stresim olmadı fırsat buldukça hep dışarı çıktım.
bebişini kucağına aldığında hemen alışıcak hatta bağlanacaksın. aranızda çok kuvvetli bir bağ var. oğlumu iki hafta boyunca sadece üç kez birer dakika kucağıma alabildim onda bile günde iki kez o yoğun bakım kolidoruna adeta koşarak onu görmeye gidiyordum. hayırlısıyla bebeğini kucağına almanı diliyorum. kendini rahatlatacak ne varsa onu yap. kısa yürüyüşler, sinema vs.
Mrb bende aynı senin gibi düşünüyorum bu saçma sapan düşüncelerden bebeğime konsantre olamıyorum çok zor geçiyor günler bende bebeğimi isteyerek yaptım ama neden şimdi onu istemiyorum anlamıyorum sanki doğumdan sonrada onu istemicekmişim gibi geliyo bu düşünce beni dahada korkutuyo
ne güzel iki tane çocuk sahibi olmuşsun atlatmıssın herşeyi. bende o günleri bir görsem. bana gelince ben o göbekle gezemem diye korkuyorum canım. şimdi bile çok agırlaştı hareketlerim. yatakta dönerken bile zorlanıyorum yavaş hareket etmezsem de kramp giriyor. işte beni zaten daha çok karnımın büyüyüp hiçbirsey yapamamak korkutuyor. inşallah dogduktan sonra senin gibi bağlanırım canım. şu anda hiç inanamıyorum ama herkes senin gibi söylüyor. benim bundan önce bir düşüğüm var 8. haftada olmasına ragmen ona bağlanmıştım hemen. şimdi neden böyle oldu diye düşünüyorum daha da sıkılıyorum.
bu kadar olur aynı şeyleri yaşıyormuşuz. kimileri hissetmeye başlayınca daha çok bağlanırsında diyor. bilmiyorum nolcak durumumuz
neden boyle hissediyoruz acaba. benim bundan önce bir düşüğüm olmasa ve ona bağlanmış olmasam düşünücem ki böyle hissetmem normal. sanırım bağlanamamızda hastalıkla ilgili. bilemiyorum.bende de aynı duygu var. hastalık bizi öle yıpratıyor ki bazen. artık iyi olup olamayacağımıza odaklanıyoruz. bebeği maalesef ikinci sıraya atıyoruz. ben de öle en azından. sanki dünyaya geldiğinde ona iyi bakamayacağım gibi geliyor.
yaa mvmv sen kacıncı haftadaydınbu kadar olur aynı şeyleri yaşıyormuşuz. kimileri hissetmeye başlayınca daha çok bağlanırsında diyor. bilmiyorum nolcak durumumuz
Ben 18. Haftaya daha yeni girdim canim
Benzer Konular
